Dilzem retard to lek zawierający diltiazem, stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i choroby niedokrwiennej serca, działający poprzez rozluźnianie naczyń krwionośnych i obniżanie ciśnienia krwi. Lek przyjmuje się doustnie, w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, co pozwala na długotrwałe działanie.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Dilzem retard zawiera jako substancję czynną diltiazem, który jest antagonistą kanałów wapniowych. Diltiazem działa poprzez blokowanie kanałów wapniowych typu L, co prowadzi do obniżenia napięcia mięśni gładkich naczyń krwionośnych oraz serca. Dzięki temu zmniejsza opór naczyniowy oraz poprawia przepływ krwi w mięśniu sercowym.

Substancje pomocnicze

W skład leku wchodzą również substancje pomocnicze, które obejmują laktozę jednowodną, hydroksypropylocelulozę, stearynian magnezu i etylocelulozę. Substancje pomocnicze są niezbędne do uzyskania odpowiedniej postaci leku i jego właściwej absorpcji w organizmie.

Mechanizm działania

Dilzem retard działa jako bloker kanałów wapniowych, co prowadzi do zmniejszenia napływu jonów wapnia do komórek mięśni gładkich oraz komórek serca. Efektem tego działania jest rozszerzenie naczyń krwionośnych, co obniża ciśnienie tętnicze oraz zmniejsza obciążenie serca. Ponadto lek wpływa na zmniejszenie częstości rytmu serca, co przekłada się na mniejsze zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen.

Wskazania do stosowania

Lek Dilzem retard jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz w przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej. Może być stosowany jako terapia monoterapeutyczna lub w połączeniu z innymi środkami przeciwnadciśnieniowymi. Diltiazem jest również używany w niektórych przypadkach zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza gdy potrzebne jest spowolnienie przewodzenia przedsionkowo-komorowego.

Dawkowanie

Dawkowanie dla dorosłych

Standardowa dawka dla dorosłych wynosi zazwyczaj od 90 do 180 mg dwa razy dziennie, w zależności od stanu pacjenta oraz zalecenia lekarza. Dawkowanie powinno być dostosowane indywidualnie, z uwzględnieniem reakcji pacjenta na leczenie oraz jego tolerancji na lek.

Dawkowanie w przypadku dzieci i młodzieży

Dilzem retard nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży, ponieważ brak jest wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej. W razie potrzeby lekarz powinien rozważyć inne, bardziej odpowiednie opcje terapeutyczne.

Dawkowanie w szczególnych grupach pacjentów

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek, dawkowanie leku Dilzem retard może wymagać dostosowania. W takich przypadkach lekarz powinien zalecić niższe dawki początkowe i monitorować pacjenta pod kątem ewentualnych działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Lek Dilzem retard jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na diltiazem lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Ponadto, nie powinien być stosowany u osób z ciężką niewydolnością serca, zespołem chorego węzła zatokowego (bez stymulatora) oraz ciężką bradykardią. Należy unikać stosowania go u pacjentów z zablokowaniem przedsionkowo-komorowym drugiego lub trzeciego stopnia bez stymulatora.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z inhibitorami CYP3A4

Diltiazem jest metabolizowany przez enzym CYP3A4, dlatego interakcje z inhibitorami tego enzymu, jak ketokonazol czy itrakonazol, mogą prowadzić do zwiększenia stężenia diltiazemu we krwi. Może to zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, dlatego w takich przypadkach konieczna jest ostrożność i ewentualnie dostosowanie dawki.

Interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi

Lek Dilzem retard może nasilać działanie innych leków przeciwnadciśnieniowych. W przypadku jednoczesnego stosowania z beta-blokerami istnieje ryzyko nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego oraz zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Wymaga to ścisłego monitorowania pacjenta.

Interakcje z innymi lekami kardiologicznymi

Podczas jednoczesnego stosowania diltiazemu z digoksyną może dojść do zwiększenia stężenia digoksyny w surowicy krwi. Należy regularnie monitorować stężenie digoksyny i dostosowywać jej dawkę, aby uniknąć toksyczności. Podobne środki ostrożności powinny być stosowane w przypadku chinidyny i innych leków antyarytmicznych.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego

Do najczęstszych działań niepożądanych należą bradykardia, zawroty głowy oraz obniżenie ciśnienia tętniczego. Rzadziej mogą wystąpić blok przedsionkowo-komorowy, pogorszenie niewydolności serca czy kołatanie serca. Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem objawów sercowo-naczyniowych.

Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego

Niektóre osoby mogą doświadczać dolegliwości żołądkowo-jelitowych, takich jak nudności, zaparcia czy biegunka. Objawy te zazwyczaj są łagodne i przemijające, ale w przypadku ich nasilenia należy skonsultować się z lekarzem.

Inne działania niepożądane

Mogą wystąpić także reakcje skórne, takie jak wysypka czy świąd. U niektórych pacjentów obserwuje się bóle głowy, zmęczenie czy obrzęki obwodowe. Chociaż są to mniej powszechne objawy, pacjenci powinni być świadomi ich możliwości i zgłaszać je lekarzowi.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Lek Dilzem retard można przyjmować niezależnie od posiłków, ale zaleca się zażywanie go z jedzeniem, aby zminimalizować ryzyko podrażnienia żołądka. Ważne jest, aby popijać lek pełną szklanką wody, co wspomaga jego właściwą absorpcję.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrzeżenia dotyczące pacjentów z niewydolnością wątroby

Pacjenci z niewydolnością wątroby powinni stosować lek z zachowaniem szczególnej ostrożności. Diltiazem jest metabolizowany w wątrobie, a zaburzenia w jej funkcjonowaniu mogą prowadzić do zwiększenia stężenia leku w organizmie. Należy regularnie monitorować funkcję wątroby i dostosować dawkę leku.

Ostrzeżenia dotyczące pacjentów z niewydolnością nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może wystąpić konieczność dostosowania dawkowania leku. Zaleca się monitorowanie funkcji nerek oraz stężenia elektrolitów we krwi w trakcie leczenia. W przypadku pogorszenia stanu pacjenta, lekarz może zalecić zmianę terapii.

Środki ostrożności przy długoterminowym stosowaniu

Przy długotrwałym stosowaniu diltiazemu istnieje ryzyko wystąpienia kumulacji leku w organizmie. Pacjenci powinni być regularnie monitorowani pod kątem skuteczności leczenia oraz występowania działań niepożądanych. Lekarz może zalecić okresowe badania kontrolne, aby zapewnić bezpieczeństwo terapii.