Biofuroksym to antybiotyk z grupy cefalosporyn stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie płuc czy zakażenia układu moczowego. Działa poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich zniszczenia.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: BRAK DANYCH
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Brak danych | Brak danych | Brak danych | Brak danych |
Skład
Substancje czynne
Biofuroksym zawiera cefuroksym, który jest antybiotykiem należącym do grupy cefalosporyn. Cefuroksym wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, co czyni go skutecznym w leczeniu wielu infekcji bakteryjnych. Substancja ta działa poprzez zakłócanie syntezy ściany komórkowej bakterii.
Substancje pomocnicze
W skład leku Biofuroksym wchodzą również substancje pomocnicze, które wspomagają jego działanie i stabilność. Mogą to być substancje takie jak sodu wodorowęglan czy mannitol. Te składniki nie mają bezpośredniego działania przeciwbakteryjnego, ale zapewniają właściwe warunki farmakokinetyczne dla substancji czynnej.
Mechanizm działania
Cefuroksym, substancja czynna Biofuroksymu, działa poprzez zakłócanie syntezy peptydoglikanu w ścianie komórkowej bakterii. Blokuje on aktywność enzymów odpowiedzialnych za tworzenie wiązań krzyżowych w ścianie komórkowej, co prowadzi do lizy i śmierci komórki bakteryjnej. Dzięki temu mechanizmowi Biofuroksym skutecznie eliminuje bakterie wywołujące infekcje.
Wskazania do stosowania
Biofuroksym stosowany jest w leczeniu różnorodnych infekcji bakteryjnych. Obejmuje to zakażenia dróg oddechowych, takie jak zapalenie oskrzeli czy zapalenie płuc. Lek ten jest również skuteczny w leczeniu zakażeń układu moczowego oraz skóry i tkanek miękkich.
Dawkowanie
Dawkowanie u dorosłych
Dorośli zazwyczaj otrzymują Biofuroksym w dawkach dostosowanych do rodzaju i nasilenia infekcji. Standardowa dawka wynosi 250 mg do 500 mg dwa razy dziennie. Ważne jest, aby przestrzegać zaleceń lekarza co do długości terapii.
Dawkowanie u dzieci
U dzieci dawkę leku dostosowuje się do masy ciała oraz rodzaju infekcji. Typowa dawka wynosi 10 mg/kg masy ciała dwa razy dziennie. Lekarz pediatra dostosowuje dawkowanie indywidualnie, biorąc pod uwagę wiek i wagę dziecka.
Dawkowanie u osób starszych
Osoby starsze mogą wymagać modyfikacji dawkowania Biofuroksymu, zwłaszcza w przypadku współistniejących chorób. Zwykle stosuje się niższe dawki, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych. Zaleca się regularne monitorowanie funkcji nerek i wątroby.
Dawkowanie w przypadku niewydolności nerek
W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania. Lekarz powinien przeprowadzić ocenę klirensu kreatyniny i odpowiednio zmodyfikować dawkę leku. Regularne monitorowanie czynności nerek jest kluczowe dla bezpieczeństwa terapii.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania bezwzględne
Biofuroksym nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na cefuroksym lub inne cefalosporyny. Reakcje alergiczne mogą być poważne, w tym anafilaksja. Bezwzględnie przeciwwskazane jest stosowanie leku u pacjentów z historią ciężkich reakcji na penicyliny.
Przeciwwskazania względne
Stosowanie Biofuroksymu wymaga ostrożności u pacjentów z historią chorób żołądkowo-jelitowych, szczególnie zapalenia jelita grubego. Osoby z niewydolnością nerek lub wątroby powinny przyjmować lek pod ścisłą kontrolą lekarza. W takich przypadkach może być konieczne dostosowanie dawkowania.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje z antybiotykami
Biofuroksym może wchodzić w interakcje z innymi antybiotykami, co może wpływać na skuteczność terapii. Jednoczesne stosowanie z aminoglikozydami może zwiększać ryzyko działania nefrotoksycznego. Lekarz powinien rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko takiej terapii skojarzonej.
Interakcje z lekami przeciwzakrzepowymi
Cefuroksym może zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Może to prowadzić do zwiększonego ryzyka krwawień. W trakcie terapii konieczne jest monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi i dostosowanie dawki leków przeciwzakrzepowych.
Interakcje z innymi substancjami
Biofuroksym może wchodzić w interakcje z probenecydem, co może prowadzić do zwiększenia stężenia cefuroksymu we krwi. To z kolei może wpływać na zwiększenie ryzyka działań niepożądanych. Pacjenci powinni poinformować lekarza o wszystkich stosowanych lekach i suplementach diety.
Możliwe działania niepożądane
Działania niepożądane często występujące
Do często występujących działań niepożądanych Biofuroksymu należą biegunka, nudności oraz wysypki skórne. Te objawy zwykle ustępują po zakończeniu terapii. W przypadku utrzymywania się objawów konieczna jest konsultacja z lekarzem.
Działania niepożądane rzadko występujące
Rzadziej obserwowane działania niepożądane obejmują zmiany w obrazie krwi, takie jak leukopenia czy trombocytopenia. Mogą również wystąpić reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd czy pokrzywka. W razie wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Reakcje alergiczne
Reakcje alergiczne na Biofuroksym mogą być łagodne, jak wysypka, ale mogą też przybrać formę ciężką, jak anafilaksja. W przypadku wystąpienia objawów ostrej reakcji alergicznej należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Osoby z historią alergii na antybiotyki beta-laktamowe powinny zachować szczególną ostrożność.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Zalecenia dotyczące spożycia posiłków
Biofuroksym można przyjmować niezależnie od posiłków, jednak zalecane jest przyjmowanie go po jedzeniu. Spożycie posiłku może pomóc w zminimalizowaniu objawów żołądkowych, takich jak nudności. Regularne przyjmowanie leku o tej samej porze dnia sprzyja skuteczności terapii.
Interakcje z alkoholem
Podczas stosowania Biofuroksymu zaleca się unikanie spożywania alkoholu. Alkohol może nasilać niektóre działania niepożądane, w tym zawroty głowy czy zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Ograniczenie spożycia alkoholu jest ważne dla utrzymania skuteczności leczenia i minimalizacji ryzyka działań niepożądanych.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Stosowanie w ciąży i laktacji
Biofuroksym powinien być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Lek może przenikać do mleka matki, dlatego kobiety karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii. W razie wątpliwości lekarz może zdecydować o kontynuacji lub przerwaniu karmienia.
Stosowanie u pacjentów z chorobami przewlekłymi
Osoby z chorobami przewlekłymi, takimi jak niewydolność serca czy wątroby, powinny stosować Biofuroksym z ostrożnością. Konieczne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta i dostosowanie dawkowania leku. Wszelkie niepokojące objawy należy zgłaszać lekarzowi.
Środki ostrożności podczas prowadzenia pojazdów
Pacjenci przyjmujący Biofuroksym mogą doświadczać zawrotów głowy lub senności. Dlatego zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku wystąpienia takich objawów, pacjent powinien unikać sytuacji wymagających pełnej koncentracji i zgłosić je lekarzowi.