Ceroxim to antybiotyk należący do grupy cefalosporyn, stosowany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, takich jak zapalenie płuc czy infekcje dróg moczowych. Działa poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich zniszczenia.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 250 mg, 500 mg | 10 tabletek, 20 tabletek | Brak danych |
Zawiesina doustna | 125 mg/5 ml, 250 mg/5 ml | 50 ml, 100 ml | Brak danych |
Proszek do sporządzania zawiesiny doustnej | Brak danych | Brak danych | Brak danych |
Skład
Substancje czynne
Ceroxim zawiera cefuroksym aksetylu, który jest półsyntetycznym antybiotykiem z grupy cefalosporyn II generacji. Ten składnik czynny działa bakteriobójczo, zakłócając syntezę ściany komórkowej bakterii.
Substancje pomocnicze
W skład Ceroxim wchodzą także substancje pomocnicze, takie jak:
- celuloza mikrokrystaliczna, która działa jako wypełniacz,
- kroskarmeloza sodowa, wspomagająca rozpad tabletki,
- dwutlenek krzemu, pełniący rolę środka przeciwzbrylającego,
- glicerol, stosowany jako plastyfikator,
- hypromeloza, będąca składnikiem powlekającym,
- olej roślinny uwodorniony i stearynian magnezu jako środki poślizgowe.
Mechanizm działania
Działanie przeciwbakteryjne
Cefuroksym aksetylu działa poprzez hamowanie syntezy peptydoglikanu, kluczowego składnika ściany komórkowej bakterii. Skutkuje to lizą i śmiercią komórek bakteryjnych. Antybiotyk ten jest aktywny wobec szerokiego spektrum bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, co czyni go skutecznym w leczeniu różnych zakażeń.
Oporność na beta-laktamazy
Cefuroksym charakteryzuje się odpornością na działanie wielu beta-laktamaz produkowanych przez bakterie. Mechanizm ten stanowi istotną zaletę, gdyż pozwala na skuteczne działanie przeciwko bakteriom, które wytwarzają te enzymy. Jednakże, pojawienie się opornych szczepów może ograniczać skuteczność leku, dlatego ważne jest stosowanie go zgodnie z zaleceniami lekarza.
Wskazania do stosowania
Zakażenia dróg oddechowych
Ceroxim jest wskazany w leczeniu zakażeń dróg oddechowych, takich jak zapalenie oskrzeli czy zapalenie płuc. Dzięki szerokiemu spektrum działania, skutecznie eliminuje patogeny odpowiedzialne za te infekcje.
Zakażenia układu moczowego
Lek ten stosuje się również w leczeniu zakażeń układu moczowego, w tym zapalenia pęcherza moczowego i odmiedniczkowego zapalenia nerek. Cefuroksym skutecznie zwalcza bakterie, które są najczęstszą przyczyną tych dolegliwości.
Zakażenia skóry i tkanek miękkich
Ceroxim jest efektywny w terapii zakażeń skóry i tkanek miękkich, w tym zapalenia tkanki łącznej czy ropni. Dzięki zdolności do penetracji tkanek miękkich, skutecznie eliminuje infekcje.
Dawkowanie
Dawkowanie u dorosłych
U dorosłych zalecana dawka wynosi zazwyczaj 250 mg do 500 mg, podawana dwa razy dziennie. Dawkę i czas trwania leczenia powinien określić lekarz, uwzględniając rodzaj i nasilenie zakażenia.
Dawkowanie u dzieci
Dawka dla dzieci jest zwykle mniejsza i oparta na masie ciała dziecka. Typowo wynosi od 10 mg do 15 mg na kg masy ciała, podawana dwa razy dziennie. Dokładne dawkowanie powinno być ustalone przez lekarza pediatrę.
Zasady dostosowania dawki
W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może być konieczne dostosowanie dawki leku. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek i w razie potrzeby modyfikacja dawki.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefalosporyny
Ceroxim nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na antybiotyki z grupy cefalosporyn. Reakcje alergiczne mogą być poważne, dlatego ważne jest, aby poinformować lekarza o wcześniejszych alergiach.
Ciąża i karmienie piersią
Stosowanie Ceroxim w czasie ciąży i karmienia piersią należy rozważać jedynie w przypadku wyraźnej konieczności. Decyzję o podawaniu leku w takich sytuacjach powinien podjąć lekarz, uwzględniając potencjalne korzyści i ryzyko.
Interakcje z innymi lekami
Leki zobojętniające
Leki zobojętniające mogą zmniejszać wchłanianie cefuroksymu z przewodu pokarmowego. Zaleca się, aby unikać jednoczesnego przyjmowania tych leków z Ceroxim.
Antykoagulanty doustne
Ceroxim może wpływać na działanie doustnych antykoagulantów, zwiększając ryzyko krwawień. Pacjenci stosujący takie leki powinni być monitorowani pod kątem zmian krzepliwości krwi.
Probenecyd
Probenecyd może zwiększać stężenie cefuroksymu we krwi poprzez zmniejszenie jego wydalania nerkowego. Lekarz może zdecydować o dostosowaniu dawki w przypadku jednoczesnego stosowania tych leków.
Możliwe działania niepożądane
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka, nudności czy bóle brzucha. W razie wystąpienia nasilonych objawów, należy skonsultować się z lekarzem.
Reakcje alergiczne
Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, świąd, a w ciężkich przypadkach anafilaksję. Każda reakcja alergiczna powinna być niezwłocznie zgłaszana lekarzowi.
Zaburzenia neurologiczne
Rzadko mogą wystąpić zaburzenia neurologiczne, takie jak zawroty głowy czy drgawki. Pacjenci doświadczający takich objawów powinni skontaktować się z lekarzem w celu oceny stanu zdrowia.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ pokarmu na wchłanianie
Pokarm może wpływać na wchłanianie cefuroksymu, zwiększając jego biodostępność. Z tego powodu zaleca się przyjmowanie leku w trakcie posiłku.
Zalecenia dotyczące spożycia z posiłkiem
Aby zoptymalizować wchłanianie i zminimalizować ryzyko działań niepożądanych, najlepiej jest przyjmować Ceroxim podczas posiłku. Spożycie leku z jedzeniem wspomaga jego skuteczność terapeutyczną.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Monitorowanie czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest monitorowanie pracy nerek podczas stosowania Ceroxim. Dostosowanie dawki lub przerwanie leczenia może być niezbędne w przypadku pogorszenia funkcji nerek.
Ryzyko reakcji nadwrażliwości
Pacjenci z historią reakcji nadwrażliwości na antybiotyki beta-laktamowe powinni być ostrożni przy stosowaniu tego leku. W przypadku wystąpienia objawów alergicznych, konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem.
Długotrwałe stosowanie i ryzyko nadkażeń
Długotrwałe stosowanie antybiotyków może prowadzić do nadkażeń opornymi bakteriami. W przypadku podejrzenia nadkażenia, lekarz powinien rozważyć zmianę terapii.