Airbufo Forspiro

« Back to Glossary Index

Airbufo Forspiro to lek wziewny stosowany w leczeniu astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), który łączy w sobie działanie dwóch substancji czynnych: formoterolu i budezonidu, pomagając rozszerzyć oskrzela i zmniejszyć stan zapalny w drogach oddechowych. Przed użyciem leku, szczególnie jeśli występują inne schorzenia lub stosowane są inne leki, zaleca się konsultację z lekarzem.

Airbufo Forspiro jest środkiem dostępnym na receptę.

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Proszek do inhalacji w kapsułkach320 µg/9 µg30 kapsułekSandoz

Skład

Substancje czynne

Airbufo Forspiro zawiera dwie substancje czynne: budezonid i formoterol. Budezonid to glikokortykosteroid, który działa przeciwzapalnie w drogach oddechowych, zmniejszając obrzęk i podrażnienie. Formoterol to długo działający β2-mimetyk, który rozszerza oskrzela, ułatwiając oddychanie.

Substancje pomocnicze

W składzie leku Airbufo Forspiro znajdują się również substancje pomocnicze, które ułatwiają jego stosowanie i stabilność. Zalicza się do nich laktoza jednowodna, która pełni rolę nośnika. Należy zwrócić uwagę, że laktoza może być problematyczna dla osób z nietolerancją cukru mlecznego.

Mechanizm działania

Airbufo Forspiro łączy działanie dwóch substancji czynnych, które współdziałają, aby kontrolować objawy astmy. Budezonid zmniejsza stan zapalny w drogach oddechowych, co przeciwdziała napadom astmy. Formoterol działa szybko i długo, rozszerzając oskrzela i ułatwiając przepływ powietrza. Wspólne działanie obu składników zapewnia lepszą kontrolę nad objawami choroby.

Wskazania do stosowania

Airbufo Forspiro jest wskazany w leczeniu astmy oskrzelowej, szczególnie u pacjentów, u których konieczne jest stosowanie zarówno glikokortykosteroidów, jak i długo działających β2-mimetyków. Lek stosuje się także w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP) w celu złagodzenia objawów. Jego zastosowanie pozwala na zmniejszenie częstotliwości napadów oraz poprawę jakości życia pacjentów.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Zalecana dawka dla dorosłych wynosi jedną inhalację dwa razy dziennie. W przypadku ciężkich objawów lekarz może zalecić podwyższenie dawki lub użycie leku doraźnie. Dawkę należy zawsze skonsultować z lekarzem prowadzącym.

Dawkowanie u dzieci

Airbufo Forspiro może być stosowany u dzieci powyżej 6. roku życia. Dawkowanie dla dzieci jest niższe i powinno być dostosowane przez lekarza. W przypadku dzieci szczególnie ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza i regularna kontrola stanu zdrowia.

Zasady stosowania

Lek należy stosować regularnie, zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet jeśli pacjent nie odczuwa objawów astmy. Inhalator powinien być używany poprawnie, aby zapewnić skuteczność leczenia. Ważne jest, aby po każdej inhalacji przepłukać usta wodą, co zapobiega podrażnieniom i infekcjom grzybiczym.

Przeciwwskazania

Airbufo Forspiro nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na budezonid, formoterol lub laktozę. Przeciwwskazane jest również stosowanie u pacjentów z ostrymi napadami astmy wymagającymi intensywnego leczenia. Osoby z pewnymi chorobami serca powinny unikać stosowania tego leku bez konsultacji z lekarzem.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami przeciwhistaminowymi

Niektóre leki przeciwhistaminowe mogą wpływać na działanie formoterolu, zwiększając ryzyko działań niepożądanych. Pacjenci powinni poinformować lekarza o przyjmowaniu leków przeciwhistaminowych przed rozpoczęciem terapii Airbufo Forspiro. Istnieje możliwość, że lekarz zaleci dostosowanie dawkowania.

Interakcje z inhibitorami MAO

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) mogą wpływać na działania niepożądane formoterolu. Stosowanie tych leków razem z Airbufo Forspiro może prowadzić do niebezpiecznych interakcji, takich jak wzrost ciśnienia krwi. Pacjenci przyjmujący inhibitory MAO powinni poinformować o tym swojego lekarza przed rozpoczęciem leczenia.

Możliwe działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane

Do najczęstszych działań niepożądanych Airbufo Forspiro należą: bóle głowy, drżenie, kołatanie serca i podrażnienia gardła. Objawy te zwykle ustępują samoistnie i nie wymagają przerwania leczenia. Niemniej jednak, jeśli się nasilają, warto skonsultować się z lekarzem.

Rzadkie działania niepożądane

Rzadsze objawy niepożądane obejmują skurcze mięśni, reakcje alergiczne oraz zmiany w ciśnieniu krwi. W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Rzadkie działania niepożądane mogą wymagać zmiany terapii.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie leku

Airbufo Forspiro można stosować niezależnie od posiłków, ponieważ jedzenie nie wpływa na jego wchłanianie ani skuteczność. Ważne jest jednak, aby przestrzegać regularnych godzin stosowania. Stały schemat dawkowania sprzyja utrzymaniu odpowiedniego poziomu leku w organizmie.

Wpływ napojów alkoholowych

Podczas stosowania Airbufo Forspiro zaleca się unikanie nadmiernego spożycia alkoholu. Alkohol może nasilać działanie niepożądane leku, takie jak zawroty głowy i kołatanie serca. Warto zachować ostrożność i omówić z lekarzem ewentualne ryzyko.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrzeżenia dotyczące astmy

Pacjenci z astmą powinni regularnie monitorować swoje objawy i zgłaszać lekarzowi wszelkie zmiany w ich intensywności. Nie należy przerywać stosowania leku bez konsultacji z lekarzem, nawet jeśli objawy ustąpią. Długotrwałe stosowanie inhalatorów wziewnych może wymagać dodatkowych badań kontrolnych.

Środki ostrożności dla pacjentów z chorobami serca

Osoby z chorobami serca powinny stosować Airbufo Forspiro z ostrożnością, ponieważ formoterol może wpływać na pracę serca. Konieczna jest regularna kontrola kardiologiczna i konsultacja z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia. W przypadku wystąpienia objawów takich jak ból w klatce piersiowej, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

Środki ostrożności dla kobiet w ciąży i karmiących piersią

Kobiety w ciąży lub karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania Airbufo Forspiro. Bezpieczeństwo stosowania leku w tych okresach nie zostało w pełni zbadane. Decyzja o jego stosowaniu powinna być podjęta po wspólnej analizie korzyści i ryzyka.