Ralago

« Back to Glossary Index

Ralago to lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona, który działa poprzez hamowanie rozkładu dopaminy w mózgu, co pomaga złagodzić objawy choroby. Jest przyjmowany doustnie i zazwyczaj dobrze tolerowany, ale może powodować działania niepożądane, takie jak bóle głowy czy zawroty głowy.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki1 mg28 tabletekTeva Pharmaceuticals

Skład

Substancje czynne

  • Rasagilina: jest głównym składnikiem aktywnym w leku Ralago. To inhibitor monoaminooksydazy B, który wykazuje działanie neuroprotekcyjne poprzez zwiększenie poziomu dopaminy w mózgu.

Substancje pomocnicze

  • Celuloza mikrokrystaliczna: stosowana jako środek wypełniający, zapewnia odpowiednią konsystencję tabletki.
  • Kroskarmeloza sodowa: pomaga w rozpuszczaniu tabletki, co przyspiesza uwalnianie substancji czynnej.
  • Kwas cytrynowy bezwodny: działa jako regulator pH, wspomagając stabilność chemiczną leku.
  • Krzemionka koloidalna bezwodna: pełni rolę środka przeciwzbrylającego, zapobiegając sklejaniu się składników.
  • Stearynian magnezu: wykorzystywany jako środek poślizgowy, ułatwia proces produkcji tabletek.

Mechanizm działania

Działanie rasagiliny

Rasagilina działa przede wszystkim poprzez blokowanie enzymu monoaminooksydazy B (MAO-B), który rozkłada dopaminę w mózgu. Zwiększenie poziomu dopaminy poprawia funkcjonowanie neuronów u pacjentów z chorobą Parkinsona. Dzięki temu działaniu, rasagilina pomaga w łagodzeniu objawów związanych z niedoborem dopaminy.

Inhibicja monoaminooksydazy B

Inhibicja MAO-B prowadzi do zwiększenia stężenia dopaminy w synapsach neuronowych. Skutkuje to poprawą komunikacji między neuronami oraz łagodzeniem objawów ruchowych choroby Parkinsona. Działanie to jest szczególnie korzystne w początkowych stadiach choroby, gdy pacjent doświadcza tremorów i sztywności mięśni.

Wskazania do stosowania

Leczenie choroby Parkinsona

Ralago jest wskazany do stosowania w leczeniu choroby Parkinsona, szczególnie w początkowych stadiach choroby. Może być stosowany jako monoterapia lub w połączeniu z innymi lekami, takimi jak lewodopa. Jego zadaniem jest łagodzenie objawów, takich jak tremory, sztywność mięśni i spowolnienie ruchowe.

Dawkowanie

Zalecana dawka początkowa

Zalecana dawka początkowa rasagiliny wynosi 1 mg raz dziennie. Lek należy przyjmować doustnie, jednorazowo, niezależnie od posiłku. Ważne jest, aby stosować się do zaleceń lekarza w celu osiągnięcia optymalnych efektów terapeutycznych.

Modyfikacje dawkowania

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych lub interakcji z innymi lekami, lekarz może zalecić modyfikację dawki. U pacjentów z zaburzeniami wątroby dawka może być zmniejszona. Zmiany dawkowania powinny być dokonywane wyłącznie pod nadzorem lekarza.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na rasagilinę

Nie należy stosować Ralago u pacjentów z nadwrażliwością na rasagilinę lub którykolwiek z pomocniczych składników leku. Reakcje alergiczne mogą objawiać się wysypką, świądem, a w cięższych przypadkach, obrzękiem twarzy lub trudnościami w oddychaniu.

Interakcje z inhibitorami MAO

Ralago nie powinien być stosowany jednocześnie z innymi inhibitorami MAO. Połączenie takie może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak nadciśnienie tętnicze lub reakcje serotonergiczne. Konieczne jest zachowanie okresu przerwy między zakończeniem terapii jednym lekiem a rozpoczęciem drugiego.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami przeciwdepresyjnymi

Rasagilina może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi, zwłaszcza z grupy SSRI oraz TCA. Istnieje ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, objawiającego się wzmożonym pobudzeniem, halucynacjami i nadreaktywnością nerwową. Zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tych leków.

Interakcje z lekami podnoszącymi poziom serotoniny

Stosowanie rasagiliny z lekami, które podnoszą poziom serotoniny w ośrodkowym układzie nerwowym, może prowadzić do niebezpiecznych interakcji. Należy unikać jednoczesnego stosowania z lekami takimi jak tramadol, metadon czy niektóre środki przeciwwymiotne. W przypadku konieczności stosowania takich połączeń, wymagana jest ścisła kontrola kliniczna.

Możliwe działania niepożądane

Częste działania niepożądane

Do częstych działań niepożądanych Ralago należą bóle głowy, bóle brzucha oraz zmęczenie. Niektórzy pacjenci mogą doświadczać suchości w ustach oraz zawrotów głowy. Objawy te zazwyczaj ustępują po kilku dniach stosowania leku.

Rzadkie działania niepożądane

Rzadkie działania niepożądane obejmują reakcje alergiczne, takie jak wysypka i świąd. W niektórych przypadkach mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, objawiające się żółtaczką lub ciemnym zabarwieniem moczu. W razie wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ tłustych posiłków

Spożywanie tłustych posiłków nie wpływa znacząco na wchłanianie rasagiliny. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków, co ułatwia jego stosowanie w codziennej terapii. Istotne jest jednak, aby unikać dużych wahań w diecie, które mogą wpływać na ogólne samopoczucie pacjenta.

Spożywanie alkoholu

Podczas stosowania Ralago zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu, ponieważ może on nasilać działania niepożądane rasagiliny. Alkohol może również wpływać na skuteczność leczenia i pogarszać objawy choroby Parkinsona. W razie wątpliwości, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie ciśnienia krwi

Podczas stosowania Ralago konieczne jest regularne monitorowanie ciśnienia krwi, szczególnie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Rasagilina może wpływać na wartości ciśnienia, co wymaga obserwacji i ewentualnej korekty terapii przeciwnadciśnieniowej.

Ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego

Istnieje ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, zwłaszcza gdy rasagilina jest stosowana z innymi lekami wpływającymi na poziom serotoniny. Objawy takie jak wzmożony rytm serca, halucynacje i problemy z koordynacją ruchową wymagają natychmiastowej interwencji medycznej. Pacjenci powinni być świadomi tych objawów i zgłaszać je lekarzowi.