Ranigast S to lek stosowany w celu łagodzenia objawów zgagi oraz refluksu żołądkowo-przełykowego, zawierający substancję czynną ranitydynę, która zmniejsza wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Przed użyciem należy skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania, ze względu na potencjalne działania niepożądane i ograniczenia w stosowaniu.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: NIE

Skład

Substancje czynne

• Ranitydyna: Głównym składnikiem leku Ranigast S jest ranitydyna, która należy do grupy antagonistów receptorów histaminowych H2. Ranitydyna jest odpowiedzialna za hamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku, co pomaga w leczeniu chorób związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu.

Substancje pomocnicze

• Substancje pomocnicze w leku Ranigast S mogą obejmować składniki takie jak celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ziemniaczana, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, tlenek tytanu (IV). Te komponenty wspomagają formę leku oraz jego stabilność, ale nie wpływają znacząco na jego działanie farmakologiczne.

Mechanizm działania

Działanie ranitydyny

Ranitydyna działa poprzez blokowanie receptorów histaminowych H2 znajdujących się na komórkach okładzinowych żołądka. To blokowanie zmniejsza produkcję kwasu solnego, co łagodzi objawy związane z jego nadprodukcją. Dzięki temu ranitydyna jest skuteczna w leczeniu różnych schorzeń układu pokarmowego.

Wpływ na wydzielanie kwasu solnego

Dzięki swojemu działaniu ranitydyna zmniejsza zarówno podstawowe, jak i stymulowane przez posiłki wydzielanie kwasu solnego. Jest to szczególnie istotne w przypadku pacjentów cierpiących na chorobę wrzodową i refluksową, gdzie nadmierne wydzielanie kwasu może prowadzić do uszkodzeń błony śluzowej oraz nieprzyjemnych objawów.

Wskazania do stosowania

Leczenie choroby wrzodowej żołądka

Ranigast S jest wskazany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka oraz dwunastnicy. Dzięki zmniejszeniu wydzielania kwasu solnego, ranitydyna wspomaga proces gojenia wrzodów i zapobiega ich nawrotom.

Leczenie choroby refluksowej przełyku

Lek ten jest również skuteczny w leczeniu choroby refluksowej przełyku, która charakteryzuje się cofaniem się treści żołądkowej do przełyku. Ranitydyna pomaga złagodzić objawy takie jak zgaga i pieczenie, poprawiając komfort życia pacjentów.

Ulga w niestrawności

Ranigast S może być stosowany do łagodzenia objawów niestrawności związanej z nadmiernym wydzielaniem kwasu żołądkowego. Działa szybko i efektywnie przynosząc ulgę w przypadku sporadycznych epizodów bólu żołądka czy zgagi.

Dawkowanie

Zalecane dawkowanie dla dorosłych

Zalecane dawkowanie ranitydyny dla dorosłych wynosi zazwyczaj 150 mg dwa razy dziennie lub 300 mg raz na dobę, przed snem. Dawkowanie może być dostosowane w zależności od nasilenia objawów i odpowiedzi na leczenie, zawsze jednak należy stosować się do zaleceń lekarza.

Dawkowanie dla dzieci

Dawkowanie ranitydyny u dzieci powinno być ustalane indywidualnie przez lekarza, w zależności od wagi oraz stopnia nasilenia objawów. Zazwyczaj stosuje się niższe dawki niż u dorosłych, aby uniknąć ewentualnych działań niepożądanych.

Dawkowanie w przypadku niewydolności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dawkowanie ranitydyny może wymagać dostosowania. Zmiana dawki jest konieczna, aby uniknąć nadmiernego gromadzenia się leku w organizmie, co mogłoby prowadzić do działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na ranitydynę

Przeciwwskazaniem do stosowania Ranigast S jest nadwrażliwość na ranitydynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku. Pacjenci z historią reakcji alergicznych na ten lek powinni unikać jego stosowania.

Specyficzne schorzenia

Pacjenci z ostrym porfirią, chorobą nerek lub wątroby powinni skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia ranitydyną, ponieważ może być konieczne dostosowanie dawki lub dodatkowy nadzór medyczny.

Interakcje z innymi lekami

Leki zobojętniające kwas żołądkowy

Ranitydyna może wchodzić w interakcje z lekami zobojętniającymi kwas żołądkowy. Leki te mogą wpływać na absorpcję ranitydyny, dlatego zaleca się stosowanie ich z co najmniej dwugodzinnym odstępem czasowym.

Leki przeciwzakrzepowe

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu ranitydyny i leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Ranitydyna może wpływać na metabolizm tych leków, co wymaga monitorowania parametrów krzepnięcia krwi.

Inne antyhistaminy

Unikać jednoczesnego stosowania ranitydyny z innymi antyhistaminami, gdyż może to prowadzić do nasilenia działań niepożądanych. Konsultacja z lekarzem pozwoli na odpowiednie dostosowanie terapii.

Możliwe działania niepożądane

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Do najczęstszych działań niepożądanych ranitydyny należą zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak bóle brzucha, wzdęcia, nudności czy zaparcia. Objawy te są zazwyczaj łagodne i ustępują samoistnie.

Reakcje skórne

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje skórne, w tym wysypka, pokrzywka czy świąd. W przypadku wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Objawy ze strony układu nerwowego

Rzadko mogą wystąpić objawy ze strony układu nerwowego, takie jak bóle głowy, zawroty głowy czy zmęczenie. Jeśli się pojawią, warto omówić to z lekarzem, aby ocenić potrzebę dalszego stosowania leku.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ posiłków na wchłanianie

Posiłki mogą wpływać na wchłanianie ranitydyny, jednak jej skuteczność zazwyczaj nie jest znacząco obniżona. Zaleca się jednak stosowanie leku według zaleceń lekarza, niezależnie od posiłków.

Spożycie alkoholu

Alkohol może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ranitydyny, zwłaszcza ze strony układu pokarmowego. Zaleca się ograniczenie spożycia alkoholu podczas stosowania tego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie u osób starszych

Osoby starsze mogą być bardziej wrażliwe na działanie ranitydyny, co zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. W przypadku tej grupy wiekowej warto rozważyć niższe dawki i regularne kontrole lekarskie.

Długoterminowe stosowanie

Długoterminowe stosowanie ranitydyny może prowadzić do obniżenia poziomu witaminy B12 z powodu zmniejszonego wchłaniania. Dlatego warto monitorować jej poziom i w razie potrzeby wprowadzić suplementację.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Stosowanie ranitydyny w ciąży i podczas karmienia piersią powinno być skonsultowane z lekarzem. Choć lek ten jest stosunkowo bezpieczny, należy rozważyć korzyści i potencjalne ryzyko dla matki i dziecka.