Paroxetine Aurovitas to lek przeciwdepresyjny należący do grupy inhibitorów selektywnego wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), stosowany w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Może powodować działania niepożądane, takie jak nudności, zawroty głowy czy zaburzenia snu, dlatego jego stosowanie powinno być nadzorowane przez lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Paroksetyna jest głównym składnikiem aktywnym leku Paroxetine Aurovitas. Jest to silny selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), który znajduje zastosowanie w leczeniu różnych zaburzeń psychicznych.

Substancje pomocnicze

Lek zawiera również szereg substancji pomocniczych, które wspomagają jego działanie:

• Magnezu stearynian – działa jako środek poślizgowy.
• Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) – wspomaga rozpad tabletki.
• Laktoza jednowodna – pełni rolę wypełniacza.
• Hipromeloza – jest substancją powlekającą.
• Tytanu dwutlenek (E171) – stosowany jako barwnik.
• Polisorbat 80 – działa jako emulgator.

Mechanizm działania

Działanie na układ serotoninowy

Paroksetyna działa poprzez zwiększenie stężenia serotoniny w synapsach mózgowych. Dzięki temu poprawia nastrój i zmniejsza objawy depresji oraz lęku. SSRI, takie jak paroksetyna, są preferowane w leczeniu z uwagi na ich specyficzny mechanizm działania na układ serotoninowy.

Wpływ na neuroprzekaźniki

Oprócz serotoniny, paroksetyna może wpływać na inne neuroprzekaźniki, co przyczynia się do poprawy ogólnego stanu psychicznego pacjenta. Poprzez modulację poziomu neuroprzekaźników, lek przyczynia się do przywrócenia równowagi chemicznej w mózgu.

Wskazania do stosowania

Depresja

Paroxetine Aurovitas jest stosowany głównie w leczeniu ciężkich epizodów depresji. Wykazuje skuteczność w poprawie samopoczucia i redukcji objawów depresyjnych.

Zaburzenia lękowe

Lek pomaga w terapii różnych zaburzeń lękowych, takich jak zespół lęku napadowego i uogólnione zaburzenie lękowe. Jego działanie pozwala na złagodzenie objawów lękowych i poprawę jakości życia.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD)

Paroksetyna jest również stosowana w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Pomaga zmniejszyć natrętne myśli i kompulsywne zachowania, które mogą być uciążliwe dla pacjentów.

Dawkowanie

Dawkowanie początkowe

Zaleca się rozpoczęcie leczenia od niskiej dawki, zazwyczaj 20 mg na dobę. Taka dawka pozwala na monitorowanie reakcji organizmu i minimalizację potencjalnych działań niepożądanych.

Dawkowanie podtrzymujące

Dawkę można stopniowo zwiększać, w zależności od reakcji pacjenta i tolerancji leku. Standardowa dawka podtrzymująca wynosi od 20 do 50 mg dziennie, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta.

Dostosowanie dawki

Konieczne może być dostosowanie dawki w przypadku osób starszych lub pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Zmiany dawkowania powinny być dokonywane pod nadzorem lekarza.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki

Stosowanie paroksetyny jest przeciwwskazane u osób z nadwrażliwością na którykolwiek ze składników leku. Mogą wystąpić reakcje alergiczne, dlatego ważne jest, aby przed rozpoczęciem terapii przeprowadzić dokładny wywiad medyczny.

Jednoczesne stosowanie z inhibitorami MAO

Nie należy stosować paroksetyny w połączeniu z inhibitorami monoaminooksydazy (MAO). Taka kombinacja może prowadzić do poważnych interakcji i zwiększenia ryzyka wystąpienia zespołu serotoninowego.

Interakcje z innymi lekami

Inhibitory monoaminooksydazy (MAO)

Jednoczesne stosowanie paroksetyny z inhibitorami MAO jest przeciwwskazane i wymaga zachowania co najmniej 14-dniowej przerwy między terapiami. Może to zapobiec groźnym interakcjom i niepożądanym działaniom.

Leki wpływające na układ serotoninowy

Leki wpływające na poziom serotoniny, takie jak inne SSRI, mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Konieczne jest zachowanie ostrożności i regularne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta.

Alkohol

Spożywanie alkoholu w trakcie terapii paroksetyną może nasilać jej działanie uspokajające. Zaleca się unikanie picia alkoholu podczas przyjmowania leku, aby zminimalizować ryzyko interakcji.

Możliwe działania niepożądane

Reakcje alergiczne

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne na paroksetynę lub jej składniki pomocnicze. Objawy takie jak wysypka, swędzenie czy obrzęk wymagają natychmiastowego kontaktu z lekarzem.

Zaburzenia układu nerwowego

Do częstych działań niepożądanych należą bóle głowy, zawroty głowy oraz senność. Objawy te mogą wystąpić szczególnie w początkowej fazie leczenia i zazwyczaj ustępują z czasem.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Pacjenci mogą doświadczać nudności, wymiotów czy biegunki. Objawy te są zwykle łagodne i przemijające, jednak w przypadku ich nasilenia warto skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie

Paroksetyna może być przyjmowana z jedzeniem lub bez, ale spożycie posiłku może zmniejszyć ryzyko wystąpienia nudności. Zaleca się przyjmowanie leku o stałej porze dnia, co ułatwia utrzymanie regularności terapii.

Interakcje z alkoholem

Alkohol może nasilać działanie uspokajające paroksetyny, dlatego jego spożycie podczas leczenia nie jest zalecane. Unikanie alkoholu pomaga zmniejszyć ryzyko interakcji i zapewnia większe bezpieczeństwo terapii.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko samobójstw

Pacjenci, zwłaszcza młodzi dorośli, mogą być narażeni na zwiększone ryzyko myśli samobójczych podczas początkowej fazy leczenia. Ważne jest monitorowanie ich stanu psychicznego i szybkie reagowanie na wszelkie niepokojące objawy.

Zaburzenia czynności wątroby

Paroksetyna może wpływać na czynność wątroby, dlatego pacjenci z jej zaburzeniami wymagają szczególnej uwagi. Regularne badania laboratoryjne mogą pomóc w monitorowaniu stanu zdrowia i dostosowaniu dawki leku.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie paroksetyny w ciąży powinno być ograniczone do sytuacji, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Lekarz ocenia ryzyko dla matki i dziecka, podejmując decyzję o ewentualnym kontynuowaniu terapii.