AuroValsart (Valsartan Aurovitas) to lek stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi oraz niewydolności serca, działający poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia. Przed rozpoczęciem terapii zaleca się konsultację z lekarzem, aby dostosować dawkowanie do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 80 mg, 160 mg, 320 mg | 28 tabletek, 30 tabletek | Aurovitas Pharma Polska |
Skład
Substancje czynne
- Walsartan – podstawowy składnik aktywny leku AuroValsart, należy do grupy antagonistów receptora angiotensyny II, co oznacza, że działa blokująco na receptory odpowiedzialne za zwiększanie ciśnienia krwi.
Substancje pomocnicze
- Laktoza jednowodna – pełni rolę substancji wypełniającej, ułatwiając formowanie tabletek.
- Krzemionka koloidalna bezwodna – działa przeciwzbrylająco, poprawiając stabilność leku.
- Krospowidon – ułatwia rozpuszczanie tabletki, co wspomaga szybsze uwalnianie substancji czynnej.
- Hypromeloza – substancja pomocnicza, która wpływa na kontrolowane uwalnianie leku.
- Magnezu stearynian – pełni funkcję substancji poślizgowej, ułatwiającej proces tabletkowania.
- Tytanu dwutlenek (E171) – stosowany jako barwnik, nadając tabletkom biały kolor.
- Żelaza tlenek czerwony (E172) oraz żelaza tlenek żółty (E172) – używane jako barwniki do celów wizualnych, poprawiając identyfikację leku.
Mechanizm działania
Blokowanie receptorów angiotensyny II
AuroValsart działa poprzez blokowanie receptorów angiotensyny II, które odgrywają kluczową rolę w regulacji ciśnienia krwi. Poprzez zablokowanie tych receptorów, walsartan zmniejsza skurcz naczyń krwionośnych, co prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Mechanizm ten jest szczególnie korzystny u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, ponieważ pomaga w kontroli ciśnienia krwi.
Efekty hemodynamiczne
Działanie hemodynamiczne walsartanu polega na zmniejszeniu obciążenia serca poprzez obniżenie oporu obwodowego naczyń krwionośnych. Skutkuje to poprawą wydolności serca, a także zmniejszeniem ryzyka wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych. Dzięki temu, lek jest efektywny nie tylko w terapii nadciśnienia, ale także w leczeniu niewydolności serca i stanów po zawale mięśnia sercowego.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze
AuroValsart jest zalecany jako lek pierwszego wyboru w terapii nadciśnienia tętniczego. Pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi, co jest kluczowe dla zmniejszenia ryzyka udaru mózgu oraz zawału serca. Regularne stosowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza zapewnia skuteczną kontrolę ciśnienia.
Niewydolność serca
Lek ten jest także stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca. Jego działanie polega na odciążeniu serca poprzez zmniejszenie oporu naczyniowego, co poprawia jego wydolność. Dzięki temu pacjenci z niewydolnością serca mogą odczuwać mniejsze zmęczenie i tolerują lepszą aktywność fizyczną.
Stan po zawale mięśnia sercowego
Walsartan jest wskazany po przebytym zawale serca, aby poprawić funkcjonowanie serca oraz zmniejszyć ryzyko ponownego zawału. Działanie to wynika z oddziaływania na układ renina-angiotensyna-aldosteron, co prowadzi do poprawy hemodynamiki serca. Lek wspomaga proces rekonwalescencji i zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań.
Dawkowanie
Dawkowanie początkowe
Zwykle zalecana dawka początkowa dla dorosłych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym to 80 mg raz dziennie. W przypadku niewystarczającego efektu terapeutycznego dawkę można zwiększyć do 160 mg, a nawet 320 mg. Ważne jest, aby dostosowanie dawki przebiegało pod nadzorem lekarza.
Dawkowanie podtrzymujące
Dawkowanie podtrzymujące zależy od indywidualnej reakcji pacjenta na lek, a także od konkretnego schorzenia, które jest leczone. Często stosowana dawka podtrzymująca wynosi 160 mg raz na dobę. Lekarz może zalecić dostosowanie dawki w zależności od stanu zdrowia pacjenta.
Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek nie ma potrzeby dostosowywania dawki początkowej. Natomiast u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek zaleca się ostrożność oraz regularne monitorowanie funkcji nerek. W takich przypadkach, konieczna może być modyfikacja dawki walsartanu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki
AuroValsart nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na walsartan lub którykolwiek z jego składników pomocniczych. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk oraz trudności w oddychaniu. W przypadku wystąpienia takich objawów, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.
Ciąża i okres karmienia piersią
Stosowanie walsartanu jest przeciwwskazane w okresie ciąży, szczególnie w drugim i trzecim trymestrze, ze względu na ryzyko uszkodzenia płodu. W przypadku planowania ciąży, należy skonsultować się z lekarzem w celu zmiany terapii na bardziej bezpieczną. Lek ten nie jest również zalecany w okresie karmienia piersią.
Ciężka niewydolność wątroby
Pacjenci z ciężką niewydolnością wątroby nie powinni stosować walsartanu. Metabolizm leku w wątrobie może być zaburzony, co prowadzi do zwiększenia stężenia leku we krwi i ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. U takich pacjentów konieczna jest konsultacja ze specjalistą w celu wyboru alternatywnej terapii.
Interakcje z innymi lekami
Inhibitory ACE
Jednoczesne stosowanie walsartanu z inhibitorami ACE może zwiększać ryzyko hiperkaliemii, niedociśnienia oraz zaburzeń czynności nerek. Zaleca się unikanie tej kombinacji, chyba że jest to bezwzględnie konieczne i przebiega pod ścisłą kontrolą lekarza. Monitorowanie stężenia potasu oraz funkcji nerek jest w takich przypadkach konieczne.
Leki moczopędne
Diuretyki mogą nasilać działanie hipotensyjne walsartanu, co może prowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi. Konieczne może być dostosowanie dawki diuretyku lub walsartanu, aby uniknąć niedociśnienia. Pacjenci stosujący tę kombinację powinni być regularnie monitorowani pod kątem ciśnienia krwi.
Suplementy potasu
Stosowanie suplementów potasu lub innych leków zwiększających stężenie potasu we krwi podczas terapii walsartanem może prowadzić do hiperkaliemii. W takich przypadkach zaleca się regularne monitorowanie stężenia potasu w surowicy krwi. Warto również unikać spożywania nadmiernej ilości pokarmów bogatych w potas.
Możliwe działania niepożądane
Zaburzenia ze strony układu krążenia
Do najczęstszych działań niepożądanych należą zawroty głowy oraz niedociśnienie ortostatyczne. Objawy te mogą wystąpić szczególnie na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki. Pacjenci powinni unikać nagłych zmian pozycji ciała, aby zminimalizować ryzyko upadków.
Zaburzenia ze strony układu pokarmowego
W rzadkich przypadkach, pacjenci mogą doświadczać nudności, wymiotów oraz biegunki. Objawy te zazwyczaj ustępują samoistnie, jednak w przypadku ich nasilenia, warto skonsultować się z lekarzem. Dostosowanie diety może pomóc w łagodzeniu tych dolegliwości.
Zaburzenia metaboliczne
Stosowanie walsartanu może prowadzić do zwiększonego stężenia potasu we krwi, co wiąże się z ryzykiem hiperkaliemii. Objawy takie jak osłabienie mięśni, mrowienie czy zaburzenia rytmu serca wymagają natychmiastowej konsultacji z lekarzem. Regularna kontrola poziomu elektrolitów jest zalecana.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie
Pokarm może wpływać na szybkość wchłaniania walsartanu, jednak nie ma to istotnego znaczenia klinicznego. Lek można przyjmować zarówno z jedzeniem, jak i na czczo. Ważne jest, aby stosować lek regularnie o tej samej porze każdego dnia.
Alkohol a walsartan
Spożycie alkoholu podczas terapii walsartanem może nasilać działanie hipotensyjne leku. Może to prowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi oraz zawrotów głowy. Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu lub całkowitą abstynencję w trakcie leczenia.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Monitorowanie funkcji nerek
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni być regularnie monitorowani w czasie stosowania walsartanu. Lekarz może zalecić badania krwi w celu oceny funkcjonowania nerek. W przypadku pogorszenia funkcji nerek, konieczne może być dostosowanie dawki lub zmiana terapii.
Ryzyko hiperkaliemii
Walsartan może prowadzić do zwiększonego stężenia potasu w organizmie. Pacjenci z ryzykiem hiperkaliemii, tacy jak ci z przewlekłą niewydolnością nerek, powinni być szczególnie ostrożni. Regularne badania kontrolne elektrolitów są zalecane, aby uniknąć powikłań.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Pacjenci w podeszłym wieku mogą być bardziej wrażliwi na działanie przeciwnadciśnieniowe leku. Mogą oni wymagać częstszego monitorowania ciśnienia krwi i dostosowania dawki. Warto również zwrócić uwagę na możliwe interakcje z innymi lekami przyjmowanymi przez pacjenta.