Aethoxysklerol to lek stosowany w skleroterapii, czyli zabiegu usuwania żylaków i pajączków naczyniowych, działający poprzez wywołanie kontrolowanego zapalenia ściany naczynia, co prowadzi do jego zamknięcia. Przed zastosowaniem należy skonsultować się z lekarzem, aby ocenić, czy jest to odpowiednia metoda leczenia w danym przypadku.

Aethoxysklerol jest środkiem dostępnym na receptę.

Skład

Substancje czynne

• Polidokanol – jest głównym składnikiem aktywnym Aethoxysklerolu. Stosowany jest w leczeniu chorób żył, działając jako środek sklerotyzujący, który powoduje obkurczenie i zamknięcie zmienionych patologicznie naczyń.

Substancje pomocnicze

• Etanol – pełni rolę rozpuszczalnika, umożliwiając uzyskanie odpowiedniej konsystencji leku.
• Woda do wstrzykiwań – stosowana jako rozcieńczalnik, zapewnia właściwe stężenie substancji czynnej w produkcie leczniczym.

Mechanizm działania

Aethoxysklerol działa poprzez chemiczne uszkodzenie wewnętrznej wyściółki naczyń krwionośnych, co prowadzi do ich zamknięcia. Polidokanol powoduje denaturację białek w ścianie naczynia, co wywołuje reakcję zapalną i ostatecznie sklerotyzację. Proces ten stopniowo prowadzi do zaniknięcia nieprawidłowych naczyń, co jest korzystne w leczeniu żylaków i innych podobnych schorzeń.

Wskazania do stosowania

Aethoxysklerol jest wskazany w leczeniu żylaków kończyn dolnych oraz pajączków naczyniowych. Używany jest także w terapii hemoroidów, które są rozszerzonymi żyłami odbytu. Lek stosowany jest również w skleroterapii teleangiektazji i malformacji naczyniowych.

Dawkowanie

Rekomendowana dawka początkowa

Dawkowanie Aethoxysklerolu zależy od rozmiaru i liczby leczonych naczyń. Zwykle stosuje się od 0,1 do 3 ml roztworu na jedno wstrzyknięcie, w zależności od stężenia leku i wielkości zmiany.

Sposób podawania

Lek podaje się w postaci iniekcji bezpośrednio do zmienionych chorobowo naczyń. Wstrzyknięcia muszą być przeprowadzane przez wykwalifikowany personel medyczny z zachowaniem ścisłych zasad aseptyki.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania bezwzględne

Aethoxysklerolu nie wolno stosować u pacjentów z ostrymi chorobami zakrzepowo-zatorowymi. Przeciwwskazany jest także u osób z ciężkimi postaciami alergii na polidokanol lub inne składniki leku.

Przeciwwskazania względne

Ostrożność zaleca się u pacjentów z niewydolnością serca, niewydolnością nerek oraz w przypadku ciężkiej astmy oskrzelowej. W takich sytuacjach konieczna może być modyfikacja dawki lub inna forma terapii.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje farmakodynamiczne

Aethoxysklerol może potencjalnie nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, co zwiększa ryzyko krwawień. Należy unikać jednoczesnego stosowania z innymi środkami sklerotyzującymi.

Interakcje farmakokinetyczne

Nie są znane istotne interakcje farmakokinetyczne z innymi lekami. Jednakże, zawsze warto poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych preparatach przed rozpoczęciem terapii.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane często występujące

Do częstych działań niepożądanych należą ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia oraz reakcje skórne, takie jak świąd czy zaczerwienienie. U niektórych pacjentów może wystąpić przebarwienie skóry.

Działania niepożądane rzadko występujące

Rzadziej obserwowane są reakcje anafilaktyczne oraz zakrzepica głębokich żył. Mogą wystąpić także zaburzenia czucia lub parestezje.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie leku

Pokarm nie wpływa na działanie Aethoxysklerolu, ponieważ lek podawany jest miejscowo, a nie doustnie. Nie ma konieczności dostosowywania diety podczas leczenia.

Interakcje z alkoholem

Nie zaleca się spożywania alkoholu przed i po zabiegu skleroterapii. Alkohol może wpływać na krzepliwość krwi oraz nasilać niepożądane reakcje w miejscu podania.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Środki ostrożności przed zastosowaniem

Przed użyciem Aethoxysklerolu należy przeprowadzić dokładny wywiad medyczny w celu wykluczenia przeciwwskazań. Warto monitorować pacjentów pod kątem reakcji alergicznych.

Specjalne grupy pacjentów

Szczególną ostrożność należy zachować u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. Decyzja o użyciu leku w takich przypadkach powinna być dobrze przemyślana i oparta na dokładnej ocenie ryzyka i korzyści.