Berinert to lek stosowany w leczeniu dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego, zawierający koncentrat inhibitora C1 esterazy, który pomaga zapobiegać niekontrolowanemu obrzękowi. Jest podawany dożylnie, a jego działanie polega na uzupełnianiu brakującego białka w organizmie, co pomaga kontrolować objawy ataku.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

• Berinert zawiera jako substancję czynną inhibitora C1-esterazy, który jest białkiem osocza.

Substancje pomocnicze

• W skład leku wchodzą również substancje pomocnicze, takie jak sodu chlorek, albumina ludzka oraz sodu cytrynian.

Mechanizm działania

Berinert działa poprzez uzupełnianie niedoboru inhibitora C1-esterazy w osoczu krwi pacjenta. Inhibitor C1-esterazy jest kluczowym białkiem w regulacji aktywności kaskady dopełniacza oraz układu krzepnięcia. Jego brak prowadzi do niekontrolowanej aktywacji tych układów, co jest przyczyną obrzęków naczynioruchowych.

Wskazania do stosowania

Leczenie obrzęku naczynioruchowego

Berinert jest stosowany w leczeniu ostrych epizodów dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego. Działa szybko, redukując objawy takie jak bolesność i obrzęk.

Zapobieganie atakom obrzęku

Lek może być stosowany profilaktycznie u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia ataków obrzęku. Regularne podawanie Berinertu może zmniejszyć częstotliwość oraz intensywność objawów.

Dawkowanie

Standardowe dawkowanie

Zalecana dawka Berinertu w leczeniu ostrych napadów wynosi zazwyczaj 20 jednostek na kilogram masy ciała. Podanie powinno nastąpić jak najszybciej po wystąpieniu objawów.

Dawkowanie u pacjentów pediatrycznych

Dawkowanie u dzieci jest podobne jak u dorosłych i wynosi 20 jednostek na kilogram masy ciała. Ważne jest, aby dostosować dawkowanie do indywidualnych potrzeb oraz masy ciała dziecka.

Modyfikacje dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek. Jednak zawsze warto skonsultować indywidualne przypadki z lekarzem prowadzącym.

Przeciwwskazania

Reakcje nadwrażliwości

Berinert jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na inhibitor C1-esterazy lub jakikolwiek składnik pomocniczy leku. Objawy nadwrażliwości mogą obejmować wysypkę, świąd oraz reakcje anafilaktyczne.

Inne przeciwwskazania

Nie zaleca się stosowania Berinertu u pacjentów, u których wystąpiły poważne reakcje alergiczne na preparaty pochodzenia osoczowego. Również osoby z rzadkimi zaburzeniami krzepnięcia powinny zachować szczególną ostrożność.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje farmakokinetyczne

Do tej pory nie zidentyfikowano specyficznych interakcji farmakokinetycznych z innymi lekami. Niemniej jednak, zawsze warto poinformować lekarza o innych przyjmowanych lekach.

Interakcje farmakodynamiczne

Berinert może wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na układ krzepnięcia krwi. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z lekami przeciwzakrzepowymi.

Możliwe działania niepożądane

Częste działania niepożądane

Do częstych działań niepożądanych Berinertu należą reakcje w miejscu wstrzyknięcia takie jak ból lub zaczerwienienie. Mogą wystąpić również bóle głowy oraz zawroty głowy.

Rzadkie działania niepożądane

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze reakcje alergiczne, w tym anafilaksja. Istnieje także niewielkie ryzyko przeniesienia infekcji wirusowych z preparatami osocza.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia

Nie ma bezpośrednich interakcji między Berinertem a pożywieniem. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.

Wpływ alkoholu

Nie wykazano, aby alkohol wpływał na skuteczność czy bezpieczeństwo Berinertu. Jednak zaleca się umiarkowane spożycie alkoholu, szczególnie u pacjentów z obciążeniami zdrowotnymi.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Specjalne ostrzeżenia

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z historią reakcji alergicznych na preparaty białkowe. W razie wystąpienia objawów nadwrażliwości, podanie leku należy natychmiast przerwać.

Środki ostrożności u pacjentów z chorobami przewlekłymi

U pacjentów z przewlekłymi chorobami wątroby lub serca zaleca się regularne monitorowanie stanu zdrowia. Dostosowanie terapii powinno być przeprowadzone w porozumieniu z lekarzem specjalistą.