Pioglitazone Bioton to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, który pomaga poprawić kontrolę poziomu cukru we krwi poprzez zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę. Przed rozpoczęciem stosowania należy skonsultować się z lekarzem, aby ocenić potencjalne ryzyko działań niepożądanych, takich jak obrzęki czy problemy z sercem.
Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK
Postać | Dostępne dawki | Wielkość opakowania | Producent |
---|---|---|---|
Tabletki powlekane | 15 mg, 30 mg, 45 mg | 28 tabletek | Bioton |
Skład
Substancje czynne
Pioglitazon jest główną substancją czynną w leku Pioglitazone Bioton. Jest to związek chemiczny z grupy tiazolidynodionów, który wykazuje działanie zmniejszające insulinooporność.
Substancje pomocnicze
- Laktoza jednowodna: pełni rolę nośnika i wypełniacza tabletek.
- Celuloza mikrokrystaliczna: stosowana jako substancja wiążąca, nadająca tabletkom odpowiednią konsystencję.
- Karboksymetyloskrobia sodowa: działa jako środek rozpadający, ułatwiający rozpad tabletki.
- Hydroksypropyloceluloza: stabilizator i zagęszczacz, który wspomaga formowanie tabletek.
- Magnezu stearynian: pełni funkcję środka poślizgowego, zapobiegając przyklejaniu się proszku do maszyn produkcyjnych.
Mechanizm działania
Jak działa pioglitazon?
Pioglitazon działa poprzez zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę. Dzięki temu pomaga w lepszym wykorzystaniu glukozy przez komórki organizmu, co prowadzi do obniżenia poziomu cukru we krwi. Lek ten aktywuje specyficzne receptory jądrowe (PPAR-gamma), co wpływa na regulację genów związanych z metabolizmem glukozy i lipidów.
Efekty metaboliczne
Efekty metaboliczne pioglitazonu obejmują poprawę kontroli glikemii oraz potencjalne korzystne zmiany w profilu lipidowym. Może on również redukować insulinooporność w mięśniach oraz tkance tłuszczowej, co sprzyja obniżeniu stężenia glukozy we krwi. Długotrwałe stosowanie leku może prowadzić do zmniejszenia poziomu hemoglobiny glikowanej (HbA1c).
Wskazania do stosowania
Cukrzyca typu 2
Pioglitazon jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2, szczególnie u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedniej kontroli glikemii za pomocą diety i ćwiczeń. Może być stosowany jako monoterapia lub w połączeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, jak metformina czy insulina.
Kiedy unikać stosowania?
Lek należy unikać u pacjentów z cukrzycą typu 1, ponieważ nie jest skuteczny w tej postaci choroby. Nie powinno się go stosować również u osób z ciężką niewydolnością serca, ze względu na ryzyko zaostrzenia objawów.
Dawkowanie
Zalecana dawka początkowa
Zalecana dawka początkowa pioglitazonu wynosi zwykle 15-30 mg na dobę. Dawkę można stopniowo zwiększać do maksymalnie 45 mg na dobę, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta i tolerancji leku.
Dostosowanie dawki
Dostosowanie dawki powinno być przeprowadzane stopniowo, z uwzględnieniem kontroli poziomu glukozy we krwi oraz tolerancji leku przez pacjenta. Regularne monitorowanie parametrów metabolicznych jest kluczowe.
Instrukcje specjalne dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Pacjenci z umiarkowaną niewydolnością nerek nie wymagają zmiany dawki, jednak konieczna jest ostrożność. W przypadku zaburzeń czynności wątroby konieczna jest regularna kontrola funkcji wątrobowej i ewentualne dostosowanie dawki.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować pioglitazonu?
Nie powinno się stosować pioglitazonu u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, aktywną chorobą wątroby, a także u osób z nadwrażliwością na jakikolwiek składnik leku. Stosowanie leku w ciąży i podczas karmienia piersią również jest przeciwwskazane.
Specjalne grupy pacjentów
Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób z przewlekłymi schorzeniami sercowo-naczyniowymi. Konieczne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia tych pacjentów.
Interakcje z innymi lekami
Leki mogące zwiększać ryzyko działań niepożądanych
Niektóre leki, takie jak insulina i sulfonylomoczniki, mogą zwiększać ryzyko hipoglikemii, gdy są stosowane z pioglitazonem. Należy unikać jednoczesnego stosowania z lekami zwiększającymi retencję płynów.
Leki wpływające na skuteczność pioglitazonu
Inhibitory CYP2C8, takie jak gemfibrozyl, mogą zwiększać stężenie pioglitazonu we krwi i potencjalnie nasilać jego działanie. Induktory CYP2C8, takie jak ryfampicyna, mogą zmniejszać skuteczność leku.
Możliwe działania niepożądane
Częste działania niepożądane
Często występujące działania niepożądane obejmują obrzęki, przyrost masy ciała oraz infekcje dróg oddechowych. Mogą także pojawić się bóle głowy i stawów.
Rzadkie, ale poważne działania niepożądane
Rzadkie działania niepożądane, które mogą być poważne, obejmują niewydolność serca, problemy z wątrobą oraz zwiększone ryzyko złamań kości. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Stosowanie z jedzeniem i piciem
Wpływ jedzenia na wchłanianie
Pioglitazon można przyjmować niezależnie od posiłków, ponieważ jedzenie nie wpływa istotnie na jego wchłanianie. Ważne jest jednak, aby przestrzegać regularności w przyjmowaniu leku.
Alkohol a pioglitazon
Spożywanie alkoholu podczas stosowania pioglitazonu może zwiększać ryzyko hipoglikemii. Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu lub jego unikanie.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Zagrożenia związane z długotrwałym stosowaniem
Długotrwałe stosowanie pioglitazonu może wiązać się z ryzykiem rozwoju niewydolności serca oraz problemów z kośćmi, takich jak zwiększone ryzyko złamań. Monitorowanie zdrowia pacjenta jest niezbędne w trakcie terapii.
Zalecenia dla pacjentów z chorobami współistniejącymi
Pacjenci z chorobami serca, wątroby lub nerek powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą medyczną podczas terapii pioglitazonem. Konieczne jest regularne badanie funkcji wątrobowej oraz kontrola poziomu cukru we krwi, aby uniknąć powikłań.