Ibandronic Acid Aurovitas to lek stosowany w leczeniu osteoporozy u kobiet po menopauzie, który pomaga zwiększać gęstość kości oraz zmniejszać ryzyko złamań. Działa przez hamowanie aktywności komórek kościogubnych, co prowadzi do zmniejszenia utraty masy kostnej.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 150 mg | 1 tabletka | Aurovitas |
Skład
Substancje czynne
- Kwas ibandronowy – główny składnik aktywny leku, który należy do grupy bifosfonianów. Jego zadaniem jest wzmacnianie kości poprzez hamowanie resorpcji kości.
Substancje pomocnicze
- Celuloza mikrokrystaliczna – stosowana jako substancja wypełniająca, która pomaga w formowaniu tabletki.
- Laktoza jednowodna – działa jako nośnik i substancja ułatwiająca przyjmowanie leku.
- Krzemionka koloidalna bezwodna – pełni rolę środka przeciwzbrylającego, poprawiającego trwałość tabletki.
- Stearynian magnezu – środek poślizgowy, który umożliwia łatwiejsze przetwarzanie i formowanie tabletek.
Mechanizm działania
Hamowanie resorpcji kości
Kwas ibandronowy działa poprzez hamowanie aktywności osteoklastów, co prowadzi do zmniejszenia resorpcji kości. Dzięki temu procesowi zmniejsza się utrata masy kostnej, co jest szczególnie istotne u pacjentek z osteoporozą. Zmniejszenie resorpcji kości może skutkować wzrostem gęstości mineralnej kości.
Wpływ na osteoklasty
Osteoklasty są komórkami odpowiedzialnymi za resorpcję kości, a kwas ibandronowy działa poprzez ich hamowanie. Działanie to prowadzi do zmniejszenia aktywności tych komórek, co przyczynia się do zahamowania procesu demineralizacji. Dzięki temu kości stają się mocniejsze i mniej podatne na złamania.
Wskazania do stosowania
Osteoporoza u kobiet po menopauzie
Ibandronic Acid Aurovitas jest wskazany w leczeniu osteoporozy u kobiet po menopauzie. Osteoporoza to schorzenie charakteryzujące się zmniejszeniem gęstości kości i zwiększonym ryzykiem złamań. Lek ten pomaga wzmocnić kości i poprawić ich wytrzymałość.
Zmniejszenie ryzyka złamań kręgów
Stosowanie kwasu ibandronowego jest szczególnie zalecane w celu zmniejszenia ryzyka złamań kręgów. Złamania kręgów mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, w tym bólu i utraty mobilności. Terapia kwasem ibandronowym może znacząco zredukować to ryzyko.
Dawkowanie
Dawkowanie standardowe
Zalecana dawka to jedna tabletka miesięcznie, przyjmowana doustnie. Ważne jest, aby przyjmować lek na czczo, co najmniej 60 minut przed pierwszym posiłkiem. Tabletki nie należy rozgryzać ani ssać, powinna być połknięta w całości, popita dużą ilością wody.
Modyfikacje dawkowania w niewydolności nerek
U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek nie jest konieczna modyfikacja dawki. Jednak u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lekarz może zalecić dostosowanie dawki. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, konieczna jest konsultacja z lekarzem.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów, którzy wykazują nadwrażliwość na kwas ibandronowy lub jakikolwiek składnik pomocniczy leku. Nadwrażliwość może objawiać się jako reakcje alergiczne, w tym wysypka, świąd lub obrzęk.
Zaburzenia przełyku
Leku nie należy stosować u pacjentów z zaburzeniami przełyku, takimi jak zwężenie lub achalazja. Takie zaburzenia mogą zwiększać ryzyko podrażnienia lub owrzodzenia przełyku. W takich przypadkach konieczna jest ocena przez lekarza przed rozpoczęciem terapii.
Hipokalcemia
Przed rozpoczęciem leczenia kwasem ibandronowym należy skorygować hipokalcemię. Pacjenci z nieprawidłowo niskim poziomem wapnia w surowicy powinni być najpierw leczeni, aby uniknąć pogorszenia stanu. Regularne monitorowanie poziomu wapnia jest zalecane.
Interakcje z innymi lekami
Leki wpływające na wchłanianie kwasu ibandronowego
Wchłanianie kwasu ibandronowego może być zmniejszone przez leki zobojętniające kwas żołądkowy zawierające wapń, magnez lub aluminium. Należy upewnić się, że między przyjęciem kwasu ibandronowego a lekami zobojętniającymi upływa co najmniej 60 minut. Takie środki ostrożności zwiększają skuteczność leczenia.
Suplementy wapnia i magnezu
Suplementy wapnia i magnezu mogą również wpływać na wchłanianie kwasu ibandronowego. Dlatego zaleca się ich przyjmowanie w odstępie co najmniej 60 minut od przyjęcia leku. Warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą w celu ustalenia najlepszego schematu dawkowania.
Możliwe działania niepożądane
Często występujące działania niepożądane
Do często występujących działań niepożądanych należą bóle stawów, bóle mięśni i bóle pleców. Niektóre osoby mogą również doświadczać bólu brzucha lub niestrawności. W przypadku utrzymywania się objawów należy skonsultować się z lekarzem.
Rzadkie, ale poważne reakcje
Rzadko mogą wystąpić poważne reakcje, takie jak martwica kości szczęki lub owrzodzenia przełyku. Objawy te wymagają natychmiastowej interwencji medycznej. Pacjenci powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy swojemu lekarzowi.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Zalecenia dotyczące przyjmowania na czczo
Kwas ibandronowy powinien być przyjmowany na czczo, co najmniej 60 minut przed jedzeniem lub piciem. Taka praktyka zapewnia optymalne wchłanianie leku w organizmie. Poprawne przyjmowanie leku zwiększa jego skuteczność.
Interakcje z napojami
Lek powinien być popijany wyłącznie wodą, a nie innymi napojami, takimi jak kawa, herbata czy sok. Inne napoje mogą zmniejszać wchłanianie leku i tym samym zmniejszać jego skuteczność. Stosowanie się do zaleceń dotyczących przyjmowania leku jest kluczowe dla jego działania.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Ryzyko martwicy kości szczęki
Martwica kości szczęki jest rzadką, ale poważną komplikacją, związaną z leczeniem bifosfonianami. Pacjenci powinni regularnie kontrolować stan jamy ustnej i zgłaszać wszelkie niepokojące objawy. Przed leczeniem zaleca się przeprowadzenie kontroli stomatologicznej.
Konieczność monitorowania poziomu wapnia
Podczas terapii konieczne jest monitorowanie poziomu wapnia w surowicy, zwłaszcza u pacjentów z predyspozycjami do hipokalcemii. Regularne badania krwi pomogą w zapobieganiu ewentualnym komplikacjom. Każdy przypadek nieprawidłowości powinien być omówiony z lekarzem.
Środki ostrożności u pacjentów z zaburzeniami przełyku
Pacjenci z problemami przełyku powinni zachować szczególną ostrożność podczas przyjmowania leku. Zwiększone ryzyko podrażnień wymaga ścisłego przestrzegania zaleceń dotyczących przyjmowania leku. W przypadku jakichkolwiek trudności z połykaniem należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.