Eliquis to doustny lek przeciwzakrzepowy stosowany w celu zapobiegania zakrzepom krwi, szczególnie u pacjentów z migotaniem przedsionków, po operacjach ortopedycznych oraz w leczeniu zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej. Działa poprzez hamowanie działania czynnika Xa, co zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepów.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Apiksaban jest główną substancją czynną leku Eliquis, odpowiedzialną za jego działanie przeciwzakrzepowe. Jako inhibitor czynnika Xa, apiksaban redukuje ryzyko tworzenia się zakrzepów w krwiobiegu. Dzięki swojemu specyficznemu mechanizmowi działania, skutecznie zapobiega powikłaniom zakrzepowo-zatorowym.

Substancje pomocnicze

Eliquis zawiera także kilka substancji pomocniczych, które wspomagają jego stabilność i wchłanianie. Laktoza jednowodna oraz celuloza mikrokrystaliczna są wypełniaczami, zapewniającymi odpowiednią masę i konsystencję tabletki. Kroskarmeloza sodowa ułatwia rozpadowi tabletek w przewodzie pokarmowym, co zwiększa efektywność leku. Laurylosiarczan sodu pełni rolę surfaktantu, który poprawia rozpuszczalność składników aktywnych. Magnezu stearynian używany jest jako środek poślizgowy, który ułatwia proces produkcji tabletek.

Mechanizm działania

Inhibitor czynnika Xa

Eliquis działa jako inhibitor czynnika Xa, kluczowego enzymu w kaskadzie krzepnięcia krwi. Blokując ten enzym, apiksaban zmniejsza tworzenie się trombiny i w efekcie zapobiega tworzeniu się skrzepów. Dzięki temu mechanizmowi, Eliquis jest stosowany w profilaktyce i leczeniu różnych schorzeń zakrzepowo-zatorowych.

Wskazania do stosowania

Profilaktyka udaru mózgu i zatorowości systemowej

Eliquis jest zalecany w zapobieganiu udarom mózgu i zatorowości systemowej u pacjentów z migotaniem przedsionków. Dzięki swojemu działaniu przeciwzakrzepowemu, redukuje ryzyko poważnych powikłań związanych z nieprawidłowym krzepnięciem krwi. Jest szczególnie wskazywany u pacjentów, u których inne formy terapii antykoagulacyjnej są niewystarczające.

Leczenie i profilaktyka zakrzepicy żył głębokich (DVT) i zatorowości płucnej (PE)

Eliquis jest skuteczny w leczeniu zakrzepicy żył głębokich (DVT) oraz zatorowości płucnej (PE). Stosowany zarówno w ostrej fazie tych schorzeń, jak i w długoterminowej profilaktyce ich nawrotów. Regularne stosowanie leku znacząco zmniejsza ryzyko powikłań związanych z zakrzepicą.

Dawkowanie

Standardowe dawkowanie

Standardowe dawkowanie Eliquis zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta i zalecenia lekarza. Najczęściej stosuje się dawkę 5 mg dwa razy na dobę. W niektórych przypadkach dawki mogą być modyfikowane w zależności od stanu zdrowia pacjenta i specyfiki leczonego schorzenia.

Dostosowanie dawki w przypadku niewydolności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek może być konieczne dostosowanie dawki. Zaleca się ścisłą kontrolę czynności nerek oraz dostosowanie terapii w oparciu o wyniki badań laboratoryjnych. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek należy zachować szczególną ostrożność lub rozważyć inne opcje terapeutyczne.

Zalecenia dla pacjentów w podeszłym wieku

U osób starszych stosowanie Eliquis wymaga szczególnej uwagi. Ze względu na większe ryzyko interakcji i działań niepożądanych, może być konieczne dostosowanie dawki. Zaleca się regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta oraz konsultację z lekarzem w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną

Przeciwwskazaniem do stosowania Eliquis jest nadwrażliwość na apiksaban lub którąkolwiek inną substancję pomocniczą. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Aktywne klinicznie krwawienie

Eliquis nie powinien być stosowany u pacjentów z aktywnym klinicznie krwawieniem. Ze względu na ryzyko nasilenia krwawienia, konieczna jest ocena stanu zdrowia pacjenta i rozważenie alternatywnych metod leczenia.

Interakcje z innymi lekami

Inhibitory CYP3A4 i P-gp

Interakcje z inhibitorami CYP3A4 i P-gp mogą zwiększać stężenie Eliquis we krwi. Leki takie jak ketokonazol, itrakonazol czy worykonazol mogą nasilać działanie apiksabanu, zwiększając ryzyko krwawienia.

Induktory CYP3A4 i P-gp

Induktory CYP3A4 i P-gp mogą obniżać skuteczność Eliquis. Leki takie jak ryfampicyna, fenytoina czy karbamazepina mogą zmniejszyć stężenie apiksabanu we krwi, co może prowadzić do utraty jego działania przeciwzakrzepowego.

Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe

Stosowanie Eliquis razem z innymi lekami przeciwzakrzepowymi lub przeciwpłytkowymi zwiększa ryzyko krwawienia. Zaleca się ostrożność i regularne monitorowanie pacjentów stosujących takie kombinacje leków.

Możliwe działania niepożądane

Krwawienia

Jednym z najczęstszych działań niepożądanych Eliquis są krwawienia. Mogą obejmować krwawienia z nosa, krwawienia z przewodu pokarmowego czy krwiomocz. W przypadku wystąpienia objawów ciężkiego krwawienia, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Niedokrwistość

Niedokrwistość może wystąpić w wyniku długotrwałego stosowania Eliquis. Objawy mogą obejmować zmęczenie, bladość skóry i osłabienie. Regularne badania morfologiczne krwi mogą pomóc w monitorowaniu tego ryzyka.

Reakcje nadwrażliwości

Reakcje nadwrażliwości na Eliquis są rzadkie, ale mogą wystąpić. Mogą obejmować wysypkę, świąd czy obrzęk naczynioruchowy. W takim przypadku należy przerwać stosowanie leku i zasięgnąć porady lekarskiej.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ posiłków na wchłanianie leku

Eliquis można przyjmować niezależnie od posiłków. Posiłki nie mają znaczącego wpływu na wchłanianie apiksabanu z przewodu pokarmowego. Regularność przyjmowania leku jest jednak kluczowa dla utrzymania jego skuteczności.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko krwawienia

Podczas stosowania Eliquis istnieje zwiększone ryzyko krwawienia. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z chorobami zwiększającymi to ryzyko oraz monitorować objawy krwawienia.

Przerwanie leczenia przed zabiegami chirurgicznymi

W przypadku planowanych zabiegów chirurgicznych może być konieczne tymczasowe przerwanie stosowania Eliquis. Decyzję o wstrzymaniu leku powinien podjąć lekarz, uwzględniając ryzyko krwawienia oraz potrzeby pacjenta.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby stosowanie Eliquis wymaga szczególnej ostrożności. Zaleca się ocenę czynności wątroby oraz dostosowanie dawki lub wybór alternatywnego leczenia w przypadku ciężkiej niewydolności.