Erlotinib Zentiva

« Back to Glossary Index

Erlotinib Zentiva to lek stosowany w leczeniu niektórych rodzajów raka płuc oraz trzustki, działający poprzez blokowanie receptorów naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), co hamuje wzrost komórek nowotworowych. Ważne jest, aby stosować go zgodnie z zaleceniami lekarza, ponieważ może powodować działania niepożądane, takie jak wysypka skórna czy biegunka.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki powlekane150 mg30 tabletekZentiva

Skład

Substancje czynne

  • Erlotinib

Substancje pomocnicze

  • Laktoza jednowodna
  • Kroskarmeloza sodowa
  • Celuloza mikrokrystaliczna
  • Hydroksypropyloceluloza
  • Talk
  • Magnezu stearynian

Mechanizm działania

Erlotinib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Działa poprzez blokowanie aktywności enzymów, które są odpowiedzialne za wzrost i proliferację komórek nowotworowych. W rezultacie hamuje on rozwój i rozprzestrzenianie się guzów nowotworowych.

Wskazania do stosowania

Nowotwory płuca

Erlotinib Zentiva jest stosowany w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca z mutacją EGFR. Przyjmuje się go zazwyczaj po niepowodzeniu wcześniejszej chemioterapii.

Nowotwory trzustki

Lek ten jest także wskazany w połączeniu z gemcytabiną w leczeniu postępującego raka trzustki. Przeznaczony jest dla pacjentów, u których nie można zastosować chirurgicznego usunięcia guza.

Dawkowanie

Standardowe dawki dla dorosłych

Zalecana dawka początkowa to 150 mg na dobę przyjmowana doustnie, co najmniej godzinę przed lub dwie godziny po posiłku. Ważne jest, aby przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących dawkowania.

Modyfikacje dawkowania w przypadku zaburzeń czynności wątroby

U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby dawkowanie może wymagać dostosowania. Konieczna jest ścisła kontrola czynności wątroby podczas leczenia.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki leku

Nie należy stosować leku Erlotinib Zentiva u osób z nadwrażliwością na erlotinib lub którykolwiek z jego składników pomocniczych.

Ciąża i karmienie piersią

Erlotinib Zentiva jest przeciwwskazany w okresie ciąży oraz karmienia piersią. Może powodować szkodliwe skutki dla płodu lub niemowlęcia.

Interakcje z innymi lekami

Leki wpływające na metabolizm Erlotinibu

Erlotinib jest metabolizowany w wątrobie przy udziale enzymów CYP3A4, CYP1A2 i CYP2C8. Leki takie jak ketokonazol czy ryfampicyna mogą wpływać na jego metabolizm, zwiększając bądź zmniejszając jego stężenie we krwi.

Interakcje z inhibitorami i induktorami CYP3A4

Inhibitory CYP3A4, takie jak itrakonazol, mogą zwiększać stężenie erlotinibu w organizmie. Z kolei induktory, takie jak karbamazepina, mogą je obniżać, co wymaga modyfikacji dawki.

Możliwe działania niepożądane

Często występujące działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane to wysypka skórna, biegunka oraz jadłowstręt. Objawy te zazwyczaj ustępują po dostosowaniu dawki lub leczeniu objawowym.

Rzadkie, ale poważne działania niepożądane

Rzadko mogą wystąpić poważne działania jak śródmiąższowe zapalenie płuc czy ciężka choroba wątroby. W takich przypadkach konieczne jest natychmiastowe przerwanie leczenia.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ posiłków na wchłanianie Erlotinibu

Posiłki mogą wpływać na wchłanianie erlotinibu, dlatego zaleca się przyjmowanie leku co najmniej godzinę przed lub dwie godziny po posiłku. Wpływ jedzenia może prowadzić do zmienności stężenia leku we krwi.

Zalecenia dotyczące spożycia z sokiem grejpfrutowym

Należy unikać spożywania soku grejpfrutowego podczas leczenia erlotinibem, gdyż może on zwiększać stężenie leku we krwi, prowadząc do nasilenia działań niepożądanych.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie czynności wątroby

Podczas leczenia erlotinibem konieczne jest regularne monitorowanie czynności wątroby. W przypadku pogorszenia funkcji wątroby dawka leku może wymagać dostosowania.

Ryzyko wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc

Istnieje ryzyko wystąpienia śródmiąższowego zapalenia płuc, które może być groźne dla życia. Pacjenci powinni zgłaszać wszelkie objawy ze strony układu oddechowego, takie jak duszność czy kaszel, lekarzowi prowadzącemu.