Cital to lek stosowany w leczeniu depresji oraz niektórych zaburzeń lękowych, zawierający substancję czynną citalopram, która zwiększa poziom serotoniny w mózgu. Działanie leku może uwidocznić się po kilku tygodniach stosowania, dlatego ważne jest regularne przyjmowanie zgodnie z zaleceniami lekarza.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: BRAK DANYCH
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 10 mg, 20 mg | 28 tabletek, 56 tabletek | Orion Pharma |
Skład
Substancje czynne
Cital zawiera citalopram hydrobromide, który jest głównym składnikiem aktywnym leku. Odpowiada on za działanie przeciwdepresyjne i anksjolityczne, wpływając na układ nerwowy poprzez regulację poziomu serotoniny.
Substancje pomocnicze
W składzie Citalu znajdują się również substancje pomocnicze takie jak:
- Kroskarmeloza sodowa: pełni rolę środka wspomagającego rozpuszczalność.
- Stearynian magnezu: działa jako środek poślizgowy, ułatwiający formowanie tabletek.
- Celuloza mikrokrystaliczna: zapewnia stabilność strukturalną tabletek.
- Krzemionka koloidalna bezwodna: poprawia płynność proszku leku.
- Skrobia żelowana: wspomaga wiązanie składników w tabletce.
Mechanizm działania
Działanie na układ nerwowy
Cital działa przede wszystkim poprzez wpływ na układ nerwowy, w szczególności na transmisję serotoninergiczną. Jego działanie polega na hamowaniu wychwytu zwrotnego serotoniny, co prowadzi do zwiększenia jej dostępności w synapsach mózgowych. Dzięki temu poprawia nastrój i redukuje objawy depresji oraz lęku.
Wpływ na receptor serotoninowy
Mechanizm działania citalopramu obejmuje selektywne blokowanie transportera serotoniny, co zwiększa jej stężenie w przestrzeni synaptycznej. Wpływa to na różne receptory serotoninowe, przede wszystkim 5-HT1A, co jest kluczowe dla efektów terapeutycznych w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych.
Wskazania do stosowania
Depresja
Cital jest wskazany do leczenia depresji, zarówno w fazie ostrej, jak i w celu zapobiegania nawrotom. Jego skuteczność w redukcji objawów depresyjnych wynika z poprawy funkcjonowania neuroprzekaźników w mózgu.
Zaburzenia lękowe
Lek ten stosuje się również w terapii zaburzeń lękowych, w tym zespołu lęku uogólnionego i fobii społecznej. Poprzez regulację poziomu serotoniny, Cital pomaga pacjentom w złagodzeniu objawów lękowych i poprawie jakości życia.
Dawkowanie
Dawkowanie początkowe
Zalecana dawka początkowa Citalu wynosi 20 mg na dobę, przyjmowana najlepiej rano lub wieczorem. Dawkę należy dostosować do indywidualnych potrzeb pacjenta, w zależności od reakcji na leczenie.
Dawkowanie podtrzymujące
W przypadku długoterminowej terapii, dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj 20-40 mg na dobę. Ważne jest, aby stosować się do zaleceń lekarza i nie zmieniać dawki bez konsultacji.
Dawkowanie u osób starszych
Osoby starsze mogą wymagać mniejszej dawki początkowej, zazwyczaj 10 mg na dobę, z możliwością zwiększenia do maksymalnie 20 mg, w zależności od tolerancji leku.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na citalopram
Lek ten jest przeciwwskazany u osób z nadwrażliwością na citalopram lub jakikolwiek składnik pomocniczy. Reakcje alergiczne mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Zespół serotoninowy
Cital nie powinien być stosowany u pacjentów z historią zespołu serotoninowego, który jest poważnym stanem wynikającym z nadmiaru serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym. Może prowadzić do objawów takich jak pobudzenie, halucynacje, kołatanie serca czy wzrost ciśnienia krwi.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje z inhibitorami MAO
Cital nie może być stosowany jednocześnie z inhibitorami MAO (monoaminooksydazy) ani w okresie 14 dni po ich odstawieniu. Taka kombinacja może prowadzić do groźnych dla życia interakcji, w tym do zespołu serotoninowego.
Interakcje z lekami przeciwdepresyjnymi
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania Citalu z innymi lekami przeciwdepresyjnymi, zwłaszcza innymi SSRI lub SNRI. Mogą one nasilać działanie citalopramu i zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
Inne potencjalne interakcje
Cital może wchodzić w interakcje z innymi lekami, w tym z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) oraz lekami przeciwzakrzepowymi. Mogą one zwiększać ryzyko krwawień, dlatego konieczna jest konsultacja z lekarzem przed rozpoczęciem takiej terapii.
Możliwe działania niepożądane
Działania ogólnoustrojowe
Do działań ogólnoustrojowych należą nudności, zmęczenie i potliwość. Objawy te mogą występować na początku leczenia i zazwyczaj ustępują z czasem.
Zaburzenia układu nerwowego
Cital może powodować zaburzenia snu, bóle głowy oraz zawroty głowy. W przypadku nasilenia tych objawów należy skontaktować się z lekarzem.
Reakcje alergiczne
Reakcje alergiczne na składniki Citalu są rzadkie, ale mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk twarzy lub trudności w oddychaniu. W razie ich wystąpienia należy natychmiast zasięgnąć pomocy medycznej.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie
Cital można przyjmować z jedzeniem lub bez, gdyż pokarm nie wpływa znacząco na jego wchłanianie. Zaleca się przyjmowanie leku o stałej porze dnia, aby utrzymać stabilny poziom substancji czynnej w organizmie.
Stosowanie z alkoholem
Podczas leczenia Citalem należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może on nasilać działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy i zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Ostrzeżenia dotyczące zaburzeń czynności wątroby
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni stosować Cital ostrożnie, z uwagi na możliwość zwiększenia stężenia leku w organizmie. Może być konieczne dostosowanie dawki przez lekarza.
Ostrzeżenia dotyczące zaburzeń czynności nerek
Osoby z zaburzeniami czynności nerek powinny być pod ścisłą kontrolą podczas leczenia Citalem. Lekarz może zalecić odpowiednie modyfikacje dawkowania w zależności od stopnia niewydolności nerek.
Środki ostrożności w przypadku samobójczych myśli
U pacjentów przyjmujących Cital, zwłaszcza młodych dorosłych, może zwiększyć się ryzyko wystąpienia myśli samobójczych. Ważne jest, aby bliscy i opiekunowie byli świadomi tego ryzyka i monitorowali zmiany w zachowaniu pacjenta.