Forxiga to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, który działa poprzez zwiększenie wydalania glukozy z moczem, co pomaga w kontrolowaniu poziomu cukru we krwi. Może również być używany w leczeniu niewydolności serca oraz przewlekłej choroby nerek, poprawiając funkcjonowanie tych narządów.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

• Dapagliflozyna: Jest główną substancją czynną leku Forxiga. Dapagliflozyna należy do grupy leków znanych jako inhibitory kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2). Ta substancja wpływa na procesy zachodzące w organizmie, pomagając kontrolować poziom cukru we krwi.

Substancje pomocnicze

• Celuloza mikrokrystaliczna: Używana jako wypełniacz i substancja spajająca, wspomaga formowanie tabletki.
• Laktoza jednowodna: Pełni rolę rozcieńczalnika i poprawia smak tabletki. Osoby z nietolerancją laktozy powinny zachować ostrożność.
• Hypromeloza: Działa jako środek powlekający, kontrolując uwalnianie substancji czynnej.
• Krzemionka koloidalna bezwodna: Używana jako środek przeciwzbrylający, zapobiega sklejaniu się cząsteczek tabletki.
• Magnezu stearynian: Działa jako środek poślizgowy, ułatwiając produkcję tabletek.
• Tytanu dwutlenek (E171): Służy jako barwnik, nadając tabletce biały kolor.
• Żelaza tlenki i wodorotlenki (E172): Dodatkowe barwniki, które mogą wpływać na ostateczny kolor tabletki.
• Makrogol: Używany jako środek wiążący i powlekający, poprawiający właściwości tabletek.

Mechanizm działania

Działanie dapagliflozyny

Dapagliflozyna działa poprzez blokowanie kotransportera SGLT2 w nerkach. To zmniejsza reabsorpcję glukozy, prowadząc do jej wydalania z moczem i obniżenia poziomu cukru we krwi. Dzięki temu mechanizmowi dapagliflozyna wspiera kontrolę stężenia glukozy u pacjentów z cukrzycą typu 2.

Wskazania do stosowania

Cukrzyca typu 2

Forxiga jest stosowana jako lek dodatkowy u dorosłych pacjentów z cukrzycą typu 2. Pomaga obniżyć poziom cukru we krwi, gdy dieta i ćwiczenia fizyczne nie są wystarczające. Może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Niewydolność serca

Lek wykazuje korzystne działanie u pacjentów z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową. Działanie dapagliflozyny przyczynia się do zmniejszenia ryzyka hospitalizacji z powodu niewydolności serca. Może być stosowany u pacjentów zarówno z cukrzycą, jak i bez niej.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Zalecana dawka początkowa to 10 mg raz na dobę, przyjmowana niezależnie od posiłków. Dawkowanie może być dostosowane przez lekarza w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Ważne jest, aby pacjenci ściśle przestrzegali zaleceń lekarza.

Dawkowanie u osób starszych

W przypadku osób starszych nie ma potrzeby dostosowania dawki początkowej. Należy jednak zachować ostrożność, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Regularne monitorowanie stanu zdrowia jest zalecane, aby uniknąć ewentualnych działań niepożądanych.

Dostosowanie dawki w przypadku niewydolności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek może być konieczne dostosowanie dawki. W przypadku umiarkowanej niewydolności dawka wynosi 5 mg raz na dobę. Dapagliflozyna nie jest zalecana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki

Forxiga nie powinna być stosowana u pacjentów z nadwrażliwością na dapagliflozynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, świąd, obrzęk oraz trudności w oddychaniu.

Ciąża i karmienie piersią

Dapagliflozyna nie jest zalecana do stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią. Badania na zwierzętach wskazują na potencjalne ryzyko dla płodu. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas stosowania leku.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje farmakodynamiczne

Dapagliflozyna może nasilać działanie diuretyków, co prowadzi do zwiększonego ryzyka odwodnienia i obniżenia ciśnienia krwi. Może również wpływać na działanie leków przeciwnadciśnieniowych, co wymaga dostosowania terapii przez lekarza.

Interakcje farmakokinetyczne

Badania nie wykazują istotnych interakcji farmakokinetycznych z innymi lekami. Jednakże zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z lekami wpływającymi na czynność nerek. Pacjenci powinni informować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach.

Możliwe działania niepożądane

Często występujące działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują infekcje dróg moczowych, zwiększenie oddawania moczu oraz hipoglikemię, szczególnie gdy Forxiga stosowana jest z insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika. Niektóre osoby mogą również doświadczać objawów odwodnienia, takich jak zawroty głowy.

Rzadko występujące działania niepożądane

Rzadziej mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak wysypka czy obrzęk naczynioruchowy. Mogą również pojawić się problemy z nerkami, w tym ostre uszkodzenie nerek. Pacjenci powinni zgłaszać wszelkie niepokojące objawy lekarzowi.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie

Forxiga może być przyjmowana niezależnie od posiłków. Pokarm nie wpływa istotnie na wchłanianie dapagliflozyny. Jednak regularne przyjmowanie leku o tej samej porze dnia może pomóc pacjentom w utrzymaniu rutyny leczenia.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko kwasicy ketonowej

Stosowanie dapagliflozyny wiąże się z ryzykiem wystąpienia kwasicy ketonowej, nawet przy prawidłowym stężeniu glukozy we krwi. Pacjenci powinni być informowani o objawach, takich jak trudności w oddychaniu, ból brzucha czy senność.

Monitorowanie czynności nerek

Zaleca się regularne monitorowanie czynności nerek podczas leczenia Forxigą. Zmiany w czynności nerek mogą wymagać dostosowania dawki lub przerwania terapii. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z istniejącymi chorobami nerek.

Ryzyko zakażeń układu moczowego

Forxiga zwiększa ryzyko zakażeń układu moczowego, co może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak odmiedniczkowe zapalenie nerek. Pacjenci powinni być uważni na objawy zakażenia, takie jak ból pęcherza, gorączka czy pieczenie podczas oddawania moczu.