Gemcitabinum Accord to lek stosowany w terapii niektórych nowotworów, takich jak rak płuca, trzustki, piersi i jajnika, działający poprzez zakłócenie procesu podziału komórek nowotworowych. Może powodować różnorodne działania niepożądane, więc jego stosowanie powinno być monitorowane przez lekarza.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji | 200 mg, 1000 mg | 1 fiolka | Accord Healthcare |
Skład
Substancje czynne
- Gemcytabina: Substancja czynna odpowiedzialna za działanie przeciwnowotworowe leku.
Substancje pomocnicze
- Sodu octan: Pomaga w utrzymaniu stabilności roztworu.
- Kwas solny (do regulacji pH): Używany do dostosowania pH preparatu.
- Woda do wstrzykiwań: Rozpuszczalnik, który umożliwia podanie leku w formie iniekcji.
Mechanizm działania
Mechanizm działania gemcytabiny
Gemcytabina jest antymetabolitem, który zakłóca syntezę DNA w komórkach nowotworowych. Włącza się do łańcucha DNA podczas jego replikacji, co prowadzi do zahamowania wzrostu i proliferacji komórek nowotworowych. Działanie to skutkuje apoptozą, czyli programowaną śmiercią komórek rakowych.
Wskazania do stosowania
Rodzaje nowotworów
Gemcitabinum Accord jest stosowany w leczeniu różnych rodzajów nowotworów, w tym raka płuc, raka pęcherza moczowego oraz raka trzustki. Może być również stosowany w leczeniu niektórych rodzajów nowotworów piersi. Lek jest zalecany przez onkologów na podstawie indywidualnych potrzeb pacjenta oraz rodzaju nowotworu.
Terapie skojarzone
Gemcytabina może być stosowana jako monoterapia lub w kombinacji z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Często jest łączona z cisplatyną w leczeniu raka płuc lub z paklitakselem w leczeniu raka piersi. Terapie skojarzone zwiększają skuteczność leczenia, jednak mogą również zwiększać ryzyko działań niepożądanych.
Dawkowanie
Zalecane dawkowanie
Dawkowanie gemcytabiny zależy od rodzaju nowotworu, masy ciała pacjenta i schematu leczenia. Zazwyczaj podaje się ją dożylnie raz w tygodniu przez określony czas, po którym następuje przerwa. Dokładne dawkowanie ustala lekarz prowadzący na podstawie specyficznych potrzeb pacjenta.
Dostosowanie dawki
Dawkę gemcytabiny można dostosować w zależności od tolerancji pacjenta oraz wyników badań laboratoryjnych, takich jak morfologia krwi. W przypadku wystąpienia ciężkich działań niepożądanych lekarz może zmniejszyć dawkę lub tymczasowo przerwać leczenie. Ważne jest monitorowanie pacjenta pod kątem toksyczności.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania bezwzględne
Gemcitabinum Accord nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na gemcytabinę lub którykolwiek składnik pomocniczy leku. Jest również przeciwwskazany u osób z poważnymi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. Pacjenci z ciężką mielosupresją również nie powinni przyjmować tego leku.
Przeciwwskazania względne
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu gemcytabiny u pacjentów z chorobami układu krążenia lub u osób starszych. W takich przypadkach decyzja o stosowaniu leku musi być podejmowana indywidualnie, z uwzględnieniem ryzyka i korzyści. Warto również monitorować pacjentów z lekkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje farmakodynamiczne
Gemcytabina może zwiększać toksyczność innych leków przeciwnowotworowych, zwłaszcza tych, które działają na układ krwiotwórczy. Jednoczesne stosowanie z lekami osłabiającymi szpik kostny może nasilać mielosupresję. Ważne jest, aby lekarz dokładnie rozważył potencjalne interakcje przed włączeniem gemcytabiny do terapii skojarzonej.
Interakcje farmakokinetyczne
Interakcje farmakokinetyczne gemcytabiny są rzadkie, ale mogą wystąpić przy jednoczesnym stosowaniu leków wpływających na metabolizm wątrobowy. Gemcytabina jest metabolizowana przez enzymy wątrobowe, dlatego inne leki wpływające na ich aktywność mogą zmieniać stężenie gemcytabiny w organizmie. Należy unikać jednoczesnego stosowania leków hepatotoksycznych.
Możliwe działania niepożądane
Działania niepożądane ze strony układu krwiotwórczego
Gemcytabina może powodować mielosupresję, co prowadzi do zmniejszenia liczby białych krwinek, czerwonych krwinek oraz płytek krwi. Może to zwiększać ryzyko infekcji, anemii oraz krwawień. Regularne monitorowanie morfologii krwi jest niezbędne w trakcie terapii.
Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego
Do częstych działań niepożądanych należą nudności, wymioty, biegunka oraz zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. Stosowanie leków przeciwwymiotnych może pomóc w łagodzeniu tych objawów. Ważne jest, aby pacjent utrzymywał odpowiednie nawodnienie i dietę w trakcie leczenia.
Inne działania niepożądane
Gemcytabina może powodować zmęczenie, gorączkę oraz reakcje skórne, takie jak wysypka. U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne, w tym trudności w oddychaniu oraz obrzęk twarzy. W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia
Nie ma specyficznych zaleceń dotyczących spożywania posiłków przed lub po przyjęciu gemcytabiny. Jedzenie nie wpływa znacząco na farmakokinetykę leku. Ważne jest jednak, aby pacjent spożywał zbilansowaną dietę, aby wspierać organizm podczas terapii.
Wpływ napojów
Podczas stosowania gemcytabiny zaleca się unikanie alkoholu, ponieważ może on nasilać działania niepożądane leku. Alkohol może również wpływać na metabolizm wątrobowy, co może zwiększać toksyczność gemcytabiny. Pacjent powinien pić dużo wody, aby utrzymać odpowiednie nawodnienie.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Specjalne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku, dzieci oraz osoby z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby wymagają szczególnej ostrożności podczas stosowania gemcytabiny. Każda z tych grup może mieć zwiększone ryzyko działań niepożądanych lub inne wymagania dotyczące dawkowania. Lekarz prowadzący powinien indywidualnie ocenić ryzyko i korzyści leczenia w tych grupach.
Monitorowanie leczenia
Regularne badania krwi są niezbędne podczas leczenia gemcytabiną, aby monitorować morfologię krwi oraz funkcje wątroby i nerek. Pacjent powinien być również obserwowany pod kątem objawów toksyczności, takich jak zmęczenie, gorączka czy wysypki skórne. Wszelkie niepokojące objawy powinny być niezwłocznie zgłaszane lekarzowi prowadzącemu.