Dulofor to lek stosowany w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych, który działa poprzez zwiększenie poziomu serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Może powodować skutki uboczne, takie jak nudności czy zawroty głowy, dlatego ważne jest, aby stosować go zgodnie z zaleceniami lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: BRAK DANYCH

Skład

Substancje czynne

• Dulofor zawiera substancję czynną duloksetynę, która jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny.

Substancje pomocnicze

• Do substancji pomocniczych należą: laktoza, celuloza mikronizowana, dwutlenek tytanu oraz powidon. Te składniki zwiększają stabilność i biodostępność leku.

Mechanizm działania

Działanie farmakologiczne

Duloksetyna działa poprzez zwiększenie poziomu serotoniny i noradrenaliny w ośrodkowym układzie nerwowym. To prowadzi do poprawy nastroju i zmniejszenia bólu. Mechanizm ten jest kluczowy w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych.

Ścieżki metaboliczne

Duloksetyna jest metabolizowana głównie w wątrobie, głównie przez enzymy CYP1A2 i CYP2D6. Metabolity są następnie wydalane głównie z moczem. Klirens leku może być zmieniony u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Wskazania do stosowania

Choroby i stany leczone

Dulofor jest stosowany w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych uogólnionych oraz neuropatycznego bólu cukrzycowego. Może być także używany w leczeniu fibromialgii.

Populacje docelowe

Lek jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów. Nie jest zalecany dla dzieci i młodzieży poniżej 18. roku życia, ze względu na brak wystarczających badań dotyczących bezpieczeństwa.

Dawkowanie

Dawkowanie standardowe

Typowa dawka początkowa wynosi 60 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 120 mg, w zależności od odpowiedzi pacjenta i tolerancji leku.

Dostosowanie dawki u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby

U pacjentów z umiarkowaną do ciężkiej niewydolnością wątroby, stosowanie Duloforu jest przeciwwskazane. W przypadku niewydolności nerek, modyfikacja dawki może być konieczna.

Zmiany dawkowania w zależności od wieku

Dulofor nie wymaga dostosowania dawki dla starszych pacjentów, chociaż należy zachować ostrożność ze względu na potencjalne ryzyko działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Bezwzględne przeciwwskazania

Dulofor jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na duloksetynę, ciężką niewydolnością wątroby oraz z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym.

Względne przeciwwskazania

Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową, padaczką oraz u kobiet w ciąży.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje farmakokinetyczne

Duloksetyna może wchodzić w interakcje z inhibitorami CYP1A2 i CYP2D6, co wpływa na jej metabolizm. Może to prowadzić do zwiększenia stężenia leku we krwi.

Interakcje farmakodynamiczne

Jednoczesne stosowanie z innymi lekami serotoninergicznymi może zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Należy unikać równoczesnego stosowania z inhibitorami MAO.

Możliwe działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane

Do najczęstszych działań niepożądanych należą: nudności, suchość w ustach oraz zawroty głowy. Większość z tych objawów ustępuje w czasie trwania terapii.

Rzadkie, ale poważne działania niepożądane

Do rzadkich, ale poważnych działań należą: zwiększone ryzyko krwawień, hepatotoksyczność, oraz zespół serotoninowy. Należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w przypadku ich wystąpienia.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie leku

Dulofor można przyjmować z jedzeniem lub bez. Jedzenie nie wpływa znacząco na jego wchłanianie, ale może zmniejszyć ryzyko nudności.

Interakcje z alkoholem

Należy unikać spożywania alkoholu podczas stosowania Duloforu, ponieważ może to zwiększać ryzyko uszkodzenia wątroby oraz nasilać działania niepożądane.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrzeżenia dotyczące szczególnych grup pacjentów

Szczególna ostrożność jest zalecana u pacjentów z historią manii, padaczki oraz u osób starszych. W tych przypadkach należy regularnie monitorować stan zdrowia pacjenta.

Instrukcje dotyczące monitorowania terapii

Podczas terapii Duloforem zaleca się regularne badania czynności wątroby oraz monitorowanie ciśnienia tętniczego. Pacjenci powinni być również obserwowani pod kątem wystąpienia myśli samobójczych, zwłaszcza na początku leczenia.