Gefitinib Accord to lek przeciwnowotworowy stosowany w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuc, działający poprzez blokowanie sygnałów wzrostu komórek nowotworowych. Jest przeznaczony dla pacjentów z określonymi mutacjami genów, które zwiększają skuteczność terapii.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 250 mg | 30 tabletek | Accord Healthcare |
Skład
Substancje czynne
Gefitinib Accord zawiera gefitynib jako substancję czynną, która jest kluczowym elementem leku odpowiedzialnym za jego działanie przeciwnowotworowe. Gefitynib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej, co oznacza, że blokuje specyficzne enzymy odpowiedzialne za wzrost komórek nowotworowych. Jego celowane działanie sprawia, że jest skuteczny szczególnie w przypadkach raka płuc z mutacjami receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR).
Substancje pomocnicze
Gefitinib Accord zawiera kilka substancji pomocniczych, które wspierają jego formułę i ułatwiają stosowanie. Są to:
- Monohydrat laktozy, który jest stosowany jako wypełniacz i stabilizator.
- Celuloza mikrokrystaliczna i kroskarmeloza sodowa, które pomagają w utrzymaniu struktury tabletki.
- Hipromeloza, która stabilizuje skład leku.
- Magnezu stearynian, działający jako środek poślizgowy.
- Tytanu dwutlenek (E171) oraz żelaza tlenki (czerwony i żółty), które są wykorzystywane jako barwniki.
- Makrogol, który zwiększa rozpuszczalność substancji czynnej.
Mechanizm działania
Inhibicja receptorów EGFR
Gefitynib działa poprzez inhibicję receptorów EGFR, co jest kluczowe w zahamowaniu wzrostu i podziału komórek nowotworowych. EGFR (receptor naskórkowego czynnika wzrostu) jest często nadmiernie aktywny w komórkach nowotworowych, co prowadzi do ich niekontrolowanego wzrostu. Blokowanie tego receptora pomaga w ograniczeniu rozwoju raka.
Blokowanie szlaków sygnałowych
Ponadto, gefitynib skutecznie blokuje szlaki sygnałowe odpowiedzialne za proliferację komórek nowotworowych. Dzięki temu hamuje procesy prowadzące do rozprzestrzeniania się choroby. Działanie to czyni go skutecznym w terapii pacjentów z rakiem płuc, zwłaszcza u tych z konkretnymi mutacjami genów.
Wskazania do stosowania
Niespecyficzny rak płuc
Gefitinib Accord jest zalecany w leczeniu niespecyficznego raka płuc, gdzie standardowe terapie nie przynoszą zadowalających efektów. Leczenie tym lekiem jest skuteczne w przypadkach, gdy choroba jest zlokalizowana, ale nieoperacyjna lub w przypadku przerzutów.
Rak płuc z mutacją EGFR
Lek ten jest szczególnie efektywny u pacjentów z rakiem płuc z mutacją EGFR. Gefitynib celuje bezpośrednio w zmienione komórki, co pozwala na skuteczniejsze leczenie nowotworu. Mutacje te są często obecne u pacjentów z niektórymi typami raka płuc, co czyni gefitynib lekiem preferencyjnym w takich przypadkach.
Dawkowanie
Zalecane dawkowanie
Zalecana dawka Gefitinib Accord wynosi 250 mg raz dziennie, przyjmowana doustnie. Regularne stosowanie w tej dawce pozwala na utrzymanie skutecznego poziomu leku we krwi. Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze, co pomaga w utrzymaniu stabilnych stężeń terapeutycznych.
Dostosowanie dawki
U niektórych pacjentów może być konieczne dostosowanie dawki w zależności od ich reakcji na leczenie oraz wystąpienia ewentualnych działań niepożądanych. W przypadku wystąpienia poważnych skutków ubocznych lekarz może zdecydować o zmniejszeniu dawki. Ważne jest, aby pacjent nie zmieniał dawki samodzielnie, bez konsultacji z lekarzem.
Podawanie u osób starszych i z chorobami wątroby
Podawanie gefitynibu u osób starszych oraz u pacjentów z chorobami wątroby wymaga szczególnej ostrożności. Tacy pacjenci są bardziej narażeni na wystąpienie działań niepożądanych, dlatego mogą wymagać indywidualnego dostosowania dawki. Regularne badania funkcji wątroby są zalecane jako część monitorowania leczenia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na gefitynib
Gefitinib Accord nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na gefitynib lub którykolwiek z innych składników leku. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, trudności w oddychaniu lub obrzęk twarzy. W przypadku podejrzenia alergii lek należy natychmiast odstawić i skonsultować się z lekarzem.
Ciąża i karmienie piersią
Stosowanie gefitynibu jest przeciwwskazane w ciąży i podczas karmienia piersią. Lek może mieć szkodliwy wpływ na płód lub noworodka, dlatego kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas leczenia. W razie przypadkowego zajścia w ciążę podczas terapii należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Interakcje z innymi lekami
Leki wpływające na pH żołądka
Gefitinib Accord może wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na pH żołądka, takimi jak inhibitory pompy protonowej czy antagoniści receptora H2. Leki te obniżają kwasowość żołądka, co może zmniejszać wchłanianie gefitynibu i jego skuteczność. Zaleca się unikanie łączenia tych leków bez konsultacji z lekarzem.
Inhibitory i induktory CYP3A4
Leki, które działają jako inhibitory lub induktory enzymu CYP3A4, mogą wpływać na metabolizm gefitynibu. Inhibitory CYP3A4, takie jak ketokonazol, mogą zwiększać stężenie gefitynibu we krwi, podczas gdy induktory, takie jak ryfampicyna, mogą je zmniejszać. Dlatego istotne jest poinformowanie lekarza o przyjmowaniu takich leków.
Interakcje z innymi lekami przeciwnowotworowymi
Podczas terapii gefitynibem należy także rozważyć potencjalne interakcje z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Niektóre z nich mogą wpływać na skuteczność lub bezpieczeństwo stosowania gefitynibu. Kombinacje leków powinny być dokładnie oceniane przez lekarza prowadzącego.
Możliwe działania niepożądane
Częste działania niepożądane
Do częstych działań niepożądanych gefitynibu należą: biegunka, wysypka skórna, suchość skóry oraz zmniejszenie apetytu. Objawy te są zazwyczaj łagodne i mogą ustąpić samoistnie w trakcie leczenia. W przypadku ich nasilenia warto skonsultować się z lekarzem.
Rzadkie działania niepożądane
Rzadkie działania niepożądane obejmują zapalenie płuc, zapalenie wątroby i reakcje alergiczne. Choć występują one sporadycznie, mogą wymagać pilnej interwencji medycznej. Ważne jest, aby pacjent był świadomy tych potencjalnych zagrożeń.
Poważne działania niepożądane
Poważne działania niepożądane gefitynibu to m.in. perforacja przewodu pokarmowego i ciężkie reakcje skórne. W przypadku ich wystąpienia zaleca się natychmiastowe przerwanie terapii i skontaktowanie się z lekarzem. Takie objawy mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjenta.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie
Stosowanie gefitynibu nie jest zależne od przyjmowania posiłków, jednak należy pamiętać, że jedzenie może wpływać na czas wchłaniania leku. Zaleca się przyjmowanie tabletek o stałej porze dnia dla utrzymania stabilnych stężeń leku w organizmie. Spożycie pokarmu nie wpływa na skuteczność leku, co czyni jego przyjmowanie bardziej elastycznym.
Konsumpcja alkoholu
W czasie terapii gefitynibem należy zachować umiar w spożywaniu alkoholu, który może nasilać niektóre działania niepożądane leku, takie jak problemy żołądkowo-jelitowe. Alkohol może również osłabiać ogólną odporność organizmu, co jest istotne w trakcie leczenia onkologicznego. Bezpieczeństwo pacjenta powinno być zawsze priorytetem, dlatego warto omówić kwestię spożycia alkoholu z lekarzem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Monitorowanie czynności wątroby
Podczas leczenia gefitynibem konieczne jest regularne monitorowanie czynności wątroby. Lek może wpływać na jej funkcjonowanie, co wymaga regularnych badań krwi w celu wczesnego wykrycia ewentualnych problemów. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z istniejącymi chorobami wątroby.
Ryzyko perforacji przewodu pokarmowego
Pacjenci powinni być świadomi ryzyka perforacji przewodu pokarmowego podczas terapii gefitynibem. Choć jest to rzadkie działanie niepożądane, może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Objawy takie jak silny ból brzucha lub krwawienie z przewodu pokarmowego wymagają natychmiastowej konsultacji medycznej.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
U pacjentów z niewydolnością nerek stosowanie gefitynibu wymaga szczególnej ostrożności. Choć zmiany w dawkowaniu zazwyczaj nie są konieczne, należy uważnie monitorować stan pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych. Regularne badania kontrolne mogą pomóc w szybkim wykryciu ewentualnych problemów.