Dovato to lek stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV-1 u dorosłych, łączący w sobie dwie substancje czynne: dolutegrawir i lamiwudynę, które pomagają kontrolować poziom wirusa we krwi. Leczenie Dovato może przyczynić się do zahamowania rozwoju choroby, ale nie zapewnia całkowitego wyleczenia z HIV.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Dolutegrawir i lamivudyna to podstawowe substancje czynne leku Dovato. Dolutegrawir jest inhibitorem integrazy, co oznacza, że hamuje działanie enzymu niezbędnego do replikacji wirusa HIV. Lamivudyna z kolei to nukleozydowy inhibitor odwrotnej transkryptazy, który zapobiega namnażaniu się wirusa poprzez blokowanie przekształcania jego materiału genetycznego.

Substancje pomocnicze

Dovato zawiera również szereg substancji pomocniczych, które wspomagają jego właściwości farmaceutyczne. Wśród nich są: mannitol, który działa jako środek zwiększający rozpuszczalność, oraz celuloza mikrokrystaliczna, stosowana jako wypełniacz. Powidon służy jako środek wiążący, a kroskarmeloza sodowa ułatwia rozpad tabletki w przewodzie pokarmowym. Dodatkowo, magnezu stearynian jest używany jako środek poślizgowy, hypromeloza i tytanu dwutlenek pełnią funkcję powłoki tabletki, makrogol działa jako plastyfikator, a talk jako środek przeciwzbrylający.

Mechanizm działania

Mechanizm działania dolutegrawiru

Dolutegrawir działa poprzez blokowanie enzymu integrazy, który jest kluczowy dla replikacji wirusa HIV. Enzym ten umożliwia wbudowanie materiału genetycznego wirusa do DNA komórki gospodarza. Poprzez zahamowanie tego procesu, dolutegrawir utrudnia wirusowi namnażanie się i rozprzestrzenianie w organizmie.

Mechanizm działania lamivudyny

Lamivudyna działa jako nukleozydowy inhibitor odwrotnej transkryptazy. Blokuje ona enzym odwrotną transkryptazę, która jest niezbędna do przekształcenia wirusowego RNA w DNA. W ten sposób lamivudyna zapobiega replikacji wirusa i jego integracji z genomem gospodarza, co prowadzi do zahamowania rozwoju infekcji.

Wskazania do stosowania

Zastosowanie u dorosłych

Dovato jest wskazany do stosowania u dorosłych z zakażeniem wirusem HIV-1. Lek ten jest szczególnie rekomendowany dla pacjentów, którzy nie byli wcześniej leczeni innymi lekami przeciwretrowirusowymi lub u których wirus nie wykazuje oporności na dolutegrawir ani lamivudynę. Stosowanie Dovato pozwala na skuteczne zarządzanie poziomem wirusa w organizmie i poprawę jakości życia pacjentów.

Zastosowanie u młodzieży

Dovato może być również stosowany u młodzieży w wieku powyżej 12 lat z masą ciała co najmniej 40 kg. W tej grupie wiekowej lek jest zalecany w przypadku braku oporności wirusa na jego składniki aktywne. Podobnie jak u dorosłych, stosowanie Dovato pomaga w kontrolowaniu ilości wirusa HIV w organizmie, co jest kluczowe dla ochrony układu odpornościowego.

Dawkowanie

Standardowe dawkowanie

Standardowa dawka Dovato to jedna tabletka przyjmowana doustnie raz dziennie, niezależnie od posiłków. Zaleca się regularne przyjmowanie leku o tej samej porze każdego dnia, co pomaga utrzymać stałe stężenie substancji czynnych w organizmie. Stosowanie zgodnie z zaleceniami lekarza jest kluczowe dla skuteczności terapii.

Dostosowanie dawki w szczególnych przypadkach

W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby może być konieczne dostosowanie dawki. Szczególnie ostrożne podejście jest wymagane u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub wątroby, gdzie regularne monitorowanie stanu zdrowia jest niezbędne. W takich sytuacjach lekarz prowadzący powinien dokładnie ocenić ryzyko i korzyści związane z terapią.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania związane z nadwrażliwością

Dovato jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na dolutegrawir, lamivudynę lub jakąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w leku. Reakcje alergiczne mogą być poważne i wymagać natychmiastowej interwencji medycznej. Objawy mogą obejmować wysypkę, trudności w oddychaniu lub obrzęk twarzy i gardła.

Inne istotne przeciwwskazania

Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z występującą wcześniej opornością wirusa na dolutegrawir lub lamivudynę. Dodatkowo, nie jest zalecany w połączeniu z niektórymi innymi lekami, które mogą wpływać na metabolizm substancji czynnych. Pacjenci powinni zawsze informować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami przeciwwirusowymi

Dovato może wchodzić w interakcje z innymi lekami przeciwwirusowymi, co może wpływać na jego skuteczność. W szczególności, należy unikać jednoczesnego stosowania z innymi inhibitorami integrazy bez konsultacji z lekarzem. Farmakokinetyka dolutegrawiru może być zmieniona, co wpłynie na jego działanie.

Interakcje z lekami przeciwhistaminowymi

Stosowanie leków przeciwhistaminowych, zwłaszcza tych zawierających fexofenadynę, może wpływać na działanie Dovato. Należy zachować ostrożność i, jeśli to możliwe, unikać jednoczesnego stosowania. W przypadku konieczności zażycia obu leków, należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia bezpiecznego dawkowania.

Interakcje z lekami przeciwpadaczkowymi

Leki przeciwpadaczkowe, takie jak karbamazepina, mogą zmniejszać skuteczność Dovato poprzez indukcję enzymów metabolizujących. Może to prowadzić do obniżenia stężenia dolutegrawiru w organizmie. W przypadku konieczności stosowania obu leków, należy przeprowadzić dokładną ocenę ryzyka i korzyści oraz dostosować dawkowanie pod nadzorem lekarza.

Możliwe działania niepożądane

Często występujące działania niepożądane

Do częstych działań niepożądanych Dovato należą bóle głowy, biegunka oraz nudności. Pacjenci mogą również doświadczać bezsenności oraz zmęczenia. Większość z tych objawów jest łagodna i przemijająca, ale w razie ich nasilenia zaleca się konsultację z lekarzem.

Rzadkie działania niepożądane

Rzadziej występujące działania niepożądane obejmują depresję, zaburzenia snu oraz reakcje skórne, takie jak wysypka. Istnieje również ryzyko zmian w wynikach laboratoryjnych, takich jak podwyższone stężenie enzymów wątrobowych. Pacjenci powinni być monitorowani w celu wczesnego wykrycia ewentualnych poważnych działań niepożądanych.

Działania niepożądane związane z nadwrażliwością

Reakcje nadwrażliwości na Dovato mogą czasami być poważne i obejmować objawy takie jak gorączka, wysypka, oraz duszność. W przypadku wystąpienia takich objawów należy niezwłocznie przerwać stosowanie leku i zasięgnąć porady medycznej. Reakcje te mogą zagrażać życiu i wymagają szybkiej interwencji.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie leku

Dovato może być przyjmowany niezależnie od posiłków, co ułatwia codzienne stosowanie. Jedzenie nie wpływa znacząco na wchłanianie substancji czynnych leku. Pacjenci mogą przyjmować tabletkę w porze, która najlepiej odpowiada ich harmonogramowi dnia.

Zalecenia dotyczące spożycia alkoholu

Podczas stosowania Dovato zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu. Alkohol może wpływać na metabolizm leku oraz nasilać niektóre działania niepożądane, takie jak zmęczenie i zawroty głowy. Umiarkowane spożycie alkoholu może być dozwolone, ale powinno być konsultowane z lekarzem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Środki ostrożności w przypadku niewydolności wątroby

Pacjenci z niewydolnością wątroby powinni być szczególnie ostrożni podczas stosowania Dovato. Konieczne jest monitorowanie czynności wątroby oraz regularne badania kontrolne. W przypadku ciężkiej niewydolności wątroby stosowanie leku może wymagać dostosowania dawki lub nawet zaprzestania terapii.

Środki ostrożności w przypadku niewydolności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek może być konieczne dostosowanie dawkowania Dovato. Regularne monitorowanie czynności nerek jest zalecane, aby uniknąć nadmiernego nagromadzenia leku w organizmie. Lekarz prowadzący powinien dokładnie ocenić ryzyko i korzyści stosowania Dovato w tej grupie pacjentów.

Ostrzeżenia dotyczące kobiet w ciąży i karmiących piersią

Stosowanie Dovato u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinno być dokładnie ocenione przez lekarza. Istnieje ryzyko przenikania substancji czynnych do mleka matki oraz wpływu na rozwój płodu. Decyzja o kontynuacji terapii powinna uwzględniać potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka.