Papaverinum Hydrochloricum WZF to lek rozkurczowy stosowany w celu łagodzenia bólów brzucha spowodowanych skurczami mięśni gładkich. Działa poprzez hamowanie aktywności enzymu fosfodiesterazy, co prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia napięcia mięśniowego.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Papaweryna w postaci chlorowodorku papaweryny jest głównym składnikiem aktywnym tego leku. Papaweryna działa rozkurczowo na mięśnie gładkie, co jest kluczowe w łagodzeniu skurczów. Substancja ta jest szeroko stosowana w medycynie ze względu na swoje właściwości rozluźniające.

Substancje pomocnicze

• Skrobia ziemniaczana pomaga w formowaniu tabletki i poprawia jej stabilność.
• Laktoza jednowodna jest używana jako wypełniacz, który wspomaga proces produkcji leku.
• Sodu stearylofumaran pełni rolę środka poślizgowego, ułatwiając tabletkom swobodne przesuwanie się w maszynach produkcyjnych.

Mechanizm działania

Działanie rozkurczowe

Papaweryna działa poprzez hamowanie enzymu fosfodiesterazy w komórkach mięśni gładkich. Dzięki temu zwiększa się stężenie cAMP, co prowadzi do rozluźnienia mięśni. Działanie rozkurczowe jest kluczowym efektem terapeutycznym leku.

Efekty na mięśnie gładkie

Papaweryna wpływa na mięśnie gładkie wielu narządów, w tym układu pokarmowego i moczowo-płciowego. Lek ten pomaga w łagodzeniu skurczów, które mogą powodować ból i dyskomfort. Jego efekty są szczególnie przydatne w leczeniu różnych stanów skurczowych.

Wskazania do stosowania

Stany skurczowe mięśni gładkich

Lek jest zalecany w przypadku występowania skurczów mięśni gładkich w różnych obszarach ciała. Może być stosowany w terapii skurczów jelitowych, dróg moczowych czy dróg żółciowych. Wskazania te obejmują zarówno ostre, jak i przewlekłe stany skurczowe.

Przewlekłe choroby dróg oddechowych

Papaweryna może być stosowana jako część terapii wspomagającej w przewlekłych chorobach dróg oddechowych. Jej działanie rozkurczowe pomaga w łagodzeniu objawów takich jak duszność. Jest to szczególnie istotne dla pacjentów z astmą czy przewlekłym zapaleniem oskrzeli.

Dawkowanie

Dawkowanie dla dorosłych

Zaleca się stosowanie leku w ściśle określonych dawkach, zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawka powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta, zwykle wynosi od 40 do 120 mg, trzy do czterech razy dziennie. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem.

Dawkowanie dla dzieci

Dawkowanie u dzieci wymaga szczególnej ostrożności i powinno być ustalone przez lekarza. Lekarz pediatra dostosuje dawkę w zależności od wieku i masy ciała dziecka. Ważne jest, aby nie przekraczać zalecanej dawki, aby uniknąć działań niepożądanych.

Modyfikacje dawkowania w szczególnych przypadkach

W niektórych przypadkach, takich jak ciężkie zaburzenia czynności nerek czy wątroby, może być konieczne dostosowanie dawki. Lekarz powinien ocenić ryzyko i korzyści oraz odpowiednio zmodyfikować dawkowanie. Pacjenci w podeszłym wieku mogą również wymagać indywidualnego dostosowania dawki.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną

Osoby z nadwrażliwością na papawerynę nie powinny stosować tego leku. Nadwrażliwość może prowadzić do reakcji alergicznych, które mogą być niebezpieczne. W przypadku wystąpienia objawów alergii należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Ciężkie zaburzenia funkcji wątroby

Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami wątroby nie powinni stosować papaweryny. Wątroba jest kluczowym organem metabolizującym leki, a zaburzenia jej funkcji mogą prowadzić do zwiększenia stężenia leku we krwi. To z kolei może powodować działania niepożądane i nasilać ryzyko toksyczności.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami przeciwnadciśnieniowymi

Papaweryna może nasilać działanie leków przeciwnadciśnieniowych. Interakcje te mogą prowadzić do nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi. W przypadku jednoczesnego stosowania tych leków zaleca się regularne monitorowanie ciśnienia krwi.

Interakcje z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO)

Stosowanie papaweryny razem z inhibitorami MAO może prowadzić do niebezpiecznych interakcji. Może to zwiększać ryzyko działań niepożądanych, takich jak nadmierna sedacja. Ważne jest, aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach, aby uniknąć potencjalnie szkodliwych interakcji.

Możliwe działania niepożądane

Objawy ze strony układu pokarmowego

U niektórych pacjentów mogą wystąpić objawy takie jak nudności, wymioty czy biegunka. Objawy te są zazwyczaj łagodne i przemijające. W przypadku ich nasilenia lub utrzymywania się, należy skonsultować się z lekarzem.

Reakcje skórne

Rzadko mogą wystąpić reakcje skórne, takie jak wysypka, świąd czy pokrzywka. Reakcje skórne mogą być oznaką nadwrażliwości na lek. W przypadku ich wystąpienia, zaleca się przerwanie stosowania leku i konsultację z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie leku

Spożycie pokarmu może wpływać na wchłanianie papaweryny z przewodu pokarmowego. Jedzenie może opóźniać lub zmniejszać wchłanianie leku, co może wpływać na jego skuteczność. Zaleca się przyjmowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza, zarówno przed posiłkiem, jak i po nim.

Alkohol a działanie leku

Spożywanie alkoholu podczas stosowania papaweryny może nasilać jej działanie uspokajające. Alkohol może również zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Zaleca się unikanie alkoholu w trakcie terapii papaweryną.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Bezpieczeństwo stosowania papaweryny w ciąży i podczas karmienia piersią nie zostało w pełni ustalone. Ciąża i laktacja wymagają ostrożności, dlatego przed podjęciem decyzji o stosowaniu leku należy koniecznie skonsultować się z lekarzem. Lekarz oceni, czy korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

Papaweryna może powodować zawroty głowy i senność, co wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Ostrzeżenia te są szczególnie istotne dla osób, które wykonują prace wymagające pełnej koncentracji. Zaleca się unikanie prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, dopóki nie zostanie oceniona indywidualna reakcja na lek.