Dipperam HCT to lek złożony stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, łączący działanie amlodypiny, rozszerzającej naczynia krwionośne, oraz hydrochlorotiazydu, który działa moczopędnie i pomaga w usuwaniu nadmiaru soli z organizmu. Regularne stosowanie leku pomaga w kontroli ciśnienia krwi, zmniejszając ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: BRAK DANYCH

Skład

Substancje czynne

Amlodypina – blokuje kanały wapniowe, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest często stosowana w leczeniu nadciśnienia tętniczego i chorób niedokrwiennych serca.

Peryndopryl – to inhibitor konwertazy angiotensyny (ACE), który zmniejsza napięcie naczyń krwionośnych, poprawiając tym samym przepływ krwi. Działa korzystnie na układ sercowo-naczyniowy, redukując ryzyko zawału serca i udaru.

Indapamid – działa głównie poprzez zwiększenie wydalania sodu z organizmu, co prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej i obniżenia ciśnienia tętniczego. Jest również znany ze swoich właściwości diuretycznych.

Substancje pomocnicze

• Laktoza jednowodna
• Skrobia żelowana
• Powidon
• Krzemionka koloidalna
• Magnezu stearynian

Mechanizm działania

Działanie amlodypiny

Amlodypina działa poprzez blokowanie kanałów wapniowych w mięśniówce naczyń krwionośnych. Powoduje to rozkurcz mięśni gładkich naczyń, prowadząc do ich rozszerzenia. Efektem jest obniżenie oporu obwodowego i ciśnienia tętniczego, co ułatwia pracę serca.

Działanie peryndoprylu

Peryndopryl hamuje działanie enzymu konwertującego angiotensynę, co skutkuje zmniejszeniem produkcji angiotensyny II. Angiotensyna II jest silnym czynnikiem zwężającym naczynia, a jej redukcja prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi i poprawy funkcji serca.

Działanie indapamidu

Indapamid działa przede wszystkim jako diuretyk tiazydowy, zwiększając wydalanie sodu i wody przez nerki. Zmniejsza to objętość osocza i ciśnienie tętnicze. Dodatkowo, ma działanie rozszerzające naczynia krwionośne, co wspiera jego działanie hipotensyjne.

Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze

Dipperam HCT jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, pomagając w kontroli ciśnienia krwi poprzez połączenie trzech mechanizmów działania. Regularne stosowanie leku może zmniejszyć ryzyko powikłań związanych z nadciśnieniem, takich jak udar i zawał serca.

Prewencja incydentów sercowo-naczyniowych

Lek znajduje zastosowanie w prewencji wtórnej incydentów sercowo-naczyniowych, zwłaszcza u pacjentów z chorobą wieńcową. Dzięki synergistycznemu działaniu amlodypiny, peryndoprylu i indapamidu, poprawia funkcję naczyń i zmniejsza ryzyko wystąpienia nowych incydentów.

Dawkowanie

Standardowa dawka dla dorosłych

Typowa dawka Dipperam HCT to jedna tabletka na dobę, najlepiej przyjmowana rano. Dawkowanie może być dostosowywane w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta i nasilenia objawów.

Dostosowanie dawki w szczególnych populacjach

U pacjentów w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek dawka może wymagać zmniejszenia. Ważne jest, aby decyzję o zmianie dawki podejmował lekarz prowadzący, na podstawie oceny klinicznej pacjenta.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki

Dipperam HCT jest przeciwwskazany u osób z nadwrażliwością na amlodypinę, peryndopryl, indapamid lub jakikolwiek inny składnik preparatu. Reakcje alergiczne mogą być niebezpieczne i wymagają natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Ciężka niewydolność nerek

Leku nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia funkcji nerek. Konieczne jest monitorowanie czynności nerek przed rozpoczęciem terapii i w jej trakcie.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie Dipperam HCT w ciąży i podczas karmienia piersią jest przeciwwskazane. Substancje czynne mogą wpływać na rozwój płodu oraz przenikać do mleka matki, co może być szkodliwe dla noworodka.

Interakcje z innymi lekami

Leki przeciwnadciśnieniowe

Dipperam HCT może nasilać działanie innych leków przeciwnadciśnieniowych, co może prowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi. Konieczne jest monitorowanie ciśnienia tętniczego i dostosowanie dawek w przypadku jednoczesnego stosowania.

Diuretyki

W połączeniu z innymi diuretykami może zwiększać ryzyko zaburzeń elektrolitowych, takich jak hipokaliemia. Zaleca się regularne kontrolowanie poziomów elektrolitów u pacjentów przyjmujących te leki.

NLPZ

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą osłabiać działanie Dipperam HCT, zmniejszając jego skuteczność hipotensyjną. W przypadku konieczności stosowania NLPZ, należy omówić alternatywy z lekarzem.

Możliwe działania niepożądane

Najczęściej występujące

Typowe działania niepożądane to bóle głowy, zawroty głowy, uczucie zmęczenia oraz obrzęki kończyn dolnych. Objawy te zwykle ustępują po pewnym czasie stosowania leku.

Rzadkie, ale poważne

Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak obrzęk naczynioruchowy, wysypki skórne czy trudności w oddychaniu. W przypadku wystąpienia takich objawów, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Zalecenia dotyczące posiłków

Dipperam HCT można przyjmować niezależnie od posiłków, jednak zaleca się przyjmowanie go o tej samej porze dnia, aby zapewnić stałe stężenie leku w organizmie.

Alkohol

Spożywanie alkoholu może nasilać działanie obniżające ciśnienie krwi, co może prowadzić do zawrotów głowy lub omdleń. Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu podczas stosowania leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie czynności nerek

Zaleca się regularne monitorowanie czynności nerek i poziomu elektrolitów, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi chorobami nerek lub podczas stosowania leków mogących wpływać na nerki.

Uwaga na ryzyko hipotonii

W przypadku pacjentów z niskim ciśnieniem krwi lub odwodnionych, istnieje ryzyko wystąpienia nadmiernego spadku ciśnienia krwi. Należy zachować ostrożność i monitorować objawy kliniczne.

Specjalne zalecenia dla pacjentów w podeszłym wieku

U pacjentów starszych może być konieczne dostosowanie dawki ze względu na zmiany farmakokinetyki leku związane z wiekiem. Zaleca się regularne kontrole lekarskie i dostosowanie terapii do stanu zdrowia pacjenta.