Relanium

« Back to Glossary Index

Relanium to lek zawierający diazepam, który działa uspokajająco i przeciwlękowo, stosowany m.in. w leczeniu stanów lękowych i napięcia mięśniowego. Należy do grupy benzodiazepin i może powodować uzależnienie, dlatego powinien być stosowany zgodnie z zaleceniami lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Tabletki2 mg, 5 mg20 tabletek, 50 tabletekPolfa Tarchomin
Roztwór do wstrzykiwań10 mg/2 ml5 ampułekPolfa Tarchomin

Skład

Substancje czynne

  • Diazepam: Diazepam jest głównym składnikiem aktywnym Relanium. Jest to lek z grupy benzodiazepin, działający uspokajająco i przeciwlękowo. Dzięki swoim właściwościom diazepam jest szeroko stosowany w terapii zaburzeń lękowych, bezsenności oraz w łagodzeniu objawów odstawiennych.

Substancje pomocnicze

  • Laktoza jednowodna: Służy jako substancja wypełniająca, ułatwiając formowanie tabletek.
  • Skrobia kukurydziana: Pomaga w uzyskaniu odpowiedniej konsystencji i rozpuszczalności leku.
  • Talk: Używany jako substancja poślizgowa, poprawiającą właściwości tabletek.
  • Magnezu stearynian: Pełni funkcję substancji antyadhezyjnej, wpływając na proces technologiczny produkcji tabletek.

Mechanizm działania

Działanie farmakologiczne

Diazepam działa poprzez modulację receptorów GABA-A, co zwiększa przepływ jonów chlorkowych do komórek neuronów. Powoduje to hiperpolaryzację i stabilizację błon komórkowych. W efekcie lek działa uspokajająco, przeciwlękowo i miorelaksacyjnie.

Efekt na układ nerwowy

Relanium wywiera efekt depresyjny na centralny układ nerwowy. Może prowadzić do zmniejszenia napięcia mięśniowego, uspokojenia oraz indukcji snu. W większych dawkach może działać przeciwdrgawkowo, co jest wykorzystywane w nagłych sytuacjach klinicznych.

Wskazania do stosowania

Leczenie stanów lękowych

Relanium jest zalecane w leczeniu ostrych stanów lękowych. Poprzez swoje działanie uspokajające, szybko łagodzi objawy takie jak niepokój, napięcie i drażliwość.

Terapia krótkotrwała bezsenności

Lek stosuje się również w krótkotrwałym leczeniu bezsenności, szczególnie gdy jest ona wynikiem stresu lub lęku. Diazepam pomaga w zasypianiu oraz poprawia jakość snu.

Przerywanie napadów padaczkowych

Relanium może być stosowane w przerywaniu ostrych napadów padaczkowych. Jego szybkie działanie przeciwdrgawkowe zabezpiecza przed dalszym rozwojem ataku.

Dawkowanie

Dawkowanie u dorosłych

Typowe dawki dla dorosłych wahają się od 2 do 10 mg, przyjmowanych 2-4 razy dziennie, w zależności od stanu pacjenta. Dawkowanie powinno być dostosowywane indywidualnie przez lekarza.

Dawkowanie u dzieci

U dzieci lek stosuje się ostrożnie, a dawki są uzależnione od wieku i wagi dziecka. Zazwyczaj zaczyna się od mniejszych dawek, monitorując reakcję na leczenie.

Dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku

U osób starszych zaleca się stosowanie mniejszych dawek, zwykle od 2 do 5 mg, aby minimalizować ryzyko działań niepożądanych. Należy zachować ostrożność ze względu na zwiększoną wrażliwość na działanie leku.

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania ogólne

Relanium nie powinno być stosowane u pacjentów z nadwrażliwością na diazepam lub inne benzodiazepiny. Przeciwwskazania obejmują również myasthenia gravis, ciężką niewydolność oddechową oraz zespół bezdechu sennego.

Przeciwwskazania związane z chorobami współistniejącymi

Nie zaleca się stosowania leku u osób z ciężką niewydolnością wątroby oraz jaskrą z wąskim kątem przesączania. Należy zachować ostrożność w przypadku zaburzeń równowagi elektrolitowej oraz cukrzycy.

Interakcje z innymi lekami

Interakcje z lekami działającymi na OUN

Relanium może wzmagać działanie innych leków działających na centralny układ nerwowy, takich jak opioidy, leki przeciwpsychotyczne czy przeciwdepresyjne. Może prowadzić do nasilenia ich działania sedatywnego, co zwiększa ryzyko depresji oddechowej.

Interakcje z alkoholem

Kombinacja diazepamu i alkoholu może prowadzić do znacznego nasilenia depresji OUN. Może to skutkować sennością, zawrotami głowy oraz poważnymi zaburzeniami koordynacji i oddychania.

Interakcje z innymi substancjami

Relanium może wchodzić w interakcje z lekami wpływającymi na enzymy cytochromu P450, co może zmieniać jego metabolizm. Warto skonsultować się z lekarzem w przypadku planowania przyjmowania nowych leków.

Możliwe działania niepożądane

Działania niepożądane dotyczące układu nerwowego

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należą senność, zawroty głowy oraz zaburzenia koordynacji. W przypadku długotrwałego stosowania może wystąpić uzależnienie psychiczne i fizyczne.

Działania niepożądane dotyczące układu oddechowego

U niektórych pacjentów może dojść do depresji oddechowej, szczególnie w przypadku stosowania dużych dawek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u osób z istniejącymi zaburzeniami oddechowymi.

Inne działania niepożądane

Mogą wystąpić bóle głowy, zaburzenia widzenia, suchość w ustach oraz reakcje skórne. W rzadkich przypadkach obserwuje się reakcje paradoksalne, takie jak pobudzenie czy agresja.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ jedzenia na wchłanianie

Posiłki mogą wpływać na szybkość wchłaniania diazepamu, ale nie zmieniają jego ogólnej biodostępności. Zaleca się przyjmowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza.

Interakcje z napojami alkoholowymi

Konsumpcja alkoholu podczas terapii Relanium jest przeciwwskazana. Alkohol może nasilać działanie sedatywne leku i prowadzić do niebezpiecznych skutków ubocznych.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Środki ostrożności w przypadku długotrwałego stosowania

Przy długotrwałym stosowaniu istnieje ryzyko wystąpienia tolerancji i uzależnienia. Zaleca się regularne konsultacje z lekarzem i ocenę konieczności kontynuacji terapii.

Ostrzeżenia dotyczące prowadzenia pojazdów

Relanium może upośledzać zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. Zaleca się unikanie takich czynności do czasu określenia indywidualnej reakcji na lek.

Informacje dotyczące ciąży i karmienia piersią

Stosowanie diazepamu podczas ciąży i karmienia piersią jest niewskazane, chyba że korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem. Lek może przenikać przez barierę łożyskową i do mleka matki, co może wpłynąć na dziecko.