Escitil

« Back to Glossary Index

Escitil to lek zawierający escitalopram, który jest stosowany w leczeniu depresji i zaburzeń lękowych poprzez zwiększenie poziomu serotoniny w mózgu. Może powodować działania niepożądane, takie jak nudności, zawroty głowy i bezsenność, dlatego jego stosowanie powinno być monitorowane przez lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki powlekane5 mg, 10 mg, 15 mg, 20 mg28 tabletekGedeon Richter

Skład

Substancje czynne

  • Escitalopram: Escitil zawiera escitalopram jako główną substancję czynną, która jest odpowiedzialna za jego działanie terapeutyczne. Escitalopram należy do grupy leków znanych jako selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), które wpływają na poziom serotoniny w mózgu.

Substancje pomocnicze

  • Dwutlenek krzemu: Stosowany jako środek przeciwzbrylający, zapewniający stabilność leku.
  • Celuloza mikrokrystaliczna: Używana jako substancja wypełniająca, która nadaje tabletkom odpowiednią strukturę.
  • Kroskarmeloza sodowa: Pełni rolę środka dyspergującego, wspomagającego rozpuszczanie tabletki.
  • Magnezu stearynian: Działa jako środek poślizgowy, ułatwiający formowanie tabletek.
  • Hypromeloza: Używana do powlekania tabletek, co ułatwia ich połykanie.
  • Laktoza jednowodna: Stanowi substancję wypełniającą, która może wpływać na konsystencję tabletki.
  • Makrogol: Służy jako środek wiążący i zwiększający stabilność farmaceutyczną.
  • Tytanu dwutlenek: Dodawany jako barwnik, nadający tabletkom kolor.

Mechanizm działania

Działanie na układ serotoninowy

Escitalopram działa poprzez zwiększenie poziomu serotoniny, kluczowego neuroprzekaźnika w mózgu. Serotonina odgrywa istotną rolę w regulacji nastroju, snu i odczuwania przyjemności. Wpływając na układ serotoninowy, escitalopram może poprawiać objawy depresji i lęku.

Selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)

Escitalopram należy do grupy SSRI, które działają poprzez blokowanie wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach. Dzięki temu więcej tego neuroprzekaźnika jest dostępne w synapsach, co może prowadzić do poprawy nastroju i redukcji objawów lękowych. SSRI są uznawane za skuteczne i bezpieczne leki w leczeniu zaburzeń depresyjnych i lękowych.

Wskazania do stosowania

Zaburzenia depresyjne

Escitil jest zalecany w leczeniu dużych epizodów depresyjnych, które utrudniają codzienne funkcjonowanie pacjenta. Regularne stosowanie leku może prowadzić do poprawy nastroju oraz zwiększenia aktywności i zainteresowania życiem.

Zaburzenia lękowe

Lek ten jest również stosowany w terapii zaburzeń lękowych, takich jak lęk uogólniony czy napady paniki. Dzięki swojemu działaniu na układ serotoninowy, escitalopram może pomóc w redukcji objawów lęku, takich jak niepokój, nerwowość i napięcie.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne

Escitalopram może być stosowany w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych (OCD), które charakteryzują się nawracającymi myślami i zachowaniami przymusowymi. Leczenie może prowadzić do zmniejszenia nasilenia objawów oraz poprawy jakości życia pacjenta.

Dawkowanie

Dawkowanie początkowe

Zalecana dawka początkowa escitalopramu wynosi zazwyczaj 10 mg na dobę. Dawkę tę można dostosować w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz odpowiedzi na leczenie. Ważne jest, aby rozpocząć terapię od niskiej dawki i stopniowo ją zwiększać.

Dawkowanie podtrzymujące

Dawka podtrzymująca escitalopramu może wynosić od 10 mg do 20 mg na dobę. Dawka ta zapewnia stabilność terapeutyczną oraz utrzymanie efektów leczenia. Regularne kontrole lekarskie są niezbędne do monitorowania skuteczności i bezpieczeństwa terapii.

Modyfikacja dawki w zależności od stanu klinicznego

W niektórych przypadkach, takich jak pacjenci z niewydolnością wątroby lub nerek, konieczne może być dostosowanie dawki leku. Lekarz prowadzący oceni stan pacjenta i zdecyduje o odpowiedniej modyfikacji dawkowania, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność terapii.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na escitalopram

Escitil nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na escitalopram lub jakikolwiek inny składnik leku. Reakcje alergiczne mogą objawiać się wysypką, świądem, obrzękiem lub trudnościami w oddychaniu. W przypadku wystąpienia objawów alergii, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Jednoczesne stosowanie z inhibitorami MAO

Stosowanie escitalopramu jednocześnie z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) jest przeciwwskazane, ponieważ może prowadzić do poważnych interakcji. Takie połączenie może zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, który jest potencjalnie zagrażającym życiu stanem. Należy zachować odpowiedni odstęp czasowy między stosowaniem tych leków.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z inhibitorami MAO

Jednoczesne stosowanie escitalopramu i inhibitorów MAO może prowadzić do ciężkich działań niepożądanych, w tym zespołu serotoninowego. Objawy tego zespołu obejmują pobudzenie, halucynacje, tachykardię, wahania ciśnienia krwi oraz hipertermię. Pacjenci powinni unikać takich kombinacji i przestrzegać zaleceń lekarza.

Interakcje z lekami wpływającymi na układ serotoniny

Inne leki wpływające na poziom serotoniny, takie jak tryptany, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne czy lit, mogą wchodzić w interakcje z escitalopramem. Możliwe jest zwiększenie ryzyka zespołu serotoninowego, dlatego pacjenci powinni być stale monitorowani przez lekarza w przypadku jednoczesnego stosowania tych leków.

Interakcje z lekami przeciwkrzepliwymi

Escitalopram może wpływać na działanie leków przeciwkrzepliwych, takich jak warfaryna, zwiększając ryzyko krwawień. W przypadku takiego połączenia konieczne może być częstsze monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi, a w razie potrzeby dostosowanie dawki leków przez lekarza.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane ze strony układu nerwowego

Stosowanie escitalopramu może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych, takich jak bóle głowy, zawroty głowy czy bezsenność. W niektórych przypadkach pacjenci mogą doświadczać także lęku, drżenia czy nerwowości. Zazwyczaj objawy te są łagodne i ustępują samoistnie w trakcie dalszej terapii.

Działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego

Do częstych działań niepożądanych escitalopramu należą nudności, wymioty oraz biegunka. Pacjenci mogą również odczuwać suchość w ustach oraz zmniejszenie apetytu. W przypadku nasilenia się tych objawów warto skonsultować się z lekarzem w celu ewentualnej modyfikacji leczenia.

Działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego

Rzadko mogą wystąpić działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego, takie jak kołatanie serca czy wzrost ciśnienia krwi. W przypadku pacjentów z istniejącymi schorzeniami sercowo-naczyniowymi konieczne są regularne badania kontrolne oraz konsultacja z lekarzem prowadzącym.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ pokarmu na wchłanianie leku

Escitil można przyjmować niezależnie od posiłków, ponieważ pokarm nie wpływa znacząco na jego wchłanianie. Pacjenci mają możliwość dostosowania pory przyjmowania leku do swojego trybu życia, co ułatwia regularne stosowanie i poprawia komfort terapii.

Interakcje z alkoholem

Picie alkoholu podczas stosowania escitalopramu nie jest zalecane, ponieważ może nasilać działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy. Może to prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy czy zaburzenia koncentracji. Pacjenci powinni unikać spożywania alkoholu w trakcie leczenia.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko myśli samobójczych

U niektórych pacjentów, zwłaszcza młodszych dorosłych i młodzieży, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia myśli samobójczych podczas terapii escitalopramem. Konieczne jest ścisłe monitorowanie stanu psychicznego pacjentów oraz szybka interwencja medyczna w przypadku pojawienia się jakichkolwiek niepokojących objawów.

Stosowanie u pacjentów z chorobami wątroby i nerek

U pacjentów z zaburzeniami funkcji wątroby lub nerek konieczne może być dostosowanie dawki escitalopramu. Lekarz prowadzący oceni ryzyko i korzyści związane z terapią, a także ustali odpowiednią dawkę, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjenta.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku konieczne jest zachowanie ostrożności podczas stosowania escitalopramu, ze względu na możliwość wystąpienia zwiększonej wrażliwości na działanie leku. Pacjenci ci mogą wymagać mniejszych dawek oraz regularnych kontroli lekarskich w celu monitorowania skutków ubocznych i skuteczności terapii.