Dicloreum

« Back to Glossary Index

Dicloreum to niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) stosowany w leczeniu bólu i stanów zapalnych związanych z chorobami reumatycznymi oraz urazami. Działa poprzez hamowanie enzymów odpowiedzialnych za produkcję substancji powodujących ból i stan zapalny.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki powlekane50 mg, 100 mg20 tabletek, 30 tabletekAlfasigma
Czopki100 mg10 czopkówAlfasigma
Żel5%50 g, 100 gAlfasigma

Skład

Substancje czynne

Dicloreum zawiera jako substancję czynną diklofenak sodowy, który jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ). Diklofenak sodowy działa poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn, które są mediatorami procesu zapalnego. To działanie przyczynia się do zmniejszenia bólu i obrzęku w miejscu zapalenia.

Substancje pomocnicze

Wśród substancji pomocniczych w Dicloreum znajdują się:

  • Laktoza jednowodna, która jest wykorzystywana jako wypełniacz w tabletkach.
  • Skrobia kukurydziana, która pełni rolę środka rozsadzającego, ułatwiając uwalnianie substancji czynnej.
  • Kroskarmeloza sodowa, wspomagająca równomierne rozpraszanie się leku w przewodzie pokarmowym.
  • Magnezu stearynian, stosowany jako środek poślizgowy, który zapobiega zlepianiu się tabletek.
  • Powidon K30, który jest stosowany jako środek wiążący, poprawiający spójność tabletki.

Mechanizm działania

Działanie przeciwzapalne

Dicloreum działa przeciwzapalnie poprzez hamowanie enzymu cyklooksygenazy (COX), co prowadzi do zmniejszenia produkcji prostaglandyn. Prostaglandyny są kluczowymi związkami biorącymi udział w procesie zapalnym i odczuwaniu bólu. Dzięki temu działaniu, Dicloreum skutecznie łagodzi objawy zapalenia.

Działanie przeciwbólowe

Diklofenak sodowy wykazuje działanie przeciwbólowe poprzez redukcję syntezy prostaglandyn w układzie nerwowym. Prostaglandyny są odpowiedzialne za wzrost wrażliwości receptorów bólowych, więc ich zmniejszenie prowadzi do redukcji odczuwanego bólu. Dicloreum jest skutecznym środkiem w leczeniu różnych rodzajów bólu, w tym bólów stawowych i mięśniowych.

Działanie przeciwgorączkowe

Dicloreum wykazuje również działanie przeciwgorączkowe, co jest efektem zmniejszenia produkcji prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym. Prostaglandyny wpływają na ośrodek termoregulacji w mózgu, a ich redukcja prowadzi do obniżenia podwyższonej temperatury ciała. Dzięki temu Dicloreum może być używane w leczeniu stanów gorączkowych.

Wskazania do stosowania

Bóle stawów i mięśni

Dicloreum jest często stosowane w leczeniu bólów stawowych i mięśniowych, które mogą towarzyszyć zapaleniom mięśni i stawów. Jego działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne sprawia, że jest skutecznym środkiem w łagodzeniu dyskomfortu związanego z urazami i przeciążeniami.

Zapalenie stawów

Lek ten jest wskazany w terapii zapalenia stawów, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów oraz choroby zwyrodnieniowej stawów. Dicloreum pomaga zmniejszyć ból, obrzęk i sztywność stawów, poprawiając jakość życia pacjentów z przewlekłymi schorzeniami reumatycznymi.

Bóle menstruacyjne

Dicloreum może być stosowane w łagodzeniu bólów menstruacyjnych (dysmenorrhea), które często towarzyszą cyklowi miesięcznemu. Jego działanie polega na zmniejszeniu produkcji prostaglandyn, które są odpowiedzialne za skurcze macicy i ból.

Dawkowanie

Dawkowanie dla dorosłych

Zalecana dawka Dicloreum dla dorosłych w zależności od nasilenia objawów wynosi zazwyczaj 75-150 mg na dobę, podzielona na kilka dawek. Ważne jest, aby nie przekraczać maksymalnej dawki dobowej, gdyż może to zwiększyć ryzyko działań niepożądanych. Lekarz może dostosować dawkę w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.

Dawkowanie dla dzieci

Dicloreum nie jest zalecane dla dzieci poniżej 14. roku życia ze względu na ryzyko działań niepożądanych i brak wystarczających badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania. W przypadku konieczności leczenia bólu lub zapalenia u dzieci, lekarz powinien dobrać odpowiedni lek i jego dawkę.

Zmiany dawkowania w przypadku niewydolności nerek lub wątroby

W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby konieczne może być dostosowanie dawki Dicloreum. Osoby z zaburzeniami czynności tych narządów są bardziej narażone na działania niepożądane, dlatego dawka powinna być jak najniższa, a terapia monitorowana przez lekarza.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na diklofenak

Dicloreum jest przeciwwskazane w przypadku nadwrażliwości na diklofenak sodowy lub inne składniki preparatu. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk lub duszność, i wymagają przerwania stosowania leku i konsultacji z lekarzem.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie Dicloreum w czasie ciąży, zwłaszcza w trzecim trymestrze, jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko dla płodu. Diklofenak może wpływać na układ krążenia płodu oraz opóźniać poród. Lek nie jest również zalecany podczas karmienia piersią, ponieważ może przenikać do mleka matki.

Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy

Pacjenci z aktywną chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy nie powinni stosować Dicloreum. Lek ten może zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego i nasilać istniejące wrzody. Osoby z historią choroby wrzodowej powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii.

Interakcje z innymi lekami

Leki przeciwzakrzepowe

Dicloreum może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna, zwiększając ryzyko krwawień. Konieczne jest monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi i dostosowanie dawki leków przeciwzakrzepowych podczas jednoczesnego stosowania.

Inhibitory ACE

Leki z grupy inhibitorów ACE, stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, mogą wchodzić w interakcje z Dicloreum. Diklofenak może zmniejszać ich skuteczność hipotensyjną, dlatego pacjenci powinni regularnie monitorować ciśnienie krwi.

Leki moczopędne

Dicloreum może osłabiać działanie leków moczopędnych, co prowadzi do retencji płynów i zwiększonego ryzyka nadciśnienia tętniczego. W przypadku jednoczesnego stosowania tych leków, lekarz może zalecić dodatkowe badania kontrolne i dostosowanie terapii.

Możliwe działania niepożądane

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Dicloreum może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty, ból brzucha czy biegunka. W rzadkich przypadkach może dojść do krwawienia z przewodu pokarmowego, co wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

Reakcje skórne

Stosowanie diklofenaku może prowadzić do reakcji skórnych, w tym wysypki, świądu czy pokrzywki. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek zmian skórnych należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Zaburzenia układu krążenia

Dicloreum może zwiększać ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca czy udar, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu. Pacjenci z chorobami serca powinni omówić ryzyko z lekarzem przed rozpoczęciem terapii.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ pokarmu na wchłanianie leku

Pokarm może opóźniać wchłanianie diklofenaku, jednak nie zmniejsza jego całkowitej biodostępności. Zaleca się przyjmowanie leku w trakcie posiłku w celu zmniejszenia ryzyka podrażnienia żołądka.

Alkohol a stosowanie Dicloreum

Spożycie alkoholu podczas stosowania Dicloreum może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza ze strony przewodu pokarmowego. Zaleca się unikanie alkoholu w trakcie terapii, aby zminimalizować ryzyko krwawień i podrażnień żołądka.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrzeżenia dla pacjentów z chorobami serca

Pacjenci z chorobami serca powinni stosować Dicloreum z ostrożnością, gdyż może on zwiększać ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych. Zaleca się regularne monitorowanie stanu zdrowia i dostosowanie dawki w porozumieniu z lekarzem.

Środki ostrożności dla osób z chorobami wątroby

Dicloreum może wpływać na funkcję wątroby, dlatego osoby z jej schorzeniami powinny stosować lek pod ścisłą kontrolą lekarską. Regularne badania czynności wątroby mogą być konieczne w trakcie długotrwałej terapii.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn

Dicloreum może powodować zawroty głowy lub senność, co wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Pacjenci powinni unikać takich czynności do czasu, gdy będą pewni, że nie odczuwają tych działań niepożądanych.