GlimeHexal to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, który pomaga obniżyć poziom cukru we krwi poprzez zwiększenie wydzielania insuliny przez trzustkę. Należy go stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, a regularne monitorowanie poziomu glukozy jest kluczowe dla bezpieczeństwa terapii.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 1 mg, 2 mg, 3 mg, 4 mg | 30 tabletek, 60 tabletek, 120 tabletek | Hexal |
Skład
Substancje czynne
- Glimepiryd
Substancje pomocnicze
- Laktoza jednowodna
- Sód skrobioglikolan
- Powidon
- Magnezu stearynian
- Żelaza tlenek czerwony (w przypadku tabletek o określonym kolorze)
Mechanizm działania
Mechanizm hipoglikemizujący
GlimeHexal działa poprzez zwiększenie wydzielania insuliny z komórek beta trzustki. Działanie to zmniejsza poziom glukozy we krwi, co jest kluczowe w leczeniu cukrzycy typu 2. Glimepiryd należy do grupy leków zwanych pochodnymi sulfonylomocznika, które są szeroko stosowane w terapii cukrzycowej.
Wpływ na komórki beta trzustki
Glimepiryd stymuluje komórki beta trzustki do wydzielania insuliny, co przyczynia się do obniżenia stężenia glukozy we krwi. Długotrwałe stosowanie może wspomagać poprawę funkcji komórek beta, co jest istotne dla pacjentów z cukrzycą typu 2. Działanie to może także pomóc w spowolnieniu postępu choroby.
Wskazania do stosowania
Cukrzyca typu 2
GlimeHexal jest wskazany do leczenia pacjentów z cukrzycą typu 2, u których kontrola glikemii nie jest wystarczająca za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych. Lek może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Celem terapii jest osiągnięcie i utrzymanie właściwego poziomu glukozy we krwi.
Dawkowanie
Zasady ogólne
Dawkowanie GlimeHexal powinno być dostosowane indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie wyników badań glikemicznych. Zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza w zakresie dawkowania leku. Lek należy przyjmować codziennie o tej samej porze, najlepiej z posiłkiem.
Dawkowanie początkowe
Zalecana dawka początkowa to zazwyczaj 1 mg glimepirydu na dobę. W przypadku niedostatecznej kontroli glikemii, dawka może być stopniowo zwiększana. Wzrost dawki powinien być przeprowadzany w odstępach co najmniej 1-2 tygodniowych.
Dostosowanie dawki
Dawkę leku można dostosować w zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie. Maksymalna zalecana dawka to 6 mg na dobę. Dostosowanie dawki powinno być dokonywane pod ścisłą kontrolą lekarza, zwłaszcza u pacjentów z ryzykiem hipoglikemii.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki
GlimeHexal nie powinien być stosowany u pacjentów z nadwrażliwością na glimepiryd lub jakikolwiek inny składnik leku. Reakcje alergiczne mogą obejmować wysypkę, świąd oraz obrzęk. W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości, lek należy natychmiast odstawić i skonsultować się z lekarzem.
Stany hipoglikemiczne
Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z częstymi epizodami hipoglikemii. GlimeHexal może nasilać ryzyko hipoglikemii, zwłaszcza w przypadku niewłaściwego stosowania. W takich sytuacjach konieczna jest szczególna ostrożność i regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi.
Interakcje z innymi lekami
Leki hipoglikemizujące
GlimeHexal może wchodzić w interakcje z innymi lekami obniżającymi poziom glukozy, co zwiększa ryzyko hipoglikemii. Współstosowanie z insuliną lub innymi pochodnymi sulfonylomocznika wymaga szczególnej ostrożności i monitorowania glikemii. Konsultacja z lekarzem jest niezbędna przed rozpoczęciem terapii skojarzonej.
Leki wpływające na metabolizm wątrobowy
Niektóre leki mogą wpływać na metabolizm GlimeHexal, co może wymagać dostosowania dawki. Leki indukujące enzymy wątrobowe mogą zwiększać jego metabolizm, zmniejszając skuteczność. Z kolei inhibitory mogą zwiększać stężenie leku we krwi, zwiększając ryzyko działań niepożądanych.
Alkohol
Spożycie alkoholu podczas stosowania GlimeHexal może prowadzić do nieprzewidywalnych reakcji, w tym ciężkiej hipoglikemii. Alkohol może nasilać działanie obniżające poziom cukru we krwi. Zaleca się unikanie spożywania alkoholu lub jego znaczne ograniczenie podczas terapii tym lekiem.
Możliwe działania niepożądane
Hipoglikemia
Najczęstszym działaniem niepożądanym GlimeHexal jest hipoglikemia. Objawy mogą obejmować zawroty głowy, potliwość, drżenie oraz głód. W przypadku ciężkiej hipoglikemii konieczna jest natychmiastowa interwencja medyczna.
Problemy skórne
Niektórzy pacjenci mogą doświadczyć reakcji skórnych, takich jak wysypka, świąd czy zaczerwienienie. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skonsultować się z lekarzem. Może wystąpić konieczność zmiany leczenia.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Stosowanie GlimeHexal może prowadzić do zaburzeń żołądkowo-jelitowych, takich jak nudności, wymioty czy bóle brzucha. Objawy te zazwyczaj ustępują po pewnym czasie stosowania leku. W przypadku utrzymywania się dolegliwości, należy zasięgnąć porady lekarza.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Zalecenia dotyczące przyjmowania z posiłkami
GlimeHexal zaleca się przyjmować podczas śniadania lub pierwszego głównego posiłku dnia. Przyjmowanie leku z jedzeniem redukuje ryzyko hipoglikemii i może poprawić jego tolerancję. Ważne jest, aby nie pomijać posiłków podczas stosowania leku.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Monitorowanie poziomu glukozy
Regularne monitorowanie poziomu glukozy we krwi jest kluczowe podczas leczenia GlimeHexal. Pozwala to na dostosowanie dawki i zapobieganie hipoglikemii. Zaleca się także prowadzenie dzienniczka samokontroli glikemii, aby śledzić wyniki i zmiany.
Ryzyko hipoglikemii
Pacjenci powinni być świadomi ryzyka hipoglikemii i znać jej objawy. Należy zawsze mieć przy sobie łatwo przyswajalne węglowodany, takie jak cukier czy sok owocowy. Edukacja na temat postępowania w przypadku epizodów hipoglikemii jest niezbędna.
Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Hipoglikemia może wpływać na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, co stanowi zagrożenie wypadkiem. Pacjenci powinni zachować ostrożność i unikać tych czynności, jeśli doświadczają objawów hipoglikemii. Wszelkie zmiany w zdolnościach psychomotorycznych należy natychmiast zgłosić lekarzowi.