Amiodaron hameln to lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca, który działa poprzez stabilizowanie aktywności elektrycznej serca. Może powodować działania niepożądane, dlatego jego stosowanie wymaga regularnej kontroli lekarskiej.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Roztwór do wstrzykiwań | 50 mg/ml | 6 ampułek po 3 ml | hameln pharma plus gmbh |
Skład
Substancje czynne
- Amiodaron: Jest to kluczowy składnik aktywny leku Amiodaron hameln, klasyfikowany jako lek przeciwarytmiczny. Działa poprzez stabilizację błon komórkowych i przedłużenie okresu refrakcji.
Substancje pomocnicze
- Chlorek sodu: Używany jako środek izotoniczny, wspomaga odpowiednie rozpuszczanie i stabilność leku w roztworze.
- Kwas cytrynowy: Pełni funkcję buforującą, pomagając utrzymać odpowiednie pH roztworu leku.
- Woda do wstrzykiwań: Służy jako nośnik dla substancji czynnych, zapewniając ich odpowiednią rozpuszczalność i możliwość podania dożylnego.
Mechanizm działania
Amiodaron hameln działa głównie poprzez blokowanie kanałów potasowych w sercu. Powoduje to przedłużenie czasu trwania potencjału czynnościowego oraz okresu refrakcji. Działanie te skutecznie stabilizują rytm serca, co jest kluczowe w leczeniu różnorodnych zaburzeń rytmu serca.
Wskazania do stosowania
Amiodaron hameln jest stosowany w leczeniu poważnych zaburzeń rytmu serca, takich jak migotanie przedsionków czy częstoskurcze komorowe. Jest polecany w przypadkach, gdy inne leki przeciwarytmiczne nie są skuteczne lub gdy pacjent nie może ich tolerować. Lek może być również stosowany profilaktycznie, aby zapobiegać nawrotom zaburzeń rytmu serca.
Dawkowanie
Dawkowanie u dorosłych
Zalecana dawka początkowa to 5 mg/kg masy ciała, podawana dożylnie przez 20 minut. Dawkę można powtórzyć, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie i jego stanu klinicznego. Dawkowanie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Dawkowanie u dzieci
U dzieci dawkowanie powinno być dokładnie monitorowane i dostosowane przez lekarza specjalistę. Często zaczyna się od mniejszych dawek, które są dostosowywane w zależności od odpowiedzi klinicznej i masy ciała dziecka.
Dawkowanie u osób starszych
U osób starszych, ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, konieczne może być dostosowanie dawki. Zaleca się rozpoczęcie leczenia od najniższej skutecznej dawki i monitorowanie reakcji pacjenta na leczenie.
Sposób podawania
Amiodaron hameln należy podawać dożylnie, najlepiej w warunkach szpitalnych, gdzie możliwy jest stały monitoring EKG. Wstrzyknięcie powinno być wykonane powoli, aby uniknąć potencjalnych działań niepożądanych związanych z szybką infuzją.
Przeciwwskazania
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na amiodaron lub którykolwiek z jego składników pomocniczych. Przeciwwskazaniami są również bradykardia zatokowa, blok przedsionkowo-komorowy II i III stopnia oraz ciężka niewydolność wątroby. Stosowanie amiodaronu jest także przeciwwskazane u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje z lekami kardiologicznymi
Amiodaron hameln może zwiększać działanie innych leków przeciwarytmicznych, takich jak digoksyna, dlatego ich jednoczesne stosowanie wymaga ostrożności. Może także wchodzić w interakcje z beta-blokerami, zwiększając ryzyko wystąpienia bradykardii.
Interakcje z lekami przeciwhistaminowymi
Niektóre leki przeciwhistaminowe mogą nasilać działanie amiodaronu, prowadząc do wydłużenia odstępu QT i zwiększenia ryzyka arytmii. Zaleca się unikanie jednoczesnego stosowania tych leków.
Interakcje z lekami przeciwdepresyjnymi
Amiodaron hameln może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi, zwłaszcza tymi, które wpływają na metabolizm wątrobowy. Konieczne jest monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.
Możliwe działania niepożądane
Działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego
Amiodaron hameln może powodować bradykardię, blok przedsionkowo-komorowy oraz hipotonię. W rzadkich przypadkach może prowadzić do wystąpienia ciężkich arytmii komorowych.
Działania niepożądane ze strony układu oddechowego
Podczas stosowania amiodaronu możliwe jest wystąpienie zapalenia płuc, zwłaszcza u pacjentów długotrwale leczonych. Objawy takie jak kaszel czy duszność powinny być zgłaszane lekarzowi.
Działania niepożądane ze strony skóry
Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do nadwrażliwości na światło słoneczne oraz przebarwień skóry. Zaleca się unikanie nadmiernej ekspozycji na słońce i stosowanie kremów z filtrem ochronnym.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie leku
Amiodaron hameln nie jest podawany doustnie, więc jedzenie nie wpływa bezpośrednio na jego wchłanianie. Jednak ogólny stan żywieniowy pacjenta może mieć wpływ na skuteczność i tolerancję leku.
Wpływ alkoholu
Spożywanie alkoholu podczas leczenia amiodaronem może nasilać działania niepożądane, takie jak zawroty głowy czy senność. Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu w trakcie terapii.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Ostrzeżenia dotyczące stosowania w ciąży
Amiodaron hameln nie jest zalecany do stosowania w ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, ze względu na ryzyko poważnych działań niepożądanych u płodu. Stosowanie tego leku w ciąży wymaga dokładnej oceny korzyści i ryzyka.
Ostrzeżenia dotyczące stosowania w okresie karmienia piersią
Amiodaron przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się jego stosowania podczas karmienia piersią. W przypadku konieczności leczenia amiodaronem należy rozważyć przerwanie karmienia piersią.
Środki ostrożności u pacjentów z niewydolnością wątroby
U pacjentów z niewydolnością wątroby konieczne jest szczególne monitorowanie czynności wątroby oraz dostosowanie dawki leku. Amiodaron może powodować uszkodzenie wątroby, dlatego regularne badania czynności wątrobowej są zalecane.
Środki ostrożności u pacjentów z niewydolnością nerek
Chociaż amiodaron nie jest bezpośrednio usuwany przez nerki, pacjenci z niewydolnością nerek powinni być monitorowani pod kątem kumulacji leku i potencjalnych działań niepożądanych. W takich przypadkach konieczna może być modyfikacja dawki.