Egolanza

« Back to Glossary Index

Egolanza to lek stosowany w leczeniu schizofrenii oraz zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, który działa poprzez przywracanie równowagi chemicznej w mózgu. Może powodować działania niepożądane, takie jak przyrost masy ciała czy senność, dlatego ważne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta przez lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki powlekane5 mg, 10 mg, 15 mg, 20 mg28 tabletekBrak danych

Skład

Substancje czynne

Olanzapina jest główną substancją czynną leku Egolanza, stosowaną głównie w leczeniu zaburzeń psychotycznych. Działa poprzez wpływ na różne receptory neuroprzekaźników w mózgu, co pozwala na regulację nastroju i myślenia.

Substancje pomocnicze

  • Laktoza jednowodna: pełni rolę wypełniacza w tabletce, pomagając w utrzymaniu jej struktury.
  • Skrobia kukurydziana: działa jako środek wiążący, zapewniając integralność tabletki.
  • Kroskarmeloza sodowa: pozwala na szybkie pęcznienie i rozpad tabletki w przewodzie pokarmowym.
  • Powidon: służy jako środek wiążący, pomagając utrzymać spoistość tabletki.
  • Magnezu stearynian: stosowany jako środek poślizgowy, ułatwiający proces produkcji tabletek.

Mechanizm działania

Receptorowe działanie agonistyczne i antagonistyczne

Olanzapina działa jako antagonista kilku receptorów, w tym receptorów serotoninowych (5-HT2A/2C), dopaminowych (D2), i muskarynowych (M1). Dzięki temu pomaga zredukować objawy psychotyczne oraz stabilizować nastrój pacjentów.

Wpływ na neuroprzekaźniki w ośrodkowym układzie nerwowym

Lek wpływa na równowagę neuroprzekaźników, takich jak dopamina i serotonina, w ośrodkowym układzie nerwowym. Regulacja tych substancji chemicznych poprawia funkcje poznawcze i emocjonalne, co jest kluczowe w leczeniu schizofrenii i zaburzeń afektywnych.

Wskazania do stosowania

Schizofrenia

Egolanza jest stosowana w leczeniu schizofrenii, zaburzenia psychicznego charakteryzującego się zniekształceniem myślenia, postrzegania i emocji. Pomaga w redukcji objawów pozytywnych, takich jak halucynacje i urojenia, oraz objawów negatywnych, jak emocjonalna apatia.

Zaburzenia afektywne dwubiegunowe

Lek jest również wskazany w leczeniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, stabilizując nastrój i zapobiegając epizodom manii oraz depresji. Olanzapina może być stosowana w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami, aby zwiększyć skuteczność terapii.

Dawkowanie

Dawkowanie początkowe

Zwykle zaczyna się od dawki 5-10 mg na dobę, w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Dawkowanie powinno być dostosowane przez lekarza na podstawie indywidualnej odpowiedzi pacjenta.

Dawkowanie podtrzymujące

Dawka podtrzymująca zazwyczaj wynosi od 10 do 20 mg na dobę. Ważne jest, aby kontynuować leczenie pod nadzorem specjalisty, aby zapewnić stabilność kliniczną.

Dawkowanie w specjalnych populacjach

U osób starszych oraz pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby może być konieczne dostosowanie dawki. Lekarz powinien ocenić ryzyko i korzyści, dostosowując leczenie do potrzeb pacjenta.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na olanzapinę

Egolanza nie powinna być stosowana u osób z nadwrażliwością na olanzapinę lub jakikolwiek inny składnik leku. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych należy natychmiast przerwać stosowanie i skonsultować się z lekarzem.

Ciężkie zaburzenia wątroby

Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami funkcji wątroby nie powinni przyjmować tego leku. Olanzapina jest metabolizowana w wątrobie, dlatego istnieje ryzyko nasilenia działania toksycznego w przypadku niewydolności tego organu.

Interakcje z innymi lekami

Leki wpływające na układ nerwowy

Olanzapina może nasilać działanie innych leków wpływających na ośrodkowy układ nerwowy, takich jak benzodiazepiny i opiace. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tych substancji.

Leki metabolizowane przez cytochrom P450

Metabolizm olanzapiny może być zmieniony przez inne leki wpływające na izoenzymy cytochromu P450, takie jak karbamazepina czy fluoksetyna. Ważne jest monitorowanie pacjenta w przypadku stosowania takich kombinacji.

Alkohol

Alkohol może nasilać działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy olanzapiny, co może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych. Zaleca się unikanie spożycia alkoholu podczas terapii.

Możliwe działania niepożądane

Zaburzenia metaboliczne

Stosowanie olanzapiny może prowadzić do zaburzeń metabolicznych, takich jak przyrost masy ciała, hiperglikemia oraz dyslipidemia. Regularna kontrola parametrów metabolicznych jest zalecana podczas leczenia.

Zaburzenia układu nerwowego

Pacjenci mogą doświadczać senności, zawrotów głowy oraz niepokoju. Objawy te często ustępują w miarę kontynuacji leczenia, jednak mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie.

Zaburzenia przewodu pokarmowego

Olanzapina może powodować objawy ze strony przewodu pokarmowego, takie jak suchość w ustach, zaparcia oraz zwiększone łaknienie. W przypadku uporczywych dolegliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie

Jedzenie nie wpływa znacząco na wchłanianie olanzapiny, dlatego lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Ważne jest, aby stosować lek regularnie o tej samej porze dnia.

Spożywanie alkoholu

Ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych, takich jak senność i upośledzenie funkcji psychomotorycznych, zaleca się unikanie spożywania alkoholu podczas terapii olanzapiną.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Zaburzenia metaboliczne

Pacjenci z chorobami metabolicznymi, takimi jak cukrzyca, powinni być szczególnie ostrożni podczas stosowania leku. Regularne monitorowanie poziomu glukozy i lipidów jest zalecane.

Choroby sercowo-naczyniowe

Egolanza może wpływać na wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie, co jest szczególnie istotne u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi. Konieczne są regularne kontrole i monitorowanie stanu zdrowia.

Stosowanie u osób starszych

Osoby starsze są bardziej podatne na działania niepożądane, takie jak zawroty głowy i sedacja. Konieczne jest ostrożne dostosowanie dawki i regularne monitorowanie stanu zdrowia tych pacjentów.

Każda decyzja związana z leczeniem powinna być podejmowana w porozumieniu z lekarzem lub farmaceutą.