Anidulafungin Fresenius Kabi to lek przeciwgrzybiczy stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez grzyby z rodzaju Candida, działający poprzez hamowanie syntezy składników ściany komórkowej grzybów. Jest podawany dożylnie i zazwyczaj dobrze tolerowany, choć mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak reakcje alergiczne czy zaburzenia żołądkowo-jelitowe.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

• Anidulafungin – jest głównym składnikiem aktywnym leku Anidulafungin Fresenius Kabi, który działa przeciwgrzybiczo.

Substancje pomocnicze

• Kwas winowy – pełni rolę stabilizatora w składzie leku.
• Sodu wodorotlenek – stosowany do regulacji pH roztworu.
• Woda do wstrzykiwań – służy jako rozpuszczalnik dla substancji czynnej.

Mechanizm działania

Działanie przeciwgrzybicze

Anidulafungin należy do grupy echinokandyn i działa poprzez hamowanie syntezy β-(1,3)-D-glukanu. Ten składnik ściany komórkowej grzybów jest niezbędny do ich wzrostu i rozmnażania. Brak tego elementu powoduje, że komórki grzybów stają się bardziej podatne na uszkodzenia.

Mechanizm na poziomie komórkowym

Na poziomie komórkowym, anidulafungin blokuje enzym, który uczestniczy w tworzeniu strukturalnych komponentów ściany komórkowej grzybów. To prowadzi do osłabienia ściany komórkowej i w konsekwencji do lizy komórki grzybowej. Mechanizm ten sprawia, że lek jest skuteczny wobec większości grzybów z rodzaju Candida.

Wskazania do stosowania

Zakażenia grzybicze

Anidulafungin Fresenius Kabi jest wskazany w leczeniu ciężkich zakażeń grzybiczych. Jest często stosowany w przypadkach, gdy inne leki przeciwgrzybicze są nieskuteczne lub niewskazane. Lek ten jest szczególnie przydatny w leczeniu infekcji u osób z osłabionym układem odpornościowym.

Kandydoza układowa

Główne zastosowanie anidulafunginy to leczenie kandydozy układowej, która dotyka krwi i organów wewnętrznych. Lek jest podawany zazwyczaj w warunkach szpitalnych ze względu na ciężkość infekcji, którą leczy. Kandydoza układowa wymaga intensywnego nadzoru medycznego i skutecznej terapii.

Dawkowanie

Standardowe dawki dla dorosłych

Zwykle stosowana dawka początkowa dla dorosłych wynosi 200 mg, a następnie 100 mg dziennie. Podanie leku odbywa się dożylnie, zazwyczaj w warunkach szpitalnych. Dawka może być dostosowana w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Dawkowanie w przypadku niewydolności wątroby

Anidulafungin nie wymaga zazwyczaj modyfikacji dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby. Jednakże, decyzja o dawkowaniu powinna być podejmowana indywidualnie przez lekarza prowadzącego. Wskazane jest monitorowanie stanu pacjenta w trakcie terapii.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na anidulafungin lub inne składniki preparatu. Reakcje nadwrażliwości mogą obejmować wysypki, świąd oraz obrzęk. W przypadku wystąpienia takich objawów, leczenie należy natychmiast przerwać.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie anidulafunginy w ciąży i podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane. Brak jest wystarczających badań potwierdzających bezpieczeństwo leku w tych okresach. Pacjentki powinny zasięgnąć porady lekarza przed rozpoczęciem terapii.

Interakcje z innymi lekami

Leki wpływające na układ immunologiczny

Anidulafungin może wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na układ immunologiczny. Szczególnie należy uważać na leki immunosupresyjne, które mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentów przyjmujących takie połączenia leków.

Inhibitory enzymów wątrobowych

Interakcje mogą wystąpić również z inhibitorami enzymów wątrobowych, które mogą wpływać na metabolizm anidulafunginy. Szczególną ostrożność należy zachować przy jednoczesnym stosowaniu leków takich jak rytonawir czy ketokonazol. Zaleca się konsultację z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia.

Możliwe działania niepożądane

Działania ze strony układu pokarmowego

Do najczęstszych działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego należą nudności, wymioty oraz biegunka. Objawy te są zazwyczaj łagodne i przemijające. W przypadku nasilających się dolegliwości, należy skonsultować się z lekarzem.

Reakcje skórne

Anidulafungin może powodować reakcje skórne, takie jak rumień, świąd czy pokrzywka. W przypadku pojawienia się cięższych reakcji, takich jak zespół Stevensa-Johnsona, konieczne jest natychmiastowe przerwanie leczenia i konsultacja medyczna. Reakcje skórne zwykle ustępują po zakończeniu terapii.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ posiłków na wchłanianie leku

Anidulafungin jest podawany dożylnie, więc spożycie pokarmów nie wpływa na jego wchłanianie. Pacjenci nie muszą zmieniać nawyków żywieniowych podczas stosowania tego leku. Niemniej jednak, w przypadku wystąpienia działań niepożądanych takich jak nudności, warto skonsultować się z lekarzem.

Zalecenia dotyczące spożycia alkoholu

Podczas stosowania anidulafunginy zaleca się unikanie spożywania alkoholu. Alkohol może nasilać działania niepożądane leku, takie jak zawroty głowy czy nudności. Wskazane jest ograniczenie konsumpcji alkoholu do minimum w trakcie terapii.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie czynności wątroby

W trakcie leczenia anidulafunginą konieczne jest regularne monitorowanie czynności wątroby. Podwyższone wartości enzymów wątrobowych mogą wskazywać na reakcję organizmu na lek. W przypadku nieprawidłowych wyników należy skonsultować dalsze stosowanie leku z lekarzem.

Zalecenia dla pacjentów z chorobami nerek

Pacjenci z chorobami nerek zazwyczaj nie wymagają dostosowania dawki anidulafunginy. Jednakże, w przypadku zaawansowanej niewydolności nerek, wskazana jest ostrożność i ścisłe monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. W razie wątpliwości należy zasięgnąć porady specjalisty.