BCG

« Back to Glossary Index

BCG to szczepionka stosowana w profilaktyce gruźlicy oraz w leczeniu powierzchownego raka pęcherza moczowego, działająca poprzez stymulację układu odpornościowego do walki z komórkami nowotworowymi. Może powodować skutki uboczne, takie jak objawy grypopodobne lub podrażnienie pęcherza, dlatego przed jej podaniem zaleca się konsultację z lekarzem.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Zawiesina do wstrzykiwańbrak danychbrak danychbrak danych

Skład

Substancje czynne

Bacillus Calmette-Guérin (BCG) jest głównym składnikiem aktywnym leku BCG. Jest to osłabiony szczep bakterii Mycobacterium bovis, który stymuluje układ odpornościowy do walki z komórkami nowotworowymi oraz zakażeniami.

Substancje pomocnicze

BCG zawiera również sól fizjologiczną i wodę do wstrzykiwań jako substancje pomocnicze. Sól fizjologiczna jest używana do rozcieńczenia szczepionki, a woda zapewnia odpowiednią konsystencję preparatu. Te dodatki pomagają w bezpiecznym podaniu leku pacjentowi.

Mechanizm działania

Immunomodulacja

BCG działa jako immunomodulator, co oznacza, że stymuluje układ odpornościowy do zwiększonej aktywności. Aktywacja układu odpornościowego pozwala na skuteczniejsze zwalczanie komórek nowotworowych oraz patogenów. Dzięki temu BCG jest efektywny w leczeniu i profilaktyce różnych chorób.

Działanie przeciwnowotworowe

BCG wykazuje działanie przeciwnowotworowe poprzez aktywację makrofagów i limfocytów. Te komórki układu odpornościowego atakują komórki nowotworowe w pęcherzu moczowym, co prowadzi do ich zniszczenia. Jest to szczególnie ważne w leczeniu raka pęcherza moczowego, gdzie BCG jest stosowany jako terapia intrakomórkowa.

Wskazania do stosowania

Leczenie raka pęcherza moczowego

BCG jest stosowany w leczeniu raka pęcherza moczowego jako terapia miejscowa. Wprowadza się go bezpośrednio do pęcherza, co pomaga w zwalczaniu komórek nowotworowych i zmniejsza ryzyko nawrotu choroby. Jest to standardowe leczenie dla pacjentów z powierzchownym rakiem pęcherza.

Profilaktyka gruźlicy

BCG jest także używany do profilaktyki gruźlicy u osób szczególnie narażonych na zakażenie. Szczepionka jest podawana noworodkom w krajach, gdzie występuje wysoka zachorowalność na gruźlicę. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko poważnych form zakażenia w przyszłości.

Dawkowanie

Dawkowanie w leczeniu raka pęcherza

W przypadku leczenia raka pęcherza moczowego, BCG jest podawany raz w tygodniu przez 6 tygodni jako część terapii indukcji. Następnie, w zależności od wyników leczenia, terapia może być kontynuowana co kilka miesięcy. Dawkowanie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta przez lekarza prowadzącego.

Dawkowanie w profilaktyce gruźlicy

W profilaktyce gruźlicy, BCG jest podawany jako pojedyncza dawka noworodkom w szpitalach położniczych. Czasami szczepienie może być zalecane starszym dzieciom lub dorosłym, gdy są one w grupie ryzyka. Każdy przypadek wymaga oceny przez specjalistę.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na BCG

Pacjenci z nadwrażliwością na BCG nie powinni przyjmować tego leku. Objawy alergii mogą obejmować swędzenie, wysypkę, lub reakcje anafilaktyczne. Przed podaniem leku lekarz powinien upewnić się, że pacjent nie ma historii alergii na BCG.

Aktywna gruźlica

Osoby z aktywną gruźlicą nie powinny przyjmować BCG. Podanie leku w takim przypadku może pogorszyć stan zdrowia pacjenta. Diagnoza choroby powinna być potwierdzona przed podjęciem decyzji o leczeniu.

Stan immunosupresji

Pacjenci w stanie immunosupresji nie powinni być leczeni BCG. Dotyczy to osób przyjmujących leki immunosupresyjne lub cierpiących na choroby osłabiające układ odpornościowy. W takich przypadkach ryzyko działań niepożądanych jest zbyt wysokie.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z immunosupresantami

BCG może wchodzić w interakcje z immunosupresantami, co wpływa na skuteczność obu leków. Immunosupresanty mogą osłabić działanie BCG, zmniejszając jego efektywność w leczeniu raka. Zawsze należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach przed rozpoczęciem terapii.

Interakcje z antybiotykami

Niektóre antybiotyki mogą osłabiać działanie BCG, poprzez działanie bakteriobójcze. Antybiotyki mogą zaburzać równowagę mikroflory, co wpływa na skuteczność szczepionki. Należy unikać jednoczesnego stosowania BCG i antybiotyków bez konsultacji z lekarzem.

Możliwe działania niepożądane

Reakcje miejscowe

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są reakcje miejscowe w miejscu podania leku. Mogą obejmować zaczerwienienie, ból, lub obrzęk. Objawy te zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu kilku dni.

Objawy ogólnoustrojowe

Niektórzy pacjenci mogą doświadczać objawów ogólnoustrojowych, takich jak gorączka, zmęczenie, lub bóle mięśni. W przypadku nasilonych objawów, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem. Zawsze należy monitorować reakcje organizmu po podaniu leku.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Zalecenia dotyczące posiłków

Nie ma szczególnych zaleceń dotyczących posiłków podczas leczenia BCG. Pacjenci mogą spożywać posiłki przed i po podaniu leku. Jednakże, warto skonsultować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek wątpliwości.

Unikanie alkoholu

Unikanie alkoholu może być zalecane podczas leczenia BCG, chociaż nie ma bezpośrednich przeciwwskazań. Alkohol może wpływać na ogólne samopoczucie i reakcje organizmu na leczenie. Najlepiej skonsultować się z lekarzem w sprawie spożycia alkoholu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie pacjentów

Pacjenci przyjmujący BCG powinni być monitorowani pod kątem ewentualnych działań niepożądanych. Regularne wizyty kontrolne mogą zapewnić wczesne wykrycie ewentualnych problemów. Lekarz powinien indywidualnie ocenić ryzyko dla każdego pacjenta.

Środki ostrożności u osób starszych

Osoby starsze mogą wymagać dodatkowych środków ostrożności podczas leczenia BCG. Układ odpornościowy osób w podeszłym wieku może reagować inaczej na lek. Indywidualna ocena stanu zdrowia przez lekarza jest kluczowa.

Postępowanie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Szybka reakcja może zapobiec poważniejszym komplikacjom. Ważne jest, aby nie lekceważyć żadnych objawów po podaniu leku.