Braunovidon

« Back to Glossary Index

Braunovidon to maść antyseptyczna zawierająca jodowany powidon, stosowana do dezynfekcji i leczenia ran oraz oparzeń. Działa poprzez uwalnianie jodu, który eliminuje bakterie, wirusy i grzyby, przyspieszając proces gojenia.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: BRAK DANYCH

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Maśćbrak danych20 gB. Braun
Roztwórbrak danych250 ml, 500 mlB. Braun

Skład

Substancje czynne

Jodowany powidon to główna substancja czynna w Braunovidonie. Jest znany ze swoich silnych właściwości antyseptycznych, które pomagają w zwalczaniu szerokiego spektrum mikroorganizmów. Jod, uwalniany z kompleksu powidonu, działa na drobnoustroje poprzez uszkadzanie ich komórek.

Substancje pomocnicze

W składzie Braunovidonu znajdują się także substancje pomocnicze, takie jak makrogol i woda oczyszczona. Makrogol pełni rolę bazy maściowej, która umożliwia równomierne rozprowadzenie leku na skórze. Woda oczyszczona służy jako rozpuszczalnik, wspomagając właściwą konsystencję preparatu.

Mechanizm działania

Działanie antyseptyczne

Braunovidon wykazuje działanie antyseptyczne, co oznacza, że skutecznie zwalcza bakterie, wirusy i grzyby. Działanie to jest szczególnie ważne w kontekście zapobiegania infekcjom ran i otarć. Preparat działa poprzez niszczenie struktury białek mikroorganizmów, co prowadzi do ich szybkiej eliminacji.

Mechanizm uwalniania jodu

Mechanizm uwalniania jodu w Braunovidonie polega na stopniowym oddawaniu jodu z kompleksu z powidonem. Dzięki temu jod działa dłużej i skuteczniej na powierzchni skóry. Jod uwalnia się w kontakcie z tkankami, co zapewnia jego ciągłe działanie antyseptyczne na leczonym obszarze.

Wskazania do stosowania

Leczenie ran

Braunovidon jest wskazany w leczeniu ran powierzchownych, takich jak otarcia, skaleczenia czy oparzenia. Skutecznie zapobiega rozwojowi infekcji, przyspieszając proces gojenia. Preparat tworzy na skórze barierę ochronną, która zapobiega wtórnym zakażeniom.

Dezynfekcja skóry

Lek ten jest również stosowany do dezynfekcji skóry przed zabiegami chirurgicznymi oraz innymi procedurami medycznymi. Jego użycie zmniejsza ryzyko zakażeń śródoperacyjnych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjentów. Preparat jest łatwy w aplikacji i szybko działa, co czyni go praktycznym w użyciu.

Dawkowanie

Zastosowanie miejscowe

Braunovidon jest przeznaczony do zastosowania miejscowego, co oznacza, że należy go nakładać bezpośrednio na skórę. Należy unikać kontaktu z oczami i błonami śluzowymi. Preparat można nanosić bezpośrednio na ranę lub używać w formie opatrunku.

Częstotliwość stosowania

Częstotliwość stosowania zależy od stanu rany i zaleceń lekarza, ale zwykle preparat stosuje się 1-2 razy dziennie. Ważne jest, aby po każdym użyciu dokładnie umyć ręce. Nie zaleca się stosowania na dużych powierzchniach skóry przez dłuższy czas bez konsultacji z lekarzem.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na jod

Braunovidon nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na jod lub inne składniki preparatu. Objawy nadwrażliwości mogą obejmować wysypkę, swędzenie czy obrzęk leczonego obszaru. W przypadku wystąpienia takich objawów, należy natychmiast przerwać stosowanie i skonsultować się z lekarzem.

Choroby tarczycy

U pacjentów z chorobami tarczycy, takimi jak nadczynność tarczycy, stosowanie Braunovidonu powinno być ograniczone. Jod może wpływać na funkcjonowanie tarczycy, dlatego jego stosowanie u osób z zaburzeniami tarczycy powinno być ściśle kontrolowane przez lekarza. Konieczne jest monitorowanie poziomu hormonów tarczycy podczas terapii.

Interakcje z innymi lekami

Preparaty zawierające jod

Podczas stosowania Braunovidonu należy unikać jednoczesnego stosowania innych preparatów zawierających jod. Może to prowadzić do nadmiaru jodu w organizmie, co z kolei może wpływać na funkcjonowanie tarczycy. Konsultacja z lekarzem jest zalecana przed łączeniem takich preparatów.

Przeciwtarczycowe leki

Przeciwtarczycowe leki, takie jak tiamazol czy propylotiouracyl, mogą wchodzić w interakcje z jodem zawartym w Braunovidonie. Jod może wpływać na skuteczność tych leków, dlatego ważne jest, aby poinformować lekarza o ich stosowaniu przed rozpoczęciem terapii Braunovidonem. Może być konieczne dostosowanie dawkowania leków przeciwtarczycowych.

Możliwe działania niepożądane

Reakcje skórne

Do możliwych działań niepożądanych Braunovidonu zaliczają się reakcje skórne, takie jak zaczerwienienie, pieczenie czy swędzenie. Objawy te zazwyczaj ustępują po zaprzestaniu stosowania leku. W przypadku nasilonych reakcji skórnych, należy skontaktować się z lekarzem.

Zaburzenia tarczycy

Stosowanie Braunovidonu może prowadzić do zaburzeń tarczycy, zwłaszcza u osób z predyspozycją do takich schorzeń. Objawy mogą obejmować zmiany wagi, zmęczenie, czy zaburzenia rytmu serca. W przypadku wystąpienia takich objawów, konieczna jest konsultacja z endokrynologiem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Brak wpływu na skuteczność

Braunovidon stosowany miejscowo nie wykazuje wpływu na skuteczność w połączeniu z jedzeniem czy piciem. Preparat jest przeznaczony wyłącznie do stosowania zewnętrznego, dlatego nie ma potrzeby dostosowywania diety podczas jego używania.

Możliwość stosowania z innymi produktami

Preparat można stosować z innymi produktami przeznaczonymi do pielęgnacji skóry, o ile nie zawierają one jodu. Ważne jest, aby nie mieszać różnych preparatów bez konsultacji z lekarzem lub farmaceutą, aby uniknąć ewentualnych interakcji.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Unikanie stosowania na dużych powierzchniach

Należy unikać stosowania Braunovidonu na dużych powierzchniach skóry przez dłuższy czas, aby zminimalizować ryzyko nadmiernego wchłaniania jodu. W przypadku konieczności leczenia dużych powierzchni, konieczna jest konsultacja z lekarzem.

Monitorowanie u pacjentów z chorobami tarczycy

Pacjenci z chorobami tarczycy powinni być monitorowani podczas stosowania Braunovidonu. Regularne badania hormonów tarczycy mogą być konieczne, aby uniknąć zaburzeń wynikających z nadmiernego wchłaniania jodu. Wszelkie zmiany w samopoczuciu powinny być natychmiast zgłaszane lekarzowi prowadzącemu.