Dihydroergotaminum Filofarm to lek stosowany w leczeniu migreny, który działa poprzez zwężenie naczyń krwionośnych w mózgu, co pomaga złagodzić ból głowy. Należy go stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, ponieważ może powodować działania niepożądane i ma potencjalne interakcje z innymi lekami.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Roztwór do wstrzykiwań | 1 mg/ml | 10 ampułek po 1 ml | Filofarm |
Skład
Substancje czynne
Dihydroergotaminum Filofarm zawiera jako substancję czynną dihydroergotaminę. Jest to półsyntetyczny alkaloid sporyszu, który działa głównie na układ serotoninergiczny oraz adrenergiczny.
Substancje pomocnicze
W skład leku wchodzą również substancje pomocnicze, które wspomagają jego stabilność i wchłanianie. Mogą to być takie składniki jak skrobia, laktoza, magnez stearynian oraz inne substancje stosowane w formulacjach doustnych.
Mechanizm działania
Dihydroergotamina działa poprzez zwężanie naczyń krwionośnych, co jest szczególnie ważne w leczeniu migren. Wpływa na receptory serotoninowe oraz adrenergiczne, co prowadzi do zmniejszenia przekaźnictwa nerwowego odpowiedzialnego za ból. W efekcie, zmniejsza intensywność i częstość występowania napadów migrenowych.
Wskazania do stosowania
Lek Dihydroergotaminum Filofarm jest zalecany w leczeniu ostrych napadów migreny z aurą lub bez aury. Może być również stosowany w przewlekłym leczeniu zaburzeń ortostatycznych. Lek nie jest przeznaczony do stosowania jako profilaktyka migreny.
Dawkowanie
Dawkowanie dla dorosłych
Zaleca się rozpoczęcie leczenia od najniższej skutecznej dawki, zazwyczaj 1-2 mg dihydroergotaminy, którą można przyjąć przy wystąpieniu pierwszych objawów migreny. Maksymalna dobowa dawka nie powinna przekraczać 6 mg.
Dawkowanie dla dzieci
Stosowanie dihydroergotaminy u dzieci nie jest zazwyczaj zalecane. W przypadku szczególnych wskazań, dawkowanie powinien ustalić lekarz.
Dawkowanie w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek
U pacjentów z zaburzeniami wątroby lub nerek należy zachować ostrożność i dostosować dawkowanie. Rekomenduje się skonsultowanie się z lekarzem w celu ustalenia indywidualnej terapii.
Przeciwwskazania
Lek nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na dihydroergotaminę lub inne alkaloidy sporyszu. Przeciwwskazany jest również u pacjentów z niewydolnością serca, chorobą wieńcową, ciężką niewydolnością wątroby lub nerek.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje z inhibitorami CYP3A4
Dihydroergotamina jest metabolizowana przez enzym CYP3A4, dlatego nie należy jej stosować z inhibitorami tego enzymu, takimi jak ketokonazol czy erytromycyna. Interakcje te mogą prowadzić do zwiększenia stężenia leku we krwi i ryzyka działań niepożądanych.
Interakcje z innymi lekami przeciwmigrenowymi
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dihydroergotaminy z innymi lekami przeciwmigrenowymi, zwłaszcza tryptanami. Może to prowadzić do nadmiernego skurczu naczyń krwionośnych i poważnych komplikacji.
Możliwe działania niepożądane
Do najczęstszych działań niepożądanych należą nudności, wymioty, zawroty głowy oraz zmiany ciśnienia krwi. Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, objawy skurczu naczyń obwodowych oraz objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy skontaktować się z lekarzem.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Stosowanie z alkoholem
Alkohol może nasilać działania niepożądane dihydroergotaminy, zwłaszcza dotyczące układu nerwowego. Zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas leczenia tym lekiem.
Wpływ pokarmu na wchłanianie leku
Pokarm może wpływać na wchłanianie dihydroergotaminy, dlatego zaleca się przyjmowanie leku na pusty żołądek dla uzyskania optymalnej skuteczności.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią
Dihydroergotamina jest przeciwwskazana w ciąży i podczas karmienia piersią, ponieważ może mieć szkodliwy wpływ na płód oraz przenikać do mleka matki.
Środki ostrożności w przypadku chorób sercowo-naczyniowych
Pacjenci z chorobami sercowo-naczyniowymi powinni zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku i ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
Monitorowanie podczas długotrwałego stosowania
Podczas długotrwałego stosowania dihydroergotaminy konieczne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta, szczególnie w kontekście czynności wątroby oraz układu krążenia. Zaleca się regularne wizyty kontrolne u lekarza prowadzącego.