Aurex to lek przeciwdepresyjny stosowany w leczeniu zaburzeń depresyjnych oraz lękowych, który działa poprzez zwiększenie poziomu serotoniny w mózgu. Przed rozpoczęciem terapii Aurexem zaleca się konsultację z lekarzem, aby dostosować dawkę i zminimalizować ryzyko działań niepożądanych.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Aurex zawiera fluoksetynę jako substancję czynną. Fluoksetyna to lek należący do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Działa poprzez zwiększenie stężenia serotoniny w mózgu, co może poprawiać nastrój i łagodzić objawy depresji.

Substancje pomocnicze

W składzie Aurex znajdują się również substancje pomocnicze, które mogą obejmować laktozę, skrobię kukurydzianą, dwutlenek tytanu oraz inne składniki odpowiedzialne za formę tabletek. Substancje te wspomagają wchłanianie leku i stabilizują jego strukturę. Jeśli masz alergię na którykolwiek składnik, skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą przed rozpoczęciem terapii.

Mechanizm działania

Aurex, dzięki zawartości fluoksetyny, działa poprzez hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny w synapsach neuronów. Zwiększenie poziomu serotoniny w układzie nerwowym wpływa na poprawę nastroju i zmniejszenie objawów depresyjnych. To działanie może również łagodzić objawy lęku i kompulsywnych zachowań.

Wskazania do stosowania

Aurex jest wskazany do leczenia depresji, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD) oraz bulimii. Może być również stosowany w terapii zaburzeń lękowych i zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Przed rozpoczęciem leczenia należy skonsultować się z lekarzem, który oceni, czy lek jest odpowiedni dla danego pacjenta.

Dawkowanie

Dawkowanie dla dorosłych

Zalecana dawka początkowa dla dorosłych wynosi zwykle 20 mg na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę, maksymalnie do 60 mg dziennie. Dawkowanie powinno być ustalane indywidualnie, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie.

Dawkowanie dla dzieci

U dzieci w wieku powyżej 8 lat leczenie Aurexem można rozpocząć wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza. Zwykle początkowa dawka wynosi 10 mg na dobę, którą można w razie potrzeby zwiększyć. Każda zmiana dawki powinna być dokładnie monitorowana przez specjalistę.

Dostosowanie dawki dla osób starszych

Osoby starsze mogą wymagać dostosowania dawki ze względu na zmiany w metabolizmie i funkcji nerek. Zalecane jest rozpoczęcie leczenia od niższych dawek i stopniowe ich zwiększanie. Regularne kontrole u lekarza są kluczowe w celu zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa terapii.

Przeciwwskazania

Aurex nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na fluoksetynę lub którykolwiek ze składników pomocniczych. Przeciwwskazane jest również stosowanie leku u osób przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy (MAO) lub w okresie dwóch tygodni po ich odstawieniu. Należy unikać stosowania Aurexu w przypadku ciężkich zaburzeń wątroby i niekontrolowanej padaczki.

Interakcje z innymi lekami

Leki przeciwwskazane

Jednoczesne stosowanie Aurexu z inhibitorami MAO, jak selegilina czy tranylcypromina, jest przeciwwskazane. Może prowadzić do niebezpiecznych interakcji i zespołu serotoninowego. Podobnie, stosowanie razem z pimozydem jest zabronione ze względu na ryzyko wydłużenia odstępu QT.

Leki, które mogą wymagać zmiany dawkowania

Aurex może wpływać na metabolizm leków metabolizowanych przez cytochrom P450 2D6. Może to wymagać dostosowania dawek takich leków jak amitryptylina, nortryptylina czy flekainid. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach w celu uniknięcia interakcji.

Interakcje z suplementami diety

Niektóre suplementy diety, takie jak ziele dziurawca, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. W przypadku stosowania jakichkolwiek suplementów, należy skonsultować się z lekarzem. Używanie suplementów zawierających tryptofan powinno być dokładnie monitorowane.

Możliwe działania niepożądane

Często występujące działania niepożądane

Do często występujących działań niepożądanych należą nudności, senność, bóle głowy oraz bezsenność. Mogą również wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka czy zaburzenia apetytu. Objawy te zazwyczaj ustępują z czasem.

Rzadkie działania niepożądane

Rzadziej obserwowane działania niepożądane obejmują wysypki skórne, zmiany wagi, skurcze mięśni i zawroty głowy. W przypadku wystąpienia objawów takich jak agresja czy zmiany nastroju, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Długotrwałe stosowanie może prowadzić do zmniejszenia libido.

Reakcje alergiczne

Reakcje alergiczne na Aurex mogą objawiać się wysypką, świądem, obrzękiem twarzy lub trudnościami w oddychaniu. W przypadku wystąpienia takich objawów konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna. Należy również zgłosić każdą reakcję nadwrażliwości lekarzowi prowadzącemu.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Spożywanie z alkoholem

Spożywanie alkoholu w trakcie leczenia Aurexem nie jest zalecane. Alkohol może nasilać działania niepożądane leku, takie jak senność i zawroty głowy. Może również wpływać na skuteczność leczenia.

Spożywanie z posiłkami

Aurex można przyjmować niezależnie od posiłków. Nie wykazano istotnego wpływu pokarmu na wchłanianie leku. Zaleca się jednak przyjmowanie leku o stałej porze dnia, aby zapewnić regularność działania.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Środki ostrożności u osób z chorobami wątroby

U pacjentów z chorobami wątroby konieczne może być dostosowanie dawki Aurexu. Regularne badania funkcji wątroby są zalecane w celu monitorowania wpływu leku. Skonsultuj się z lekarzem w celu ustalenia odpowiedniego schematu dawkowania.

Środki ostrożności u osób z chorobami nerek

Choroby nerek mogą wpływać na eliminację fluoksetyny z organizmu. Dlatego u osób z niewydolnością nerek konieczne może być dostosowanie dawki. Regularna ocena funkcji nerek jest wskazana w trakcie leczenia.

Ostrzeżenia dotyczące ciąży i karmienia piersią

Stosowanie Aurexu w ciąży i podczas karmienia piersią powinno być dokładnie rozważone. Fluoksetyna może przenikać przez łożysko oraz do mleka matki. Decyzję o kontynuacji leczenia należy podjąć wspólnie z lekarzem, uwzględniając potencjalne ryzyko oraz korzyści.