Cloranxen to lek uspokajający stosowany w leczeniu stanów lękowych i napięcia nerwowego, działający poprzez zwiększenie aktywności neuroprzekaźnika GABA w mózgu. Przy długotrwałym stosowaniu może prowadzić do uzależnienia, dlatego powinien być przyjmowany zgodnie z zaleceniami lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

• Chlordiazepoksyd – jest główną substancją czynną leku Cloranxen. Należy do grupy benzodiazepin, które działają uspokajająco i przeciwlękowo.

Substancje pomocnicze

• Laktoza,
• Skrobia ziemniaczana,
• Talk,
• Kwas stearynowy,
• Krzemionka koloidalna bezwodna.

Mechanizm działania

Działanie farmakologiczne

Chlordiazepoksyd, jako benzodiazepina, działa na ośrodkowy układ nerwowy poprzez wzmacnianie działania kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), głównego neuroprzekaźnika hamującego. To prowadzi do zmniejszenia aktywności różnych struktur mózgu, co skutkuje działaniem uspokajającym i przeciwlękowym. Lek ten jest stosowany głównie w celu łagodzenia objawów lęku i napięcia.

Jak działa Cloranxen na poziomie komórkowym

Na poziomie komórkowym, chlordiazepoksyd wiąże się z receptorami GABA-A w mózgu, co umożliwia zwiększenie przepływu jonów chlorkowych do neuronów. To powoduje hiperpolaryzację komórek nerwowych, czyniąc je mniej wrażliwymi na bodźce pobudzające. Dzięki temu dochodzi do redukcji nadmiernej aktywności neuronów, co przekłada się na działanie uspokajające.

Wskazania do stosowania

Zaburzenia, w których Cloranxen jest stosowany

Cloranxen jest głównie wskazany w leczeniu stanów lękowych i zaburzeń związanych z napięciem psychicznym. Może być również stosowany w terapii zaburzeń snu o podłożu lękowym. Dodatkowo, jest wykorzystywany w łagodzeniu objawów zespołu abstynencyjnego u osób uzależnionych od alkoholu.

Długoterminowe stosowanie Cloranxen

Długoterminowe stosowanie Cloranxen powinno być rozważane z ostrożnością ze względu na ryzyko rozwoju tolerancji i uzależnienia. Zaleca się, aby terapia była ograniczona czasowo, a pacjenci byli regularnie monitorowani przez lekarza prowadzącego. Przy długotrwałym stosowaniu, istotne jest stopniowe zmniejszanie dawki, aby uniknąć objawów odstawienia.

Dawkowanie

Dawkowanie dla dorosłych

Dawkowanie Cloranxen dla dorosłych zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz specyfiki leczonego zaburzenia. Zazwyczaj rozpoczyna się od dawki 5-10 mg na dobę, którą można dostosowywać w zależności od reakcji pacjenta i tolerancji na lek. Maksymalna zalecana dawka dobowa to 30 mg.

Dawkowanie dla dzieci i młodzieży

Stosowanie Cloranxen u dzieci i młodzieży jest ograniczone i powinno być podejmowane jedynie w szczególnych przypadkach, pod ścisłym nadzorem lekarskim. Dawkowanie jest zazwyczaj mniejsze niż u dorosłych i wymaga indywidualnej oceny ryzyka i korzyści.

Dawkowanie w szczególnych populacjach (np. osoby starsze, pacjenci z niewydolnością nerek)

U osób starszych oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, dawki Cloranxen powinny być zmniejszone ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Zaleca się rozpoczęcie terapii od najniższej możliwej dawki i jej stopniowe dostosowywanie w razie potrzeby.

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować Cloranxen

Cloranxen nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na chlordiazepoksyd lub jakikolwiek inny składnik leku. Nie jest również zalecany u osób z ciężką niewydolnością oddechową lub zespołem bezdechu sennego.

Choroby i stany wykluczające stosowanie

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania, ciężką niewydolnością wątroby czy myasthenia gravis. Osoby z historią uzależnień powinny stosować lek z dużą ostrożnością.

Interakcje z innymi lekami

Leki nasilające działanie Cloranxen

Leki działające depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, takie jak opioidy, alkohole, antyhistaminy i inne benzodiazepiny, mogą nasilać działanie Cloranxen. Zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tych środków.

Leki osłabiające działanie Cloranxen

Niektóre leki przeciwpadaczkowe i środki indukujące enzymy wątrobowe, takie jak karbamazepina czy fenytoina, mogą zmniejszać skuteczność chlordiazepoksydu.

Interakcje z alkoholem

Spożywanie alkoholu podczas terapii Cloranxen jest przeciwwskazane, ponieważ może prowadzić do nasilenia działania depresyjnego na ośrodkowy układ nerwowy, co zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych.

Możliwe działania niepożądane

Często występujące działania niepożądane

Do często występujących działań niepożądanych Cloranxen należą senność, zmęczenie, zawroty głowy oraz zaburzenia koncentracji. Mogą one wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn.

Rzadkie, ale poważne działania niepożądane

Rzadko mogą wystąpić reakcje paradoksalne, takie jak pobudzenie, agresywne zachowanie czy bezsenność. Poważne działania niepożądane obejmują również depresję oddechową oraz uzależnienie od leku.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Zalecenia dotyczące posiłków

Cloranxen można przyjmować niezależnie od posiłków, choć niektóre osoby mogą preferować przyjmowanie leku po jedzeniu w celu zminimalizowania podrażnień żołądka.

Wpływ napojów na wchłanianie

Spożycie dużej ilości kofeiny może zmniejszać działanie uspokajające Cloranxen, podczas gdy napoje alkoholowe nasilają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko związane z długotrwałym stosowaniem

Długotrwałe stosowanie Cloranxen zwiększa ryzyko uzależnienia i rozwinięcia tolerancji na lek. Ważne jest, aby terapia była monitorowana przez lekarza, a dawki były stopniowo redukowane w celu uniknięcia objawów odstawienia.

Specjalne ostrzeżenia dotyczące populacji wysokiego ryzyka

Osoby starsze, pacjenci z chorobami wątroby, nerek oraz cierpiący na depresję powinni stosować Cloranxen z wyjątkową ostrożnością, ze względu na zwiększone ryzyko powikłań i działań niepożądanych. Każdą zmianę w leczeniu należy wcześniej omówić z lekarzem prowadzącym.