Clexane forte

« Back to Glossary Index

Clexane forte to lek przeciwzakrzepowy stosowany w profilaktyce i leczeniu zakrzepów krwi w naczyniach krwionośnych. Zawiera enoksaparynę, która działa poprzez hamowanie tworzenia się skrzepów, co może być szczególnie przydatne po operacjach lub przy długotrwałym unieruchomieniu.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Roztwór do wstrzykiwań80 mg/0,8 ml, 100 mg/1 ml2 ampułkostrzykawki oraz 10 ampułkostrzykawekSanofi

Skład

Substancje czynne

Enoksaparyna sodowa jest główną substancją czynną leku Clexane forte. Jest to heparyna drobnocząsteczkowa, która działa jako antykoagulant, zapobiegając tworzeniu się skrzepów krwi. Dzięki swoim właściwościom, enoksaparyna jest kluczowym elementem w profilaktyce i leczeniu zakrzepicy żylnej.

Substancje pomocnicze

Clexane forte zawiera wodę do wstrzykiwań jako substancję pomocniczą. Jest ona używana jako rozpuszczalnik, który umożliwia podanie leku w formie iniekcji. Woda do wstrzykiwań jest neutralna i bezpieczna, nie wpływa na działanie enoksaparyny.

Mechanizm działania

Clexane forte działa poprzez hamowanie czynników krzepnięcia krwi, szczególnie czynnika Xa i w mniejszym stopniu czynnika IIa (trombiny). Dzięki temu, zmniejsza ryzyko powstawania skrzepów w naczyniach krwionośnych. Mechanizm działania enoksaparyny opiera się na jej zdolności do wiązania się z antytrombiną, co prowadzi do inaktywacji kluczowych czynników krzepnięcia.

Wskazania do stosowania

Clexane forte jest stosowany przede wszystkim w profilaktyce i leczeniu zakrzepicy żylnej oraz zatorowości płucnej. Lek znajduje również zastosowanie w zapobieganiu zakrzepicy u pacjentów po zabiegach chirurgicznych, szczególnie ortopedycznych. Ponadto, może być stosowany w leczeniu niestabilnej dławicy piersiowej i zawału serca bez uniesienia odcinka ST.

Dawkowanie

Dawkowanie w profilaktyce zakrzepicy

W profilaktyce zakrzepicy zazwyczaj zaleca się podawanie od 20 do 40 mg enoksaparyny raz na dobę. Dawka ta powinna być dostosowana do rodzaju zabiegu chirurgicznego oraz ryzyka zakrzepicy u pacjenta. Lek podaje się podskórnie, co zapewnia długotrwałe działanie antykoagulacyjne.

Dawkowanie w leczeniu zakrzepicy

W leczeniu zakrzepicy żylnej dawka Clexane forte jest zazwyczaj wyższa, wynosząca od 1 mg/kg masy ciała co 12 godzin do 1,5 mg/kg masy ciała raz na dobę. Lek należy podawać podskórnie, a dawka powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz jego stanu klinicznego.

Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dawkowanie Clexane forte musi być szczególnie ostrożne. Zazwyczaj konieczne jest zmniejszenie dawki do 1 mg/kg masy ciała raz na dobę. Monitorowanie czynności nerek oraz poziomu aktywności anty-Xa jest kluczowe dla bezpiecznego stosowania leku w tej grupie pacjentów.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania ogólne

Clexane forte nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na enoksaparynę, heparynę lub ich pochodne. Lek jest przeciwwskazany w przypadku występowania aktywnego krwawienia lub ciężkiej małopłytkowości wywołanej przez heparynę w przeszłości. Należy unikać stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek bez odpowiedniego monitorowania.

Przeciwwskazania w ciąży i podczas karmienia piersią

Clexane forte może być stosowany w ciąży tylko w przypadku zdecydowanej konieczności i po ocenie ryzyka przez lekarza. Brak wystarczających danych dotyczących przenikania enoksaparyny do mleka matki, dlatego decyzja o kontynuacji karmienia piersią powinna być podjęta we współpracy z lekarzem.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami przeciwzakrzepowymi

Clexane forte może wchodzić w interakcje z innymi lekami przeciwzakrzepowymi, takimi jak warfaryna czy dabigatran, zwiększając ryzyko krwawień. Konieczne jest monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi i dostosowanie dawkowania. Skonsultowanie z lekarzem jest niezbędne przed jednoczesnym stosowaniem tych leków.

Interakcje z lekami przeciwzapalnymi

Jednoczesne stosowanie Clexane forte z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) może zwiększać ryzyko krwawień. Pacjenci powinni być poinformowani o możliwości wystąpienia działań niepożądanych związanych z krwawieniem i monitorowani pod kątem objawów. Należy unikać przyjmowania NLPZ bez konsultacji z lekarzem podczas terapii enoksaparyną.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane ogólnoustrojowe

Clexane forte może powodować działania niepożądane ogólnoustrojowe, takie jak krwawienia, w tym krwawienia wewnętrzne oraz trombocytopenia. Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, które mogą objawiać się gorączką, dreszczami czy wysypką. Należy natychmiast zgłosić lekarzowi każdy niepokojący objaw, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjenta.

Działania niepożądane skórne

W miejscu podania Clexane forte mogą wystąpić reakcje skórne, takie jak zasinienia, rumień czy swędzenie. Rzadko, u niektórych pacjentów, mogą wystąpić bardziej nasilone reakcje skórne, w tym martwica skóry. Pacjenci powinni być poinformowani o możliwości wystąpienia takich objawów i zgłosić je lekarzowi w przypadku ich wystąpienia.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Clexane forte jest podawany podskórnie, więc jego wchłanianie nie jest zależne od przyjmowania pokarmów czy płynów. Nie ma konieczności modyfikacji diety ani przyjmowania leku w określonych porach w związku z posiłkami. Należy jednak unikać alkoholu, gdyż może on zwiększać ryzyko krwawień.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrzeżenia dotyczące pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia

Pacjenci z zaburzeniami krzepnięcia krwi powinni stosować Clexane forte pod ścisłym nadzorem lekarza. Konieczne jest regularne monitorowanie parametrów krzepnięcia i dostosowanie dawkowania w zależności od wyników. Przed rozpoczęciem leczenia należy przeprowadzić dokładną ocenę ryzyka krwawień.

Środki ostrożności u osób starszych

Osoby starsze są bardziej narażone na ryzyko krwawień podczas stosowania Clexane forte. Należy zachować ostrożność przy ustalaniu dawki i regularnie monitorować funkcje nerek oraz parametry krzepnięcia. Pacjenci w podeszłym wieku powinni być informowani o potencjalnych zagrożeniach i potrzebie zgłaszania wszelkich niepokojących objawów lekarzowi.