Entocort to lek zawierający budezonid, stosowany przede wszystkim w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, działający przeciwzapalnie w obrębie jelit. Dzięki formie kapsułek o przedłużonym uwalnianiu, zapewnia miejscowe działanie w jelicie z minimalnym wpływem na organizm, co zmniejsza ryzyko ogólnoustrojowych skutków ubocznych.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Entocort zawiera jako substancję czynną budezonid, który jest syntetycznym glikokortykosteroidem o działaniu przeciwzapalnym. Budezonid działa miejscowo w przewodzie pokarmowym, co minimalizuje ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Dzięki swojej strukturze chemicznej budezonid charakteryzuje się wysokim powinowactwem do receptorów glikokortykosteroidowych.

Substancje pomocnicze

W skład Entocort wchodzą również substancje pomocnicze, które wspomagają wchłanianie i utrzymanie stabilności leku. Do typowych substancji pomocniczych należą celuloza mikrokrystaliczna, laktoza jednowodna oraz stearynian magnezu. Składniki te są nieaktywne i służą głównie do formowania tabletki lub kapsułki.

Mechanizm działania

Entocort działa poprzez hamowanie reakcji zapalnych w jelicie, co jest osiągane dzięki powinowactwu budezonidu do receptorów glikokortykosteroidowych. Lek redukuje produkcję mediatorów zapalnych, takich jak cytokiny, co zmniejsza obrzęk i ból związany z zapaleniem. Dzięki działaniu miejscowemu, budezonid minimalizuje działanie systemowe i zmniejsza ryzyko związanych z nim działań niepożądanych.

Wskazania do stosowania

Entocort jest wskazany do leczenia chorób zapalnych jelit, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Lek jest szczególnie skuteczny w przypadku łagodnych do umiarkowanych postaci tych chorób. Stosuje się go także w leczeniu innych schorzeń zapalnych przewodu pokarmowego pod kontrolą lekarza.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Zalecana dawka dla dorosłych wynosi zazwyczaj 9 mg na dobę, podawana w postaci jednej lub wielu dawek. Dawkowanie może być dostosowane przez lekarza w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie. Ważne jest, aby nie przekraczać zaleconej dawki bez konsultacji z lekarzem.

Dawkowanie u dzieci

Dawkowanie u dzieci powinno być indywidualnie dostosowane i ściśle nadzorowane przez lekarza. Ze względu na potencjalne działania niepożądane, stosowanie budezonidu u dzieci wymaga szczególnej ostrożności. Zwykle zaleca się niższe dawki niż te stosowane u dorosłych.

Dawkowanie w przypadku niewydolności nerek lub wątroby

Pacjenci z niewydolnością wątroby mogą wymagać modyfikacji dawkowania, ponieważ budezonid jest metabolizowany w wątrobie. Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek nie wymaga zazwyczaj dostosowania dawki, ale należy zachować ostrożność i monitorować pacjenta pod kątem działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Entocort jest przeciwwskazany u pacjentów z nadwrażliwością na budezonid lub jakikolwiek inny składnik preparatu. Nie powinno się go stosować u osób z nieleczonymi zakażeniami bakteryjnymi, wirusowymi lub grzybiczymi. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby powinni unikać stosowania leku bez konsultacji z lekarzem.

Interakcje z innymi lekami

Leki wpływające na metabolizm Entocort

Inhibitory cytochromu P450, takie jak ketokonazol, mogą zwiększać stężenie budezonidu we krwi, co może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych. Induktory, takie jak ryfampicyna, mogą z kolei zmniejszać jego skuteczność. Zaleca się ostrożność i konsultację z lekarzem przed rozpoczęciem terapii łączonej.

Alkohol i substancje psychoaktywne

Nie zaleca się spożywania alkoholu podczas leczenia Entocortem, ponieważ może on nasilać działania niepożądane. Substancje psychoaktywne również mogą wpływać na skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leku. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku regularnego spożywania alkoholu lub innych substancji.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane występujące często

Do częstych działań niepożądanych należą bóle głowy, nudności oraz bóle brzucha. Mogą również wystąpić objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak zgaga czy wzdęcia. W większości przypadków są one łagodne i ustępują samoistnie po pewnym czasie.

Działania niepożądane występujące rzadko

Rzadkie działania niepożądane obejmują reakcje alergiczne, takie jak wysypka czy świąd skóry. Mogą również wystąpić zmiany w morfologii krwi, takie jak leukopenia. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów należy skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie

Entocort można przyjmować niezależnie od posiłków. Nie stwierdzono istotnego wpływu jedzenia na wchłanianie leku. Ważne jest jednak, aby stosować się do zaleceń lekarza dotyczących dawkowania.

Stosowanie z napojami

Lek należy popijać wodą i unikać jednoczesnego spożywania soku grejpfrutowego, który może wpływać na metabolizm budezonidu. Sok grejpfrutowy może zwiększać stężenie leku w organizmie i nasilać jego działania niepożądane.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci z cukrzycą, osteoporozą czy wysokim ciśnieniem krwi powinni stosować Entocort pod ścisłą kontrolą lekarza. Stosowanie leku u osób z zaburzeniami czynności wątroby wymaga szczególnej ostrożności. Ważne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta podczas terapii.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie Entocort w ciąży powinno być rozważane jedynie wtedy, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Budezonid przenika do mleka matki, dlatego jego stosowanie podczas karmienia piersią powinno być omówione z lekarzem. Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Entocort nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów ani obsługę maszyn, jednak indywidualna reakcja na lek może się różnić. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy, zaleca się ostrożność. Pacjenci powinni unikać sytuacji wymagających pełnej koncentracji, jeśli czują się nieswojo po przyjęciu leku.