Depakine to lek stosowany w leczeniu padaczki i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, który działa poprzez stabilizację aktywności elektrycznej w mózgu. Zaleca się regularne monitorowanie poziomu leku we krwi, aby zmniejszyć ryzyko działań niepożądanych, takich jak senność czy drżenie rąk.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 300 mg, 500 mg | 30 tabletek, 100 tabletek | Sanofi |
Roztwór doustny | 300 mg/ml | 100 ml | Sanofi |
Granulat do sporządzania roztworu doustnego | 500 mg/saszetka | 30 saszetek | Sanofi |
Skład
Substancje czynne
Depakine zawiera jako substancję czynną kwas walproinowy lub jego sól sodową, które są odpowiedzialne za działanie przeciwdrgawkowe i stabilizujące nastrój. Kwas walproinowy działa poprzez zwiększanie poziomu gamma-aminomasłowego (GABA) w mózgu, co prowadzi do zmniejszenia pobudliwości neuronów.
Substancje pomocnicze
W skład leku wchodzą także substancje pomocnicze, które mogą się różnić w zależności od formy farmaceutycznej. Mogą to być substancje takie jak skrobia, stearynian magnezu, czy barwniki, które pomagają w formowaniu tabletki i stabilizują substancję czynną.
Mechanizm działania
Depakine działa przede wszystkim poprzez zwiększanie stężenia GABA, głównego neuroprzekaźnika hamującego w mózgu. Poprzez hamowanie enzymów rozkładających GABA, lek zwiększa jego dostępność, co prowadzi do zmniejszenia nadmiernej aktywności neuronów. Dzięki temu Depakine jest skuteczna w obniżaniu częstotliwości napadów padaczkowych i stabilizacji nastroju.
Wskazania do stosowania
Depakine stosuje się przede wszystkim w leczeniu różnych typów padaczki, w tym napadów toniczno-klonicznych i częściowych. Jest również używana w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, szczególnie w fazie manii. Dodatkowo, może być stosowana w profilaktyce migreny.
Dawkowanie
Dawkowanie początkowe
Dawkowanie Depakine powinno być dostosowane indywidualnie dla każdego pacjenta. Zwykle zaczyna się od niskich dawek, które są stopniowo zwiększane w celu minimalizacji ryzyka działań niepożądanych.
Dawkowanie podtrzymujące
Dawka podtrzymująca zależy od odpowiedzi pacjenta na leczenie oraz tolerancji leku. U dorosłych często wynosi od 1000 mg do 2000 mg dziennie, podzielone na kilka dawek.
Dawkowanie u dzieci
U dzieci dawki są ustalane na podstawie masy ciała i zazwyczaj wynoszą od 20 mg/kg/dobę. Ważne jest regularne monitorowanie poziomów leku we krwi, aby upewnić się, że są one w zakresie terapeutycznym.
Dawkowanie u osób starszych
U osób starszych często konieczne jest dostosowanie dawkowania, ze względu na zmniejszoną wydolność wątroby i nerek. Zwykle zaczyna się od mniejszych dawek, dostosowując je w zależności od tolerancji i skuteczności.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania bezwzględne
Leku nie należy stosować u osób z ciężkimi chorobami wątroby oraz z genetycznymi zaburzeniami cyklu mocznikowego. Jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na kwas walproinowy lub inne składniki preparatu.
Przeciwwskazania względne
Depakine należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami funkcji nerek oraz u osób z historią chorób psychicznych, takich jak depresja. Kobiety w ciąży powinny unikać stosowania leku, chyba że korzyści przewyższają ryzyko.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje z lekami przeciwdrgawkowymi
Depakine może wpływać na działanie innych leków przeciwdrgawkowych, takich jak fenytoina czy karbamazepina, zmieniając ich stężenie we krwi. Konieczne może być dostosowanie dawek tych leków.
Interakcje z lekami psychotropowymi
Lek może nasilać działanie niektórych leków psychotropowych, w tym benzodiazepin, co może prowadzić do zwiększenia sedacji. Ważne jest monitorowanie pacjenta pod kątem objawów nadmiernej sedacji.
Interakcje z antybiotykami
Niektóre antybiotyki, jak karbapenemy, mogą zmniejszać stężenie kwasu walproinowego we krwi, co z kolei może obniżać skuteczność Depakine. W takich przypadkach konieczne jest ścisłe monitorowanie poziomów leku.
Interakcje z innymi substancjami
Depakine może wpływać na metabolizm innych substancji, takich jak aspiryna czy kofeina. Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tych substancji.
Możliwe działania niepożądane
Działania niepożądane ze strony układu nerwowego
Do najczęstszych działań niepożądanych należą senność, zawroty głowy i drżenie. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić objawy poważniejsze, takie jak encefalopatia.
Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego
Pacjenci mogą doświadczać nudności, wymiotów i bólów brzucha. Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu wątroby.
Działania niepożądane ze strony układu krwionośnego
Rzadko mogą wystąpić zaburzenia krzepliwości krwi, takie jak małopłytkowość czy leukopenia. Konieczne jest regularne monitorowanie morfologii krwi podczas terapii.
Inne działania niepożądane
Inne działania niepożądane to wypadanie włosów, przyrost masy ciała oraz reakcje alergiczne. U niektórych pacjentów może wystąpić zmiana zachowania lub nasilenie objawów depresji.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ posiłków na wchłanianie
Posiłki mogą wpływać na wchłanianie Depakine, ale zwykle nie jest to klinicznie istotne. Zaleca się przyjmowanie leku podczas posiłków, aby zminimalizować podrażnienia żołądka.
Spożywanie alkoholu
Spożywanie alkoholu podczas terapii Depakine jest niewskazane, gdyż może potęgować działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy. Alkohol może także wpływać na metabolizm leku.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Środki ostrożności w przypadku chorób wątroby
Pacjenci z chorobami wątroby powinni być szczególnie ostrożni, gdyż Depakine może pogarszać funkcję wątroby. Konieczne jest regularne monitorowanie parametrów wątrobowych.
Monitorowanie podczas terapii
Podczas terapii Depakine konieczne jest regularne kontrolowanie poziomów leku we krwi oraz monitorowanie funkcji wątroby i morfologii krwi. Pomaga to w zapobieganiu i wykrywaniu działań niepożądanych.
Ciąża i karmienie piersią
Depakine jest przeciwwskazana w ciąży, ze względu na ryzyko wad wrodzonych u płodu. Kobiety karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem, aby ocenić ryzyko i korzyści stosowania leku.