« Back to Glossary Index
Amylan to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, który pomaga kontrolować poziom cukru we krwi poprzez zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę. Ważne jest, aby jego stosowanie było ściśle nadzorowane przez lekarza, ze względu na ryzyko hipoglikemii oraz konieczność dostosowania do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 5 mg, 10 mg | 30 tabletek, 60 tabletek | Brak danych |
Skład
Substancje czynne
- Amylan zawiera substancję czynną metformina, która jest jedną z najczęściej stosowanych substancji w leczeniu cukrzycy typu 2. Metformina działa poprzez zwiększenie wrażliwości komórek na insulinę. Dodatkowo, zmniejsza wątrobową produkcję glukozy, co wpływa na obniżenie poziomu cukru we krwi.
Substancje pomocnicze
- W skład Amylanu wchodzą także substancje pomocnicze, takie jak stearynian magnezu, który jest powszechnie używany jako środek poślizgowy w tabletkach. Innymi substancjami są celuloza mikrokrystaliczna oraz dwutlenek krzemu, które pełnią funkcje strukturalne i stabilizujące. Substancje te nie mają działania terapeutycznego, ale wspomagają proces produkcji leku.
Mechanizm działania
Działanie farmakologiczne
- Metformina, jako substancja czynna Amylanu, jest zaliczana do grupy biguanidów. Jej kluczowe działanie polega na zmniejszeniu wchłaniania glukozy z przewodu pokarmowego. Dodatkowo, zwiększa obwodowe wychwytywanie i zużycie glukozy przez komórki.
Mechanizm molekularny
- Rolą metforminy jest aktywacja kinazy białkowej zależnej od AMP (AMPK), co prowadzi do poprawy gospodarki energetycznej komórek. AMPK odgrywa istotną rolę w regulacji homeostazy energetycznej, co skutkuje zmniejszeniem produkcji glukozy w wątrobie. Działanie to jest szczególnie korzystne dla pacjentów z cukrzycą typu 2, gdzie dochodzi do zaburzeń w metabolizmie glukozy.
Wskazania do stosowania
Choroby i stany wymagające terapii
- Amylan jest wskazany przede wszystkim w leczeniu cukrzycy typu 2, szczególnie u pacjentów z nadwagą. Może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną. Lek ten pomaga w kontroli glikemii i zmniejsza ryzyko powikłań związanych z cukrzycą.
Populacje docelowe
- Amylan jest przeznaczony głównie dla dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Może być również stosowany u dzieci powyżej 10. roku życia w przypadku, gdy inne metody leczenia okazują się niewystarczające. Lek jest szczególnie polecany dla osób z nadwagą, u których kontrola glikemii jest trudna do osiągnięcia.
Dawkowanie
Zalecana dawka dla dorosłych
- Standardowa dawka początkowa Amylanu to 500 mg lub 850 mg raz dziennie, przyjmowana podczas posiłku. Dawkę można stopniowo zwiększać do 2000-3000 mg dziennie, podzielonej na 2-3 dawki, w zależności od indywidualnej tolerancji i poziomu glikemii.
Dawkowanie u dzieci
- U dzieci powyżej 10. roku życia zazwyczaj stosuje się dawkę początkową 500 mg raz dziennie. Maksymalna dawka dla dzieci to 2000 mg na dobę, podawana w 2-3 dawkach. Należy regularnie monitorować poziom glukozy we krwi, aby dostosować schemat leczenia.
Dostosowanie dawki w przypadku niewydolności nerek lub wątroby
- U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek dawkę należy modyfikować w zależności od klirensu kreatyniny. Dawkowanie powinno być starannie dostosowywane, aby uniknąć kumulacji leku i ryzyka kwasicy mleczanowej. Amylan nie jest zalecany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek oraz wątroby.
Przeciwwskazania
Bezwzględne przeciwwskazania
- Amylan nie powinien być stosowany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min). Inne przeciwwskazania obejmują ciężkie choroby układu krążenia, takie jak niewydolność serca, oraz ostre stany wymagające hospitalizacji, takie jak infekcje lub urazy.
Względne przeciwwskazania
- Względne przeciwwskazania dotyczą pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek oraz osób w podeszłym wieku, u których występuje ryzyko osłabienia funkcji nerek. Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania Amylanu u pacjentów nadużywających alkoholu oraz z chorobami wątroby.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje farmakokinetyczne
- Amylan może wchodzić w interakcje z innymi lekami poprzez zmianę ich wchłaniania lub metabolizmu. Leki takie jak inhibitory ACE, mogą zwiększać działanie hipoglikemiczne metforminy. Z kolei leki moczopędne czy kortykosteroidy mogą osłabiać efekt terapeutyczny leku.
Interakcje farmakodynamiczne
- Stosowanie Amylanu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi może prowadzić do nasilenia działania hipoglikemicznego. Kombinacja z insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika może zwiększać ryzyko hipoglikemii. Regularne monitorowanie poziomu glukozy jest kluczowe w przypadku terapii skojarzonej.
Możliwe działania niepożądane
Często występujące działania niepożądane
- Do najczęstszych działań niepożądanych Amylanu należą zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka, nudności i wymioty. Dolegliwości te zazwyczaj ustępują w miarę kontynuowania terapii. U niektórych pacjentów mogą wystąpić bóle brzucha i brak apetytu.
Rzadkie działania niepożądane
- Rzadko obserwowane działania niepożądane obejmują kwasicę mleczanową, która jest stanem zagrażającym życiu i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Inne rzadkie efekty to reakcje alergiczne, takie jak wysypka skórna.
Działania niepożądane o nieznanym mechanizmie
- Niekiedy mogą występować działania niepożądane o niejasnym mechanizmie, takie jak zaburzenia smaku lub zmiany w poziomie witaminy B12. W przypadku długotrwałego stosowania zaleca się monitorowanie tych parametrów.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie leku
- Amylan powinien być przyjmowany podczas posiłku, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów żołądkowo-jelitowych. Spożycie posiłku może opóźnić wchłanianie metforminy, ale nie wpływa znacząco na jej biodostępność. Regularne posiłki pomagają również w utrzymaniu stabilnego poziomu glukozy we krwi.
Interakcje z napojami, w tym alkoholem
- Spożycie alkoholu podczas stosowania Amylanu powinno być ograniczone, ponieważ może nasilać ryzyko kwasicy mleczanowej. Alkohol może również wpływać na kontrolę glikemii, co wymaga częstszego monitorowania poziomu cukru we krwi. Zaleca się unikanie napojów zawierających alkohol szczególnie na czczo.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Ostrzeżenia dotyczące szczególnych grup pacjentów
- Pacjenci w podeszłym wieku oraz osoby z chorobami serca powinni stosować Amylan z ostrożnością. Należy monitorować funkcję nerek, zwłaszcza u osób z chorobami przewlekłymi. W przypadku wystąpienia objawów kwasicy mleczanowej, takich jak duszność czy osłabienie, należy natychmiast przerwać leczenie.
Środki ostrożności w przypadku długotrwałego stosowania
- Długotrwałe stosowanie Amylanu wymaga regularnego monitorowania poziomu witaminy B12, ponieważ może dojść do jej niedoboru. Zaleca się również regularne badania kontrolne w celu oceny funkcji nerek i stanu wątroby. Pacjenci powinni być informowani o objawach, które mogą wskazywać na powikłania związane z terapią.