Epilantin to lek stosowany w leczeniu padaczki, który działa poprzez stabilizację elektrycznej aktywności mózgu i zapobieganie napadom drgawkowym. Należy go stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, ponieważ może powodować działania niepożądane, takie jak zawroty głowy czy problemy z koordynacją.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Fenytoina jest głównym składnikiem aktywnym leku Epilantin. Jest to związek chemiczny stosowany powszechnie w leczeniu padaczki. Działa poprzez stabilizację błon komórkowych neuronów, co zmniejsza ich nadmierną pobudliwość.

Substancje pomocnicze

Epilantin zawiera również kilka substancji pomocniczych, które wspomagają jego formę i stabilność. Laktoza jednowodna pełni rolę wypełniacza, celuloza mikrokrystaliczna jest stosowana jako środek wiążący, a skrobia kukurydziana działa jako środek dyspergujący. Stearynian magnezu i talk są wykorzystywane jako substancje antyadhezyjne i poprawiające właściwości tabletek.

Mechanizm działania

Mechanizm molekularny fenytoiny

Fenytoina działa poprzez hamowanie kanałów sodowych w błonach komórkowych neuronów. Blokuje powtarzające się wyładowania elektryczne, co zapobiega propagacji impulsów nerwowych. Dzięki temu dochodzi do stabilizacji aktywności neuronów i zmniejszenia liczby napadów padaczkowych.

Działanie na poziomie komórkowym

Na poziomie komórkowym, fenytoina zmniejsza pobudliwość komórek nerwowych. Umożliwia to kontrolowanie nadmiernej aktywności neuronów, co jest kluczowe w terapii padaczki. Fenytoina pomaga w utrzymaniu równowagi jonowej w obrębie komórek nerwowych.

Wskazania do stosowania

Padaczka

Epilantin jest wskazany w leczeniu różnych typów padaczki, w tym napadów toniczno-klonicznych i częściowych. Lek ten pomaga w redukcji częstotliwości napadów i ich intensywności. Stosowanie go może poprawić jakość życia pacjentów z padaczką.

Drgawki pooperacyjne

Lek stosuje się także w zapobieganiu drgawkom po operacjach neurochirurgicznych. Jest pomocny w sytuacjach, gdy ryzyko wystąpienia drgawek jest podwyższone. Dzięki temu pacjenci po operacjach mogą przechodzić spokojniejszy proces rekonwalescencji.

Dawkowanie

Dorośli

Dawkowanie fenytoiny u dorosłych zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz odpowiedzi na lek. Zwykle rozpoczyna się od dawki początkowej, która jest stopniowo zwiększana. Ważne jest monitorowanie poziomu leku we krwi, aby zapewnić jego skuteczność i bezpieczeństwo.

Dzieci

Dawkowanie u dzieci jest zdeterminowane przez ich masę ciała i stan kliniczny. Zaleca się ostrożne dostosowywanie dawki, aby uniknąć działań niepożądanych. Regularne kontrole poziomu fenytoiny są niezbędne w tej grupie pacjentów.

Dawkowanie specjalne w niewydolności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek konieczne może być dostosowanie dawki. W takich przypadkach ważne jest ścisłe monitorowanie poziomu leku we krwi. Niewydolność nerek może wpływać na metabolizm i eliminację fenytoiny.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na fenytoinę

Epilantin nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na fenytoinę. Może to prowadzić do reakcji alergicznych, które mogą być niebezpieczne. W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości, lek należy natychmiast odstawić.

Ostrożność w przypadkach niewydolności wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby konieczna jest ostrożność przy stosowaniu fenytoiny. Wątroba odgrywa kluczową rolę w metabolizmie leku, a jej niewydolność może prowadzić do kumulacji fenytoiny. Może być konieczne dostosowanie dawki i częstsze monitorowanie.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami przeciwpadaczkowymi

Fenytoina może wchodzić w interakcje z innymi lekami przeciwpadaczkowymi. Może to prowadzić do wzajemnego osłabienia lub nasilenia ich działania. Ważne jest dokładne monitorowanie pacjentów, którzy przyjmują wiele leków przeciwpadaczkowych.

Interakcje z antykoagulantami

Interakcje z antykoagulantami, takimi jak warfaryna, mogą wpłynąć na skuteczność tych leków. Fenytoina może zmieniać metabolizm antykoagulantów, co wpływa na ich działanie przeciwzakrzepowe. Konieczne jest regularne monitorowanie parametrów krzepliwości krwi.

Interakcje z lekami zmieniającymi metabolizm wątrobowy

Fenytoina może wchodzić w interakcje z lekami, które wpływają na metabolizm wątrobowy. Może to prowadzić do zmian stężenia tych leków we krwi. Dlatego ważne jest ścisłe monitorowanie terapii u pacjentów przyjmujących takie leki.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane ze strony układu nerwowego

Epilantin może powodować szereg działań niepożądanych ze strony układu nerwowego. Należą do nich zawroty głowy, senność oraz ataksja. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić cięższe zaburzenia neurologiczne.

Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego

W przypadku układu pokarmowego, fenytoina może prowadzić do nudności, wymiotów oraz zaparć. Niekiedy mogą wystąpić bardziej poważne objawy, takie jak uszkodzenie wątroby. Ważne jest monitorowanie objawów ze strony przewodu pokarmowego podczas terapii.

Reakcje skórne

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje skórne, w tym wysypki i świąd. W ciężkich przypadkach może dojść do zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznej nekrolizy naskórka. Każda zmiana skórna powinna być zgłoszona lekarzowi.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ pokarmu na wchłanianie

Pokarm może wpływać na wchłanianie fenytoiny z przewodu pokarmowego. Zazwyczaj zaleca się przyjmowanie leku w regularnych odstępach czasu, niezależnie od posiłków. Ważne jest jednak, aby zachować spójność w sposobie przyjmowania leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie poziomu fenytoiny we krwi

Regularne monitorowanie stężenia fenytoiny we krwi jest kluczowe dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa terapii. Niskie stężenie może prowadzić do braku kontroli nad napadami, podczas gdy wysokie – do toksyczności. Dlatego ważne jest regularne wykonywanie badań krwi.

Ryzyko teratogenności

Fenytoina może zwiększać ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u płodu, dlatego kobiety w ciąży powinny stosować lek wyłącznie wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. W przypadku planowania ciąży zaleca się konsultację z lekarzem. Istotne jest rozważenie korzyści i ryzyka związanych z terapią.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U osób starszych istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych z fenytoiną. Może być konieczne dostosowanie dawki oraz częstsze monitorowanie pacjentów w tej grupie wiekowej. Szczególna ostrożność jest zalecana ze względu na możliwość wystąpienia interakcji lekowych.