Rebif to lek stosowany w terapii stwardnienia rozsianego, który pomaga zmniejszyć częstość nawrotów i spowolnić postęp choroby. Działa poprzez modulowanie odpowiedzi układu odpornościowego, co może prowadzić do zmniejszenia stanu zapalnego w ośrodkowym układzie nerwowym.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

Skład

Substancje czynne

Rebif zawiera interferon beta-1a jako substancję czynną. Interferon beta-1a jest rekombinowanym białkiem o właściwościach immunomodulujących, które zmniejsza aktywność układu odpornościowego, co jest kluczowe w leczeniu stwardnienia rozsianego.

Substancje pomocnicze

W skład Rebif wchodzą również substancje pomocnicze, takie jak mannitol, poloksamer 188, kwas octowy i woda do wstrzykiwań. Substancje te wspomagają stabilność i podaż leku, zapewniając jego odpowiednią formę użytkową.

Mechanizm działania

Interferon beta-1a działa poprzez modulowanie odpowiedzi immunologicznej organizmu. Redukuje migrację komórek odpornościowych do ośrodkowego układu nerwowego, co zmniejsza stan zapalny i uszkodzenie tkanki nerwowej. Dzięki tym właściwościom Rebif jest skuteczny w spowalnianiu postępu stwardnienia rozsianego.

Wskazania do stosowania

Rebif jest stosowany w leczeniu stwardnienia rozsianego u pacjentów, u których zdiagnozowano nawracającą postać tej choroby. Ma na celu zmniejszenie częstości nawrotów i opóźnienie progresji niepełnosprawności. Stosowanie Rebifu jest zalecane szczególnie w przypadku aktywnej formy choroby z częstymi epizodami zaostrzeń.

Dawkowanie

Zalecane dawkowanie

Standardowa dawka Rebif to 44 mikrogramy, podawane podskórnie trzy razy w tygodniu. Początkowo dawkowanie może być stopniowo zwiększane, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych.

Modyfikacja dawki w szczególnych populacjach

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby może być konieczne dostosowanie dawki. Pacjenci starsi i osoby z niewydolnością wątroby powinni być monitorowani podczas terapii, a dawkę należy ustalać indywidualnie.

Przeciwwskazania

Rebif nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na interferon beta-1a lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką depresją i myślami samobójczymi, ponieważ może pogorszyć stan psychiczny.

Interakcje z innymi lekami

Potencjalne interakcje farmakodynamiczne

Rebif może nasilać działanie leków immunosupresyjnych. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania z innymi terapiami wpływającymi na układ odpornościowy.

Potencjalne interakcje farmakokinetyczne

Nie są znane znaczące interakcje farmakokinetyczne, ale Rebif może wpływać na metabolizm wątrobowy innych leków. W związku z tym zaleca się monitorowanie pacjentów przy równoczesnym stosowaniu leków metabolizowanych przez wątrobę.

Możliwe działania niepożądane

Często występujące działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze, bóle mięśni i bóle głowy. Te objawy zazwyczaj ustępują po kilku tygodniach stosowania leku.

Rzadkie, ale poważne działania niepożądane

Rzadko mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne i uszkodzenia wątroby. Objawy uszkodzenia wątroby to żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu i znaczne zmęczenie, które wymagają natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie leku

Rebif podawany jest podskórnie, więc pokarm nie ma wpływu na jego wchłanianie. Nie ma potrzeby zmiany diety w związku z jego stosowaniem.

Wpływ alkoholu na działanie leku

Alkohol może zwiększać ryzyko uszkodzenia wątroby podczas stosowania Rebifu. Zaleca się unikanie nadmiernego spożycia alkoholu w trakcie terapii.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Specjalne środki ostrożności u pacjentów z chorobami przewlekłymi

Pacjenci z chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak toczeń rumieniowaty, powinni stosować Rebif z ostrożnością. Konieczne jest regularne monitorowanie funkcji wątroby i parametrów hematologicznych.

Środki ostrożności dotyczące ciąży i karmienia piersią

Rebif nie jest zalecany w okresie ciąży i karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji podczas terapii i skonsultować się z lekarzem w przypadku planowania ciąży.