Escitalopram Aurovitas to lek przeciwdepresyjny z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), stosowany w leczeniu depresji oraz zaburzeń lękowych. Działa poprzez zwiększenie poziomu serotoniny w mózgu, co może poprawić nastrój i zmniejszyć objawy lęku.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Escitalopram Aurovitas zawiera escitalopram jako substancję czynną, która jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Escitalopram jest enancjomerem citalopramu i działa poprzez zwiększenie dostępności serotoniny w synapsach neuronalnych, co prowadzi do poprawy nastroju u pacjentów z depresją i zaburzeniami lękowymi.

Substancje pomocnicze

W skład Escitalopramu Aurovitas wchodzą również substancje pomocnicze, takie jak: celuloza mikrokrystaliczna, dwutlenek krzemu, glicerol, magnezu stearynian, skrobia żelowana oraz laktoza jednowodna. Substancje te są niezbędne do właściwego formowania tabletki i zapewniają jej stabilność oraz biodostępność.

Mechanizm działania

Escitalopram działa poprzez selektywne hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach mózgowych. Poprzez zwiększenie stężenia serotoniny w synapsach, escitalopram wpływa korzystnie na nastrój, łagodząc objawy depresji oraz zaburzeń lękowych. Mechanizm ten jest typowy dla leków z grupy SSRI, które są szeroko stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych.

Wskazania do stosowania

Escitalopram Aurovitas jest wskazany do stosowania w leczeniu depresji o różnym nasileniu, w tym depresji ciężkiej z objawami lękowymi. Ponadto, lek ten jest skuteczny w terapii zaburzeń lękowych, takich jak lęk uogólniony, zaburzenia lękowe społeczne oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Lekarze mogą przepisywać ten lek również w przypadku ataków paniki, także u pacjentów z agorafobią.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Zalecana dawka początkowa dla dorosłych wynosi 10 mg na dobę, przyjmowana doustnie. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do maksymalnie 20 mg na dobę po ocenie stanu pacjenta przez lekarza. Ważne jest, aby działania lekarstwa były monitorowane, a dawki dostosowywane indywidualnie.

Dawkowanie u osób starszych

U osób starszych zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 5 mg na dobę, ze względu na zmniejszoną wydolność nerek i wątroby oraz zwiększone ryzyko działań niepożądanych. Dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę, jednak tylko pod ścisłym nadzorem lekarza.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży

Escitalopram Aurovitas nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia, ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. W przypadku młodzieży, decyzja o zastosowaniu leku powinna być podjęta przez specjalistę.

Modyfikacje dawek w przypadku niewydolności nerek lub wątroby

U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek nie jest konieczna modyfikacja dawki. Natomiast w przypadku niewydolności wątroby, zaleca się rozpoczęcie leczenia od niższej dawki 5 mg na dobę, z możliwością zwiększenia do maksymalnie 10 mg dziennie.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na escitalopram

Leku nie należy stosować u pacjentów z nadwrażliwością na escitalopram lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Objawy nadwrażliwości mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk lub trudności w oddychaniu.

Inne przeciwwskazania

Escitalopram jest przeciwwskazany u pacjentów przyjmujących inhibitory monoaminooksydazy (MAO) lub w ciągu 14 dni od zakończenia ich stosowania. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z wrodzonym zespołem długiego QT lub z zaburzeniami rytmu serca.

Interakcje z innymi lekami

Leki wpływające na układ serotoninergiczny

Jednoczesne stosowanie escitalopramu z innymi lekami wpływającymi na układ serotoninergiczny, takimi jak tryptany, TLPD lub lit, może zwiększać ryzyko zespołu serotoninowego. Dlatego takie leczenie powinno być prowadzone z zachowaniem szczególnej ostrożności.

Leki przeciwzakrzepowe i niesteroidowe leki przeciwzapalne

Escitalopram może zwiększać ryzyko krwawienia, zwłaszcza gdy jest stosowany z lekami przeciwzakrzepowymi, takimi jak warfaryna, czy też z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem objawów krwawienia.

Inhibitory MAO

Zdecydowanie przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie escitalopramu z inhibitorami MAO, z uwagi na ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Należy zachować co najmniej 14-dniowy odstęp pomiędzy zakończeniem stosowania inhibitorów MAO a rozpoczęciem terapii escitalopramem.

Możliwe działania niepożądane

Częste działania niepożądane

Do częstych działań niepożądanych należą: ból głowy, zawroty głowy, nudności, suchość w ustach oraz zwiększona potliwość. Objawy te zazwyczaj ustępują po kilku tygodniach stosowania leku.

Rzadkie działania niepożądane

Rzadziej mogą wystąpić drżenia, zaburzenia snu, zmniejszenie apetytu i zmiany w masie ciała. Niekiedy pacjenci zgłaszają także zaburzenia seksualne, takie jak opóźniony wytrysk czy trudności w osiągnięciu orgazmu.

Bardzo rzadkie działania niepożądane

Bardzo rzadko mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne, w tym anafilaksja, a także zespół serotoninowy, który wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Objawy zespołu serotoninowego to m.in. szybki wzrost ciśnienia krwi, gorączka, drgawki i zaburzenia świadomości.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Spożywanie alkoholu

Podczas terapii escitalopramem zaleca się unikanie spożywania alkoholu. Mimo że lek nie wchodzi w bezpośrednie interakcje z alkoholem, jego działanie może nasilić depresję układu nerwowego, zwiększając ryzyko niepożądanych reakcji.

Interakcje z pokarmem

Escitalopram można przyjmować niezależnie od posiłków, co oznacza, że nie ma znaczących interakcji z pokarmem. Jednakże, przyjmowanie leku z jedzeniem może zmniejszyć ryzyko wystąpienia nudności.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko samobójstw i myśli samobójczych

W początkowym okresie leczenia escitalopramem obserwuje się zwiększone ryzyko myśli i zachowań samobójczych, zwłaszcza u młodych dorosłych. Dlatego kluczowe jest monitorowanie pacjentów pod kątem takich objawów.

Zespół serotoninowy

Zespół serotoninowy jest poważnym stanem, który może wystąpić w wyniku interakcji z innymi lekami serotoninergicznymi. Pacjenci powinni być świadomi objawów, takich jak pobudzenie, halucynacje, szybki puls i drżenie mięśni.

Specjalne środki ostrożności u pacjentów z chorobami wątroby lub nerek

Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinni skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii. Może być konieczne dostosowanie dawki escitalopramu oraz regularne monitorowanie funkcji wątroby i nerek.

Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania escitalopramu lub wystąpienia niepożądanych objawów, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.