Diuramid

« Back to Glossary Index

Diuramid to lek moczopędny stosowany głównie w leczeniu jaskry, który działa poprzez zmniejszenie produkcji cieczy wodnistej w oku. Może powodować działania niepożądane, takie jak zaburzenia równowagi elektrolitowej, dlatego zaleca się regularne monitorowanie stanu zdrowia podczas jego stosowania.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki250 mg30 tabletekPolfa Warszawa

Skład

Substancje czynne

  • Acetazolamid: główny składnik aktywny leku, który działa poprzez hamowanie aktywności anhydrazy węglanowej.

Substancje pomocnicze

  • Stearynian magnezu: używany jako środek przeciwzbrylający w tabletkach.
  • Skrobia kukurydziana: stosowana jako wypełniacz, wspomaga formowanie tabletki.
  • Laktoza jednowodna: działa jako wypełniacz i ułatwia proces produkcji tabletek.

Mechanizm działania

Inhibicja anhydrazy węglanowej

Acetazolamid działa poprzez hamowanie enzymu anhydrazy węglanowej. Ten enzym jest odpowiedzialny za równowagę kwasowo-zasadową w organizmie. Hamując jego działanie, acetazolamid wpływa na zmniejszenie ilości jonów wodorowych, co prowadzi do różnorodnych efektów fizjologicznych.

Działanie moczopędne

Acetazolamid wykazuje również działanie moczopędne, co oznacza, że zwiększa wydalanie moczu. Mechanizm ten polega na zwiększonym wydalaniu jonów sodu i wody przez nerki. Dzięki temu lek wspomaga eliminację nadmiaru płynów z organizmu.

Wskazania do stosowania

Jaskra

Diuramid jest stosowany w leczeniu jaskry, aby zmniejszyć ciśnienie wewnątrzgałkowe. Poprzez obniżenie produkcji cieczy wodnistej w oku, lek pomaga chronić nerw wzrokowy przed uszkodzeniem.

Choroba wysokościowa

Lek znajduje zastosowanie w profilaktyce i leczeniu choroby wysokościowej. Działa poprzez zwiększenie aklimatyzacji organizmu do niskiego ciśnienia tlenu na dużych wysokościach.

Padaczka

Diuramid może być używany jako terapia wspomagająca w padaczce, zwłaszcza w przypadku napadów petit mal. Wpływa na stabilizację błon komórkowych neuronów, co przeciwdziała niekontrolowanym wyładowaniom.

Obrzęki związane z niewydolnością serca

Lek jest również stosowany w leczeniu obrzęków w wyniku niewydolności serca. Pomaga w usuwaniu nadmiaru płynów, zmniejszając obciążenie serca.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Zalecane dawki dla dorosłych są zróżnicowane i zależą od leczonej choroby. W przypadku jaskry, choroby wysokościowej i padaczki, dawkowanie może się różnić i powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Dawkowanie u dzieci

Dawkowanie dla dzieci wymaga szczególnej ostrożności i precyzji. Zwykle zaleca się niższe dawki niż u dorosłych, a dokładna ilość zależy od masy ciała i stanu zdrowia dziecka.

Dostosowanie dawki w przypadku niewydolności nerek

Pacjenci z niewydolnością nerek mogą wymagać zmniejszenia dawki. Należy regularnie monitorować ich stan zdrowia oraz funkcję nerek w trakcie terapii.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na acetazolamid

Lek nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na acetazolamid lub jakikolwiek inny składnik preparatu.

Ciężka niewydolność wątroby

Diuramid jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Może to prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia i nasilenia objawów choroby.

Hipokaliemia

Osoby z hipokaliemią, czyli niedoborem potasu, nie powinny przyjmować tego leku. Acetazolamid może pogłębiać zaburzenia elektrolitowe.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami moczopędnymi

Stosowanie diuramidu z innymi lekami moczopędnymi może nasilać działanie diuretyczne. Może to prowadzić do zwiększonego ryzyka odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych.

Interakcje z salicylanami

Interakcje z salicylanami, takimi jak aspiryna, mogą zwiększać toksyczność salicylanów. Zaleca się ostrożność i monitorowanie poziomu tych leków w organizmie.

Interakcje z lekami przeciwpadaczkowymi

Diuramid może wpływać na działanie leków przeciwpadaczkowych. W przypadku jednoczesnego stosowania tych leków, konieczne jest dostosowanie dawek.

Możliwe działania niepożądane

Zaburzenia elektrolitowe

Jednym z częstszych działań niepożądanych są zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia. Mogą one prowadzić do osłabienia mięśni, skurczów i arytmii serca.

Reakcje alergiczne

Diuramid może powodować reakcje alergiczne, w tym wysypki skórne i świąd. W rzadkich przypadkach może wystąpić reakcja anafilaktyczna, wymagająca natychmiastowej interwencji medycznej.

Zaburzenia ze strony układu nerwowego

Pacjenci mogą doświadczać zaburzeń ze strony układu nerwowego, takich jak zawroty głowy, senność czy parestezje. Objawy te mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie

Jedzenie może wpływać na wchłanianie leku z przewodu pokarmowego. Zaleca się przyjmowanie leku przed posiłkiem, aby zapewnić jego optymalne działanie.

Znaczenie nawodnienia

Podczas stosowania diuramidu ważne jest odpowiednie nawodnienie organizmu. Pomoże to zminimalizować ryzyko odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie czynności nerek

Zaleca się regularne monitorowanie czynności nerek, szczególnie u pacjentów z istniejącymi schorzeniami nerkowymi. Zapewni to bezpieczeństwo terapii i pozwoli na szybkie dostosowanie dawkowania.

Ryzyko kwasicy metabolicznej

Diuramid może zwiększać ryzyko wystąpienia kwasicy metabolicznej. Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem objawów takich jak zmęczenie, duszność czy bóle brzucha.

Wpływ na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn

Lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Występowanie zawrotów głowy lub senności wymaga zachowania szczególnej ostrożności.