Biomentin to lek zawierający memantynę, stosowany w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej postaci choroby Alzheimera, pomagający poprawić funkcje poznawcze oraz codzienne funkcjonowanie pacjentów. Działa poprzez blokowanie receptorów NMDA w mózgu, co może chronić komórki nerwowe przed nadmiernym pobudzeniem i uszkodzeniem.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: BRAK DANYCH
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 5 mg, 10 mg | 30 tabletek, 60 tabletek | Brak danych |
Skład
Substancje czynne
Biomentin zawiera memantynę jako substancję czynną. Memantyna jest organicznym związkiem chemicznym, wykorzystywanym w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych.
Substancje pomocnicze
Biomentin zawiera także różne substancje pomocnicze, takie jak:
- Laktoza jednowodna – pełni rolę nośnika substancji czynnej.
- Kroskarmeloza sodowa – wspomaga rozpad tabletki, co ułatwia wchłanianie leku.
- Powidon – działa jako środek wiążący, poprawiający stabilność tabletki.
- Magnezu stearynian – stosowany jako substancja antyadhezyjna, ułatwiająca proces produkcji tabletek.
Mechanizm działania
Mechanizm działania memantyny
Memantyna działa jako antagonista receptora NMDA, co oznacza, że blokuje nadmierne pobudzenie receptora NMDA przez glutaminian. Ten mechanizm pomaga zmniejszyć toksyczne działanie glutaminianu, które jest związane z uszkodzeniem neuronów w chorobach neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera.
Wskazania do stosowania
Choroba Alzheimera
Biomentin jest wskazany do stosowania w leczeniu umiarkowanej do ciężkiej postaci choroby Alzheimera. Lek pomaga w łagodzeniu objawów, takich jak utrata pamięci i trudności z myśleniem, co ma na celu poprawę jakości życia pacjenta.
Dawkowanie
Standardowe dawkowanie
Standardowe dawkowanie Biomentinu zaczyna się od niskiej dawki początkowej, która jest stopniowo zwiększana. Zwykle terapia rozpoczyna się od 5 mg dziennie, stopniowo zwiększając dawkę do maksymalnie 20 mg na dobę.
Modyfikacje dawkowania w niewydolności nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek konieczne może być dostosowanie dawki. Zaleca się monitorowanie czynności nerek i modyfikację dawkowania w oparciu o klirens kreatyniny.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na memantynę
Biomentin jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na memantynę lub jakikolwiek składnik pomocniczy leku. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, świąd, duszność lub inne objawy.
Interakcje z innymi lekami
Leki wpływające na układ nerwowy
Memantyna może wchodzić w interakcje z innymi lekami wpływającymi na układ nerwowy, takimi jak leki przeciwpsychotyczne czy przeciwpadaczkowe. Wzajemne oddziaływanie może zmieniać ich skuteczność lub zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
Leki moczopędne
Biomentin może wpłynąć na działanie leków moczopędnych, szczególnie tych zawierających hydrochlorotiazyd. Istnieje możliwość zmiany ich efektywności, co wymaga monitorowania przez lekarza.
Możliwe działania niepożądane
Często występujące działania niepożądane
Do często występujących działań niepożądanych należą: ból głowy, zawroty głowy, senność oraz zaparcia. Te objawy zwykle ustępują w trakcie dalszego leczenia.
Rzadkie działania niepożądane
Rzadko mogą wystąpić poważniejsze objawy, takie jak zaburzenia czynności wątroby, reakcje alergiczne czy psychozy. W przypadku ich wystąpienia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie memantyny
Biomentin można przyjmować niezależnie od posiłków, ponieważ jedzenie nie wpływa znacząco na wchłanianie memantyny z przewodu pokarmowego.
Spożycie alkoholu
Spożycie alkoholu podczas terapii Biomentinem powinno być unikane, ponieważ alkohol może nasilać działania niepożądane leku, takie jak zawroty głowy i senność.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Pacjenci z padaczką
Pacjenci z padaczką powinni zachować szczególną ostrożność, ponieważ memantyna może wpływać na próg drgawkowy, zwiększając ryzyko napadów.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
U pacjentów z zaburzeniami funkcji wątroby lub nerek konieczne jest szczegółowe monitorowanie i potencjalne dostosowanie dawki. Nieprawidłowa funkcja tych narządów może wpływać na metabolizm i wydalanie leku, co może zwiększać ryzyko działań niepożądanych.