Imipenem/Cilastatin Kabi

« Back to Glossary Index

Imipenem/Cilastatin Kabi to antybiotyk stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych, zwłaszcza w szpitalnych warunkach, który działa poprzez hamowanie syntezy ściany komórkowej bakterii. Cilastatyna, będąca częścią leku, chroni imipenem przed rozkładem w nerkach, zwiększając jego skuteczność.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji500 mg/500 mg10 fiolekFresenius Kabi

Skład

Substancje czynne

Imipenem i cilastatyna to dwie kluczowe substancje czynne zawarte w leku Imipenem/Cilastatin Kabi. Imipenem jest silnym antybiotykiem o szerokim spektrum działania, który skutecznie zwalcza wiele rodzajów bakterii. Cilastatyna natomiast działa jako inhibitor enzymu, który rozkłada imipenem, co zwiększa jego skuteczność i czas działania w organizmie.

Substancje pomocnicze

W skład preparatu wchodzą również substancje pomocnicze, takie jak sodu wodorowęglan i sodu chlorek. Sodu wodorowęglan pomaga w utrzymaniu stabilności chemicznej leku oraz wpływa na jego profil farmakokinetyczny. Sodu chlorek natomiast działa jako izotonik, ułatwiając podanie leku w postaci infuzji dożylnej.

Mechanizm działania

Działanie Imipenemu

Imipenem działa poprzez wiązanie się z białkami wiążącymi penicylinę (PBP) w komórkach bakteryjnych. To prowadzi do zahamowania syntezy ściany komórkowej bakterii, co ostatecznie prowadzi do ich śmierci. Ze względu na szerokie spektrum działania, imipenem jest skuteczny przeciwko wielu gram-dodatnim i gram-ujemnym bakteriom.

Rola Cilastatyny

Cilastatyna jest inhibitorem dehydropeptydazy I, enzymu występującego w nerkach, który rozkłada imipenem. Dzięki obecności cilastatyny, imipenem pozostaje dłużej aktywny w organizmie, co zwiększa jego skuteczność terapeutyczną. Cilastatyna sama w sobie nie posiada działania przeciwbakteryjnego.

Wskazania do stosowania

Zakażenia bakteryjne

Imipenem/Cilastatin Kabi jest stosowany w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych, które są oporne na inne antybiotyki. Dzięki szerokiemu spektrum działania, lek ten jest skuteczny w leczeniu wielu różnych infekcji.

Zakażenia układu moczowego

Lek jest często przepisywany w przypadku zakażeń układu moczowego, szczególnie gdy inne antybiotyki zawodzą. Skuteczność imipenemu w tej grupie zakażeń wynika z jego zdolności do pokonywania oporności bakteryjnej.

Zakażenia skóry i tkanek miękkich

Imipenem/Cilastatin Kabi jest także stosowany w leczeniu zakażeń skóry i tkanek miękkich. Działa efektywnie przeciwko patogenom odpowiedzialnym za te infekcje, przyczyniając się do szybszego gojenia.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Standardowa dawka dla dorosłych wynosi zazwyczaj od 500 mg do 1 g podawana co 6-8 godzin, w zależności od ciężkości zakażenia. Dawkowanie powinno być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Dawkowanie u dzieci

U dzieci dawkowanie jest dostosowywane na podstawie masy ciała oraz rodzaju i ciężkości zakażenia. Lekarz podejmuje decyzję o odpowiedniej dawce, biorąc pod uwagę wiek i wagę dziecka.

Dostosowanie dawki w niewydolności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania leku. Dawkowanie jest zmniejszane w zależności od stopnia upośledzenia funkcji nerek, aby uniknąć toksycznych efektów.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki

Imipenem/Cilastatin Kabi nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na którykolwiek ze składników leku, w tym imipenem i cilastatynę. Reakcje alergiczne mogą być niebezpieczne i wymagają natychmiastowej interwencji medycznej.

Specyficzne stany chorobowe

Lek nie jest zalecany u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek bez możliwości hemodializy. Dodatkowo, szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami neurologicznymi, takimi jak padaczka.

Interakcje z innymi lekami

Leki przeciwdrgawkowe

Interakcje z lekami przeciwdrgawkowymi mogą prowadzić do obniżenia ich skuteczności. W przypadku jednoczesnego stosowania, konieczne może być monitorowanie stężenia leku przeciwdrgawkowego we krwi.

Antybiotyki

Imipenem/Cilastatin Kabi może wchodzić w interakcje z innymi antybiotykami, co może wpływać na ich działanie. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków przeciwbakteryjnych.

Leki immunosupresyjne

Podczas stosowania z lekami immunosupresyjnymi może zwiększać się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Zaleca się ostrożność i monitorowanie pacjentów pod kątem ewentualnych interakcji.

Możliwe działania niepożądane

Powszechne działania niepożądane

Do częstych działań niepożądanych należą nudności, wymioty, biegunka oraz wysypka. Objawy te zazwyczaj ustępują po zakończeniu terapii.

Rzadkie działania niepożądane

Rzadziej występujące działania niepożądane to drgawki, zaburzenia hematologiczne oraz reakcje skórne. W przypadku ich wystąpienia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Reakcje alergiczne

Mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak pokrzywka, świąd, a nawet wstrząs anafilaktyczny. Objawy te wymagają natychmiastowej pomocy medycznej.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ pokarmu na wchłanianie

Imipenem/Cilastatin Kabi jest podawany dożylnie, co oznacza, że pokarm nie wpływa na jego wchłanianie. Niemniej jednak, zaleca się unikanie ciężkostrawnych posiłków przed podaniem leku, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych.

Zalecenia dotyczące picia

Nie ma specjalnych zaleceń dotyczących spożycia napojów podczas stosowania leku. Jednakże, utrzymanie odpowiedniego poziomu nawodnienia organizmu jest zawsze wskazane.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrzeżenia dla pacjentów z chorobami nerek

Pacjenci z chorobami nerek powinni być szczególnie ostrożni przy stosowaniu tego leku. Konieczne jest regularne monitorowanie czynności nerek oraz dostosowanie dawkowania przez lekarza.

Ostrzeżenia dotyczące reakcji anafilaktycznych

Ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktycznych wymaga zachowania ostrożności, szczególnie u pacjentów z historią alergii. W razie wystąpienia objawów, takich jak trudności w oddychaniu, należy natychmiast szukać pomocy medycznej.

Środki ostrożności w terapii długotrwałej

Podczas długotrwałej terapii wskazane jest regularne monitorowanie funkcji wątroby, nerek oraz krwi. Pozwala to na wczesne wykrycie potencjalnych działań niepożądanych związanych z długotrwałym stosowaniem leku.