Mannitol to lek moczopędny stosowany w celu zmniejszenia obrzęków i ciśnienia wewnątrzczaszkowego lub wewnątrzgałkowego. Działa poprzez zwiększenie ilości wydalanego moczu, co pomaga usunąć nadmiar płynów z organizmu.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Roztwór do infuzji | 10% i 20% | 500 ml oraz 1000 ml | Fresenius Kabi |
Proszek do sporządzania roztworu do infuzji | brak danych | brak danych | brak danych |
Skład
Substancje czynne
Mannitol jest główną substancją czynną leku, znaną ze swoich właściwości osmotycznych. Jego działanie polega na zwiększaniu ciśnienia osmotycznego w osoczu krwi, co prowadzi do przemieszczania wody z komórek do przestrzeni zewnątrzkomórkowej.
Substancje pomocnicze
Woda do wstrzykiwań to jedyna substancja pomocnicza w preparacie. Służy jako nośnik dla mannitolu, umożliwiając jego podawanie w formie iniekcji dożylnej.
Mechanizm działania
Osmotyczne właściwości Mannitolu
Mannitol działa jako diuretyk osmotyczny, co oznacza, że zwiększa wydalanie moczu przez nerki. Jego obecność w krwiobiegu prowadzi do wzrostu osmolalności osocza, co sprzyja przemieszczaniu płynów z tkanek do naczyń krwionośnych.
Wpływ na ciśnienie osmotyczne krwi
Mannitol podnosi ciśnienie osmotyczne krwi, co przyczynia się do obniżenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego oraz redukcji obrzęków. Jest to kluczowe w przypadku leczenia obrzęków mózgu i w profilaktyce ostrej niewydolności nerek.
Wskazania do stosowania
Leczenie obrzęku mózgu
Mannitol jest stosowany w celu zmniejszenia obrzęku mózgu, co jest szczególnie istotne w sytuacjach nagłych, takich jak urazy głowy. Działa szybko, obniżając ciśnienie wewnątrzczaszkowe.
Profilaktyka i leczenie ostrej niewydolności nerek
Lek jest wykorzystywany w profilaktyce i leczeniu ostrej niewydolności nerek. Dzięki zdolności do zwiększania diurezy, mannitol pomaga w usuwaniu nadmiaru płynów oraz toksyn z organizmu.
Diagnostyka funkcji nerkowej
Mannitol może być stosowany w diagnostyce funkcji nerkowej jako środek zwiększający przepływ nerkowy. Pomaga to w ocenie zdolności wydalniczej nerek.
Dawkowanie
Dawkowanie dla dorosłych
Standardowa dawka dla dorosłych zależy od wskazań klinicznych i jest zwykle dostosowana do masy ciała pacjenta. Zaleca się indywidualizację dawkowania w zależności od reakcji pacjenta.
Dawkowanie dla dzieci
Dawkowanie u dzieci jest uzależnione od masy ciała i powinno być starannie monitorowane. Wskazane jest rozpoczęcie terapii od najniższej skutecznej dawki.
Dostosowanie dawkowania w niewydolności nerek
W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek dawki mannitolu mogą wymagać dostosowania. Konieczne jest dokładne monitorowanie równowagi płynów i elektrolitów.
Przeciwwskazania
Bezwzględne przeciwwskazania
Nie należy stosować mannitolu u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, bezmoczem oraz obrzękiem płuc. Stanowią one bezwzględne przeciwwskazania do terapii.
Względne przeciwwskazania
Ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi oraz zaburzeniami elektrolitowymi. Te stany wymagają szczególnej uwagi i monitorowania podczas leczenia.
Interakcje z innymi lekami
Interakcje z diuretykami
Mannitol może nasilać działanie innych diuretyków, co może prowadzić do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych. Zaleca się ostrożność i ścisłe monitorowanie pacjenta.
Interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi
Leki przeciwnadciśnieniowe w połączeniu z mannitolem mogą prowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi. Należy monitorować ciśnienie krwi i dostosować dawki leków.
Interakcje z innymi osmotycznymi diuretykami
Równoczesne stosowanie innych osmotycznych diuretyków może prowadzić do nasilenia efektów osmotycznych. Wymaga to szczególnej uwagi w monitorowaniu pacjenta.
Możliwe działania niepożądane
Działania niepożądane ze strony układu nerwowego
Pacjenci mogą doświadczać zawrotów głowy, bólów głowy oraz dezorientacji. Objawy te są zazwyczaj przemijające, ale należy je monitorować.
Działania niepożądane ze strony układu krążenia
W wyniku stosowania mannitolu może dojść do obniżenia ciśnienia krwi, tachykardii lub obrzęku płuc. W przypadku wystąpienia takich objawów konieczna jest interwencja medyczna.
Reakcje alergiczne
Reakcje alergiczne na mannitol są rzadkie, ale mogą obejmować wysypkę, świąd oraz obrzęki. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie Mannitolu
Mannitol jest podawany dożylnie, więc jego wchłanianie nie jest bezpośrednio zależne od jedzenia. Jednak należy unikać spożywania dużych ilości płynów przed podaniem leku.
Wpływ napojów na farmakokinetykę Mannitolu
Napoje, zwłaszcza alkoholowe, mogą wpływać na równowagę płynów i elektrolitów w organizmie. Zaleca się unikanie spożywania alkoholu w trakcie leczenia mannitolem.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca
Mannitol może prowadzić do przeciążenia układu krążenia, co jest szczególnie ryzykowne u pacjentów z niewydolnością serca. W takich przypadkach konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi
Diureza osmotyczna może prowadzić do zaburzeń elektrolitowych, takich jak hipokaliemia. Zaleca się regularne badania poziomu elektrolitów w trakcie terapii.
Monitorowanie podczas terapii Mannitolem
Podczas stosowania mannitolu należy regularnie monitorować funkcję nerek, równowagę płynów oraz elektrolitów. Staranna kontrola parametrów życiowych jest kluczowa dla bezpieczeństwa terapii.