Diuver to lek moczopędny stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków związanych z niewydolnością serca, którego substancją czynną jest torasemid. Działa poprzez zwiększenie wydalania wody i soli z organizmu, co pomaga obniżyć ciśnienie krwi i zmniejszyć obrzęki.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

• Torasemid – jest głównym składnikiem aktywnym leku Diuver. Należy do grupy diuretyków pętlowych, które są używane w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków.

Substancje pomocnicze

• Laktoza jednowodna – pełni rolę substancji wypełniającej, ułatwiając produkcję tabletek.
• Skrobia kukurydziana – działa jako substancja wiążąca, pomagając w utrzymaniu spójności tabletek.
• Celuloza mikrokrystaliczna – jest używana do poprawy tekstury i konsystencji tabletek.
• Powidon K30 – działa jako substancja pomocnicza, która wpływa na rozpuszczalność i biodostępność leku.
• Kroskarmeloza sodowa – wspomaga rozpadanie tabletek w przewodzie pokarmowym.
• Magnezu stearynian – pełni funkcję środka poślizgowego, ułatwiając produkcję tabletek.

Mechanizm działania

Mechanizm farmakologiczny torasemidu

Torasemid działa poprzez hamowanie reabsorpcji sodu i chloru w nerkach. Wpływa głównie na gruby segment wstępującej części pętli Henlego. Prowadzi to do zwiększenia wydalania moczu, co pomaga w redukcji nadmiaru płynów w organizmie.

Działanie diuretyczne

Diuver wykazuje silne działanie diuretyczne, co oznacza, że skutecznie zwiększa ilość wydalanego moczu. Działanie to przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi oraz redukcji obrzęków. Dzięki temu lek jest skuteczny w kontrolowaniu objawów związanych z przewodnieniem organizmu.

Wskazania do stosowania

Nadciśnienie tętnicze

Diuver jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, pomagając w obniżeniu ciśnienia krwi. Jego działanie diuretyczne przyczynia się do zmniejszenia objętości krwi krążącej, co z kolei redukuje obciążenie serca.

Obrzęki pochodzenia sercowego, wątrobowego i nerkowego

Lek ten jest również używany w przypadku obrzęków związanych z niewydolnością serca, chorobami wątroby oraz nerek. Dzięki zdolności do usuwania nadmiaru płynów, Diuver łagodzi objawy związane z zatrzymywaniem wody w organizmie.

Dawkowanie

Zalecana dawka początkowa

Zalecana dawka początkowa Diuveru to zwykle 5 mg raz dziennie. Dawkowanie może być dostosowywane przez lekarza w zależności od reakcji pacjenta i jego indywidualnych potrzeb.

Dawkowanie w przewlekłej niewydolności serca

W przypadku przewlekłej niewydolności serca, dawka torasemidu może być zwiększona do 10-20 mg na dobę. Dawkowanie powinno być dostosowane przez lekarza prowadzącego na podstawie stanu pacjenta.

Dawkowanie w przypadku obrzęków

W leczeniu obrzęków, dawki mogą być stopniowo zwiększane, aby osiągnąć pożądany efekt terapeutyczny. Ważne jest regularne monitorowanie stanu pacjenta i dostosowanie leczenia w razie potrzeby.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na torasemid

Pacjenci wykazujący nadwrażliwość na torasemid nie powinni stosować Diuveru. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, świąd oraz trudności w oddychaniu.

Ciężka niewydolność nerek

Diuver jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, gdzie klirens kreatyniny jest znacznie obniżony. U takich pacjentów lek może być nieskuteczny lub powodować pogorszenie funkcji nerek.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z inhibitorami ACE

Stosowanie Diuveru z inhibitorami ACE może prowadzić do nasilonego obniżenia ciśnienia krwi. Konieczne jest monitorowanie ciśnienia krwi i dostosowanie dawki leków.

Interakcje z innymi diuretykami

Łączne stosowanie Diuveru z innymi diuretykami może zwiększać ryzyko zaburzeń elektrolitowych. Zaleca się ostrożność i regularne badania laboratoryjne w celu monitorowania poziomów elektrolitów.

Interakcje z lekami hipotensyjnymi

Diuver może nasilać działanie innych leków obniżających ciśnienie krwi. Stosowanie takich kombinacji powinno być ściśle kontrolowane przez lekarza w celu uniknięcia hipotensji.

Możliwe działania niepożądane

Zaburzenia elektrolitowe

Diuver może prowadzić do zaburzeń elektrolitowych, takich jak hipokaliemia, hiponatremia czy hipomagnezemia. Regularne monitorowanie poziomów elektrolitów jest ważne, aby zapobiec poważnym powikłaniom.

Objawy ze strony układu pokarmowego

Do najczęstszych działań niepożądanych należą dolegliwości żołądkowo-jelitowe, w tym nudności, wymioty i biegunka. W przypadku nasilenia objawów należy skontaktować się z lekarzem.

Reakcje skórne

Reakcje skórne, takie jak wysypka i świąd, mogą wystąpić u niektórych pacjentów. Należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem, jeśli takie objawy się pojawią.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ pokarmu na wchłanianie leku

Pokarm może wpływać na wchłanianie torasemidu, jednak nie jest konieczne przyjmowanie leku na czczo. Można go zażywać bez względu na posiłki, jednak zaleca się zachowanie stałej pory przyjmowania.

Alkohol a działanie Diuveru

Alkohol może nasilać działanie hipotensyjne Diuveru, co prowadzi do ryzyka wystąpienia zawrotów głowy lub omdleń. Zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas terapii tym lekiem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie poziomu elektrolitów

Podczas stosowania Diuveru ważne jest regularne monitorowanie poziomów elektrolitów w organizmie. Zaburzenia elektrolitowe mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych.

Stosowanie u pacjentów z cukrzycą

Pacjenci z cukrzycą powinni być ostrożni, ponieważ Diuver może wpływać na poziom glukozy we krwi. Regularne badania poziomu cukru są wskazane i mogą wymagać dostosowania leczenia przeciwcukrzycowego.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Diuver nie jest zalecany do stosowania w ciąży, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko dla płodu. Podczas karmienia piersią zaleca się unikanie stosowania leku, gdyż brak jest wystarczających danych dotyczących przenikania torasemidu do mleka matki. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.