Rifampicyna TZF

« Back to Glossary Index

Rifampicyna TZF to antybiotyk stosowany głównie w leczeniu gruźlicy, działający poprzez hamowanie syntezy RNA bakterii, co prowadzi do ich śmierci. Lek ten może powodować działania niepożądane, takie jak zaburzenia żołądkowo-jelitowe czy reakcje alergiczne, dlatego ważne jest stosowanie go zgodnie z zaleceniami lekarza.

Preparat dostępny wyłącznie na receptę: TAK

PostaćDostępne dawkiWielkość opakowaniaProducent
Kapsułki twarde150 mg, 300 mg20 kapsułek, 100 kapsułekTZF Polfa

Skład

Substancje czynne

Rifampicyna jest główną substancją czynną leku Rifampicyna TZF. Jest to antybiotyk o szerokim spektrum działania, stosowany przede wszystkim w leczeniu zakażeń bakteryjnych.

Substancje pomocnicze

  • Laktoza jednowodna: pełni rolę substancji pomocniczej, ułatwiającą formowanie tabletki i jej rozpadanie w przewodzie pokarmowym.
  • Skrobia ziemniaczana: działa jako substancja wypełniająca i poślizgowa, wspomagając proces tabletkowania.
  • Powidon: służy jako środek wiążący, stabilizując składniki tabletki.
  • Talk: stosowany jako substancja poślizgowa, ułatwiająca połknięcie tabletki.
  • Magnezu stearynian: pełni funkcję środka poślizgowego i antyadhezyjnego, zapewniając odpowiednie właściwości fizyczne tabletki.

Mechanizm działania

Działanie bakteriobójcze

Rifampicyna działa bakteriobójczo, co oznacza, że zabija bakterie odpowiedzialne za infekcje. Jest szczególnie skuteczna przeciwko prątkowcom, które są przyczyną chorób takich jak gruźlica.

Inhibicja syntezy RNA

Mechanizm działania rifampicyny polega na inhibicji syntezy RNA w komórkach bakteryjnych. Blokując działanie enzymu polimerazy RNA, rifampicyna uniemożliwia bakteriom rozmnażanie się i przeżycie.

Wskazania do stosowania

Gruźlica

Rifampicyna jest kluczowym lekiem w leczeniu gruźlicy. Jest stosowana w skojarzeniu z innymi lekami, aby skutecznie zwalczać tę chorobę.

Trąd

Lek ten jest również wykorzystywany w leczeniu trądu, infekcji wywołanej przez prątki Mycobacterium leprae. Rifampicyna pomaga w redukcji liczby bakterii w organizmie.

Infekcje wywołane przez bakterie Mycobacterium avium

Rifampicyna znajduje zastosowanie w terapii infekcji wywołanych przez Mycobacterium avium, szczególnie u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym.

Dawkowanie

Dawkowanie dla dorosłych

Dawkowanie rifampicyny zależy od rodzaju i ciężkości infekcji. Zwykle podawana jest w dawkach od 600 mg do 1200 mg na dobę, w zależności od wskazań lekarskich.

Dawkowanie dla dzieci

Dawkowanie dla dzieci ustala się na podstawie masy ciała. Zwyczajowo stosuje się 10-20 mg/kg masy ciała na dobę, nie przekraczając maksymalnej dawki dla dorosłych.

Zalecenia dotyczące zmiany dawkowania

W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby może być konieczna modyfikacja dawkowania. Ważne jest monitorowanie poziomów leku we krwi w takich przypadkach.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na rifampicynę

Lek nie powinien być stosowany u osób z nadwrażliwością na rifampicynę lub inne składniki preparatu. Mogłoby to prowadzić do poważnych reakcji alergicznych.

Ciężkie uszkodzenie wątroby

Rifampicyna jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężkim uszkodzeniem wątroby. Może to prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia i nasilenia objawów choroby wątroby.

Interakcje z innymi lekami

Leki przeciwzakrzepowe

Rifampicyna może osłabiać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Ważne jest regularne monitorowanie parametrów krzepnięcia krwi.

Doustne środki antykoncepcyjne

Lek ten może zmniejszać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych, zwiększając ryzyko nieplanowanej ciąży. Zaleca się stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji.

Leki przeciwpadaczkowe

Rifampicyna może zmieniać metabolizm leków przeciwpadaczkowych, co może prowadzić do zmiany ich skuteczności. Warto omówić tę kwestię z lekarzem prowadzącym.

Możliwe działania niepożądane

Reakcje alergiczne

U niektórych pacjentów mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak wysypka, świąd czy obrzęk. W przypadku pojawienia się tych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Zaburzenia wątroby

Rifampicyna może powodować zaburzenia czynności wątroby, szczególnie u osób z istniejącymi problemami wątrobowymi. Konieczne jest regularne monitorowanie parametrów wątrobowych.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

W trakcie terapii mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, wymioty czy biegunka. Warto zgłosić te objawy lekarzowi, jeśli się nasilają.

Stosowanie z jedzeniem i piciem

Wpływ pokarmu na wchłanianie

Pokarm może zmniejszać wchłanianie rifampicyny, dlatego zaleca się jej przyjmowanie na czczo, co najmniej 30 minut przed posiłkiem lub 2 godziny po nim.

Zalecenia dotyczące spożycia alkoholu

Podczas stosowania rifampicyny należy unikać spożywania alkoholu. Może on nasilać niekorzystne działanie leku na wątrobę.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie funkcji wątroby

Zaleca się regularne monitorowanie funkcji wątroby podczas leczenia rifampicyną, zwłaszcza u pacjentów z wcześniejszymi schorzeniami wątrobowymi.

Potencjalne reakcje na tle immunologicznym

Rifampicyna może wywoływać reakcje immunologiczne, takie jak zespół grypopodobny. W przypadku wystąpienia takich objawów należy skonsultować się z lekarzem.

Zmiana koloru moczu i innych wydzielin

Podczas stosowania rifampicyny może dojść do zmiany koloru moczu, potu i łez na pomarańczowy lub czerwony. Jest to normalne działanie leku i nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.