Alcaine to miejscowy środek znieczulający stosowany w okulistyce, który szybko i krótko znieczula powierzchnię oka, ułatwiając przeprowadzanie badań i zabiegów. Jego działanie rozpoczyna się w ciągu kilkunastu sekund po aplikacji i utrzymuje się przez około 15 minut, co minimalizuje dyskomfort pacjenta.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Proksymetakaina – jest główną substancją czynną leku Alcaine. Działa miejscowo znieczulająco, szybko łagodząc ból i dyskomfort po zastosowaniu w oku.

Substancje pomocnicze

• Kwas borowy – działa jako środek konserwujący, zapewniając odpowiednią trwałość produktu.
• Boran sodu – stabilizuje pH roztworu, co jest istotne dla bezpieczeństwa stosowania w oku.
• Chlorek sodu – odpowiada za izotoniczność roztworu, co zapewnia komfort aplikacji.
• Woda oczyszczona – stanowi bazę roztworu, umożliwiając prawidłowe rozpuszczenie pozostałych składników.

Mechanizm działania

Alcaine działa poprzez blokowanie przewodnictwa nerwowego w zakończeniach nerwowych obecnych w rogówce oka. Proksymetakaina, jako środek miejscowo znieczulający, wpływa na przepuszczalność błony komórkowej dla jonów sodowych. Dzięki temu dochodzi do zahamowania przewodzenia sygnałów bólowych, co szybko przynosi ulgę pacjentowi.

Wskazania do stosowania

Alcaine jest stosowany w diagnostyce i procedurach okulistycznych wymagających znieczulenia miejscowego oka. Wskazany jest przy badaniach dna oka, tonometrii, usuwaniu ciał obcych oraz innych drobnych zabiegach okulistycznych. Jest to środek przeznaczony do krótkotrwałego stosowania, niezalecany do długoterminowego używania.

Dawkowanie

Zalecana dawka

Zwykle stosuje się 1-2 krople Alcaine do worka spojówkowego przed planowanym zabiegiem. Dawkowanie może być dostosowane przez lekarza w zależności od potrzeb pacjenta i rodzaju procedury.

Sposób podawania

Alcaine jest podawany miejscowo do oka. Ważne jest, aby unikać kontaktu końcówki zakraplacza z jakimikolwiek powierzchniami, aby zapobiec zanieczyszczeniu. Po użyciu należy dokładnie zamknąć butelkę.

Przeciwwskazania

Nie stosować u pacjentów z nadwrażliwością na proksymetakainę lub jakikolwiek inny składnik preparatu. Należy unikać stosowania w przypadkach infekcji rogówki czy też ciężkiego uszkodzenia gałki ocznej. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z przewlekłymi schorzeniami oka, które wymagają długotrwałego leczenia.

Interakcje z innymi lekami

Leki przeciwhistaminowe

Brak danych wskazujących na bezpośrednie interakcje między Alcaine a lekami przeciwhistaminowymi. Zaleca się jednak ostrożność, ponieważ niektóre leki mogą wpływać na ogólną reaktywność organizmu na znieczulenie.

Leki przeciwzapalne

Podobnie jak w przypadku leków przeciwhistaminowych, brak jest konkretnych danych dotyczących interakcji z lekami przeciwzapalnymi. Warto jednak omówić stosowanie Alcaine z lekarzem, jeśli pacjent przyjmuje inne leki okulistyczne.

Możliwe działania niepożądane

Działania miejscowe

Najczęstsze działania niepożądane obejmują przemijające pieczenie lub dyskomfort w oku po aplikacji. Może wystąpić również zaczerwienienie spojówek lub uczucie suchości.

Reakcje alergiczne

Rzadko zdarzają się reakcje alergiczne, które mogą objawiać się jako swędzenie, obrzęk czy rumień wokół oczu. W przypadku wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie i skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Alcaine jest lekiem miejscowym i nie ma bezpośredniego wpływu na jedzenie czy picie. Warto jednak pamiętać, że jego działanie jest ograniczone do obszaru oka i nie powinno mieć wpływu na ogólny stan organizmu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Użycie u dzieci

Stosowanie Alcaine u dzieci powinno być dokładnie przemyślane i odbywać się pod ścisłym nadzorem specjalisty. Dawkowanie i częstotliwość użycia muszą być dostosowane do wieku oraz wagi dziecka.

Użycie w ciąży i podczas karmienia piersią

Chociaż miejscowe działanie Alcaine minimalizuje ryzyko ogólnoustrojowych efektów, zaleca się szczególną ostrożność podczas stosowania w ciąży i w okresie karmienia piersią. Przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem, aby ocenić potencjalne ryzyko i korzyści terapii.