Asolfena to lek stosowany w leczeniu objawów nadreaktywnego pęcherza, takich jak nagłe parcie na mocz, częste oddawanie moczu i nietrzymanie moczu. Działa poprzez rozluźnienie mięśni pęcherza moczowego, co pomaga kontrolować jego aktywność.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 5 mg, 10 mg | 30 tabletek, 90 tabletek | brak danych |
Skład
Substancje czynne
Asolfena zawiera jako substancję czynną solifenacynę, która jest antagonistą receptorów muskarynowych. Solifenacyna działa na mięśnie gładkie pęcherza moczowego, co prowadzi do zmniejszenia napięcia mięśniowego.
Substancje pomocnicze
Tabletki Asolfena zawierają również substancje pomocnicze, takie jak laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, powidon, talk oraz magnezu stearynian. Substancje te pomagają w formowaniu tabletek i zapewniają ich stabilność.
Mechanizm działania
Asolfena działa poprzez blokowanie receptorów muskarynowych w mięśniach pęcherza moczowego. Powoduje to zmniejszenie skurczów mięśni, co prowadzi do poprawy kontroli nad oddawaniem moczu. Dzięki temu pacjenci doświadczają zmniejszenia częstotliwości parcia na mocz oraz redukcji epizodów nietrzymania moczu.
Wskazania do stosowania
Asolfena jest wskazana w leczeniu objawowego nadreaktywnego pęcherza moczowego. Lek pomaga w zmniejszeniu częstotliwości oddawania moczu, parcia naglącego oraz epizodów nietrzymania moczu. Jest stosowany u dorosłych pacjentów z potwierdzonymi objawami nadreaktywności pęcherza.
Dawkowanie
Zalecana dawka początkowa
Zalecana dawka początkowa Asolfena wynosi 5 mg raz dziennie. Dawkę można zwiększyć do 10 mg dziennie, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.
Dawkowanie w szczególnych populacjach
U pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby zaleca się ostrożne dostosowanie dawki. Zaleca się rozpoczęcie leczenia od najmniejszej skutecznej dawki i monitorowanie pacjenta pod kątem działań niepożądanych.
Zmiana dawkowania
Zmiana dawkowania powinna być rozważana w przypadku wystąpienia niepożądanych efektów lub niewystarczającej skuteczności leczenia. W takim wypadku pacjent powinien skonsultować się z lekarzem prowadzącym.
Przeciwwskazania
Asolfena jest przeciwwskazana u pacjentów z nadwrażliwością na solifenacynę lub inne składniki leku. Nie powinna być stosowana u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, niewydolnością nerek wymagającą hemodializy, ani u pacjentów z zatrzymaniem moczu.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje farmakokinetyczne
Asolfena może wchodzić w interakcje z lekami metabolizowanymi przez enzymy cytochromu P450, zwłaszcza CYP3A4. Może to prowadzić do zmiany stężenia solifenacyny we krwi.
Interakcje farmakodynamiczne
Lek może nasilać działanie innych leków cholinolitycznych, co może prowadzić do zwiększenia ryzyka działań niepożądanych. Zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu innych leków działających na układ nerwowy.
Możliwe działania niepożądane
Często występujące działania niepożądane
Często obserwowane działania niepożądane to suchość w ustach, zaparcia i bóle głowy. Objawy te są zazwyczaj łagodne i ustępują po pewnym czasie stosowania leku.
Rzadkie, ale poważne działania niepożądane
Do rzadkich, ale poważnych działań niepożądanych należy zatrzymanie moczu oraz reakcje alergiczne. W przypadku wystąpienia poważnych objawów, pacjent powinien niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie
Jedzenie nie ma znaczącego wpływu na wchłanianie solifenacyny. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków, co ułatwia dostosowanie go do codziennego planu pacjenta.
Alkohol i inne napoje
Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas stosowania Asolfena, ponieważ alkohol może nasilać działanie uboczne, takie jak zawroty głowy czy senność. Pacjenci powinni zwrócić uwagę na reakcję swojego organizmu na lek i unikać działań wymagających pełnej koncentracji.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Stosowanie u pacjentów z chorobami wątroby lub nerek
Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinni być monitorowani przez lekarza podczas stosowania Asolfena. Może być konieczne dostosowanie dawki w zależności od stopnia niewydolności narządowej.
Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią
Asolfena nie jest zalecana do stosowania w czasie ciąży, chyba że jest to wyraźnie konieczne. Podczas karmienia piersią, decyzja o kontynuacji leczenia powinna być podjęta po konsultacji z lekarzem, z uwzględnieniem potencjalnych korzyści i ryzyka dla matki i dziecka.