Mestinon

« Back to Glossary Index

Mestinon to lek stosowany w leczeniu miastenii, który działa poprzez zwiększanie poziomu acetylocholiny w organizmie, co poprawia przekazywanie impulsów nerwowych do mięśni. Może powodować skutki uboczne, takie jak nudności czy skurcze mięśni, dlatego ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki60 mg100 tabletekValeant Pharmaceuticals
Roztwór doustny60 mg/5 ml150 mlValeant Pharmaceuticals

Skład

Substancje czynne

Lek Mestinon zawiera jako substancję czynną pirydostygminę, będącą inhibitorem acetylocholinesterazy. Dzięki swojemu działaniu zwiększa dostępność acetylocholiny w synapsach nerwowo-mięśniowych. To z kolei przekłada się na poprawę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Substancje pomocnicze

Mestinon zawiera również substancje pomocnicze, takie jak:

  • Skrobia kukurydziana: Używana jako środek wypełniający w tabletce.
  • Laktoza jednowodna: Pełni funkcję wypełniacza i nadaje strukturę tabletce.
  • Magnezu stearynian oraz kwas stearynowy: Działają jako substancje poślizgowe, ułatwiające proces produkcji tabletki.

Mechanizm działania

Pirydostygmina działa poprzez hamowanie enzymu acetylocholinesterazy, co prowadzi do wzrostu poziomu acetylocholiny w synapsach nerwowo-mięśniowych. Zwiększenie dostępności tego neuroprzekaźnika poprawia przewodnictwo impulsów nerwowych, co jest kluczowe w leczeniu schorzeń takich jak miastenia gravis. Dzięki temu pacjenci odczuwają poprawę siły mięśniowej i zmniejszenie objawów osłabienia.

Wskazania do stosowania

Miastenia gravis

Mestinon jest przede wszystkim wskazany w leczeniu miastenii gravis, choroby autoimmunologicznej, która charakteryzuje się osłabieniem mięśni szkieletowych. Dzięki zwiększeniu poziomu acetylocholiny, lek ten pomaga w utrzymaniu siły mięśniowej i zmniejszeniu zmęczenia.

Ileus porażenny

Lek może być stosowany również w leczeniu ileusu porażennego, co jest stanem, w którym przewód pokarmowy przestaje prawidłowo funkcjonować z powodu braku aktywności skurczowej. Mestinon pomaga przywrócić normalną motorykę jelit, co ułatwia trawienie i zapobiega zatrzymaniu treści jelitowej.

Atonia pęcherza moczowego

Może być również stosowany w przypadkach atonii pęcherza moczowego, gdzie brakuje odpowiedniej siły skurczu mięśni pęcherza. Dzięki zwiększeniu poziomu acetylocholiny, Mestinon poprawia skurcz mięśni pęcherza, co ułatwia oddawanie moczu.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Dawkowanie Mestinonu u dorosłych powinno być indywidualnie dostosowane w zależności od nasilenia objawów i reakcji pacjenta. Zazwyczaj rozpoczyna się od małych dawek, stopniowo je zwiększając. Ważne jest, aby stosowanie leku było zgodne z zaleceniami lekarza, co minimalizuje ryzyko działań niepożądanych.

Dawkowanie u dzieci

Dawkowanie u dzieci również musi być starannie ustalone i zazwyczaj jest niższe niż u dorosłych. Zaczyna się od najniższej skutecznej dawki, dostosowując ją w miarę potrzeby. Rodzice powinni ściśle przestrzegać zaleceń lekarza, aby zapewnić bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci.

Sposób podawania

Mestinon przyjmuje się doustnie, najlepiej w regularnych odstępach czasu. Tabletki należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością wody. Ważne jest, aby nie rozgryzać tabletek, co zapewnia prawidłowe uwalnianie substancji czynnej.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne

Stosowanie Mestinonu jest przeciwwskazane u osób z nadwrażliwością na pirydostygminę lub inne składniki leku. Nadwrażliwość może prowadzić do reakcji alergicznych, które mogą być groźne dla zdrowia.

Niedrożność dróg moczowych lub jelit

Nie należy stosować Mestinonu u pacjentów z niedrożnością dróg moczowych lub jelit, gdyż pobudzenie perystaltyki może pogorszyć stan kliniczny. Przed rozpoczęciem terapii lekarz powinien ocenić ryzyko związane z obecnością takich schorzeń.

Interakcje z innymi lekami

Inhibitory cholinesterazy

Stosowanie Mestinonu z innymi inhibitorami cholinesterazy może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych, takich jak zwiększone wydzielanie śliny czy pocenie się. Takie kombinacje powinny być stosowane wyłącznie pod ścisłą kontrolą lekarza.

Leki przeciwhistaminowe

Leki przeciwhistaminowe mogą osłabiać działanie pirydostygminy, co z kolei może zmniejszać skuteczność leczenia. Pacjenci powinni informować lekarza o wszelkich stosowanych lekach na alergie, aby uniknąć niekorzystnych interakcji.

Kortykosteroidy

Stosowanie kortykosteroidów razem z Mestinonem może wpływać na nasilenie lub zmniejszenie efektów działania leku. Konieczna jest ścisła kontrola stanu pacjenta i odpowiednie dostosowanie dawki przez lekarza.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego

Do najczęstszych działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego należą nudności, wymioty oraz biegunka. Objawy te mogą być wynikiem zwiększonego napięcia mięśni gładkich przewodu pokarmowego. W przypadku wystąpienia silnych dolegliwości, pacjenci powinni skonsultować się z lekarzem.

Działania niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego

Mestinon może powodować zmiany rytmu serca, takie jak bradykardia. Pacjenci z istniejącymi wcześniej zaburzeniami rytmu serca powinni być szczególnie ostrożni. W przypadku zaobserwowania niepokojących objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ pokarmu na wchłanianie leku

Pokarm może wpływać na wchłanianie pirydostygminy, dlatego lek najlepiej przyjmować przed posiłkami. Wchłanianie może być zmniejszone, jeśli lek jest przyjmowany bezpośrednio po obfitym posiłku. Należy zachować ostrożność i monitorować skuteczność leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Pacjenci z astmą oskrzelową

Pacjenci z astmą oskrzelową powinni zachować ostrożność, ponieważ Mestinon może nasilać objawy związane z nadwrażliwością oskrzeli. Regularna konsultacja z lekarzem jest zalecana w celu monitorowania stanu zdrowia podczas stosowania leku.

Pacjenci z niewydolnością nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawki, ponieważ pirydostygmina jest wydalana głównie przez nerki. Regularne badania czynności nerek i konsultacje z lekarzem pomogą uniknąć potencjalnych komplikacji.